Seite
Liber Tercius plici ꝯſtat natura duarum naturarum filię ꝓcreentur mortalis ſcꝫ ⁊ im mortalis. nam aliter fieri nec debuit forte nec potuit oportet em̄ ſimilem eſſe parētibus partum. ⁊ efficiēs omne ſolicituꝫ eſt vt ſibi quoad p̄t effe ctum aſſimilet. ſed qui fieri p̄t inquies vt ex imꝑfecta matre nam mancū ⁊ imꝑfectum qd̓ eſt fides. generet̉ charitas q̄ matrem ac ſororem digni tate p̄cellat. ipſa namqꝫ paulo atteſtāte non occidit. At fides ⁊ ſpes ver­terētur in aliud Spes in rem fides in ſcīam Reſpōdeo id ita fieri poſſe ſicut fieri poſſe perſpicuū. vt ex imꝑfecto ſemīs corpuſculo arboꝝ ſurgat tāta ꝓceritas. quāta ē in quercū Acere ⁊ populo ⁊ id genus alijs arbo­ribus quercus. Acer. populus. vel ſi hoc nō placet. ſicut fieri poteſt vt ex viſu qui ē brutis cōmunis ⁊ homini generet̉ prudentia ſine qua nō cōſi ſtit humana ſocietas. Quod potius dicenda eſt ſpes in charitatem trāſi Ca. iij. re qͣꝫ in rem. Uod āt diximus ſpem in rem tranſiturā ſcd̓m alios qͥdē id dictū Et. ego em̄ rectius dici arbitror tranſiturā ſpem in charitatē. nā ſi cut ſi a fide demas obſcuritatam ſcīa remanebit. ſic ſi a ſpe poſſeſſio nis tollas reſpectū Charitas reſultabit. ⁊ ſicut in elemētis ſcd̓m. Ariſto telē trāſmutatio ē inter ea facilior q̄ ſymbolū.i. cōis qualitatis hn̄t ꝯiu­giū vt inter ignē ⁊ aerē. qꝛ vna qualitatū remanēte nō ſit in trāſitu tāta mutatio Sic ⁊ in haꝝ ꝟtutū metamorphoſi tāto ē trāſfiguratōis maior facilitas qͣꝫto ē eaꝝ ſtrictior affinitas Sūt etiā qͥ dicāt ſuccede̓ ſpei tētio nē. ſꝫ ea tētio cū nō manuū ſit ſꝫ volūtatis: nil aliud eſſe p̄t qͣꝫ amor cha­ritatis Qui āt dicūt ſpei rē ſuccede̓. ꝑ rē nihil aliud ītellige̓ pn̄t qͣꝫ rei diu ⁊ eatenꝰ deſiderate quatenꝰ abſens fuit. nouā pn̄tiam atqꝫ tentionē atqꝫ ita ſcd̓m ⁊ naturē ⁊ alioꝝ opinionē ꝯſtat ſpem trāſire ī charitatē Scien dum autā virtutū quaſdā eſſe qͥbus imꝑfectionis nil annectit̉ Sapien tia Prouidentia Charitas has etiam deo tribuimus. quaſdam eſſe natu ra imꝑfectas. vt Spes Fides. ⁊ ipſa ad quā te adhortamur patientia. ⁊ hę quidem ſicut a dei natura ſunt alienę ſic naturę humanę in hac mor­itate ſunt neceſſarię De nominibꝰ eorum qͥ a fide deficiūt. Ca. iiij. Ui ad fidei noſtrę lucem nunqͣꝫ venerunt latine infideles. ęthni­ci id ē gentiles gręce nūcupant̉. conſoc em̄ gentē ſignificat Dicū tur ⁊ pagani hoc ē ruſticani. ꝙ nō ſpū renati ſicut chriſtiam. ſꝫ in­ea qͣ geniti ſunt ruſticitate ſꝑ ꝑmanſerunt Machometiſtę qͥ Aphricam Aegyptū Arabiā ⁊ Syriā īhabitāt ſtulticiā eoꝝ īdicāte vocabulo more noīant̉. qͥ em̄ d̓r excōpocra gręcis. d̓r Nabal ab hebreis. fatuus a no­