perat a Ieſu: ad periculi locū ſe iaꝫ accidere nō formidaºbat. Nā cū veniſſet ad Ceſareā: ⁊ ad illū vir quidā propheta nomine Agabus ſuꝑueniret tulit: vt ſcribit ſimilit̓Lucas zonam Pauli: ⁊ alligans ſibi pedes ⁊ manꝰ dixit:hec dic̄ ſpūſſāctꝰ: Uiꝝ cuiꝰ ē zona ſic alligabūt ī hierl̓m:iudei ⁊ tradent in manus gentiū. Quod cū audiuiſſemꝰ:rogabamus nos: ⁊ qui loci illius erant: ne aſcēderet hieſolymā: tunc reſpōdit Paulus ⁊ dixit: Quid facitis flentes ⁊ affligētes cor meū? Ego aūt nō ſolū alligari: ſed etmori in hieruſalē paratus ſuꝫ ꝓpter nomē dn̄i Ieſu. HecLucas. Quid ergo dices amice: nōne ⁊ hic ſe pericul̓ etmorti ſine alia cōditione offerre non dubitauit pro nomine Ieſu? Obtulit: ⁊ que ſibi predixerat ꝓpheta Agabuſlibenti animo ſuſtinuit. Nec tamē tantū animaꝝ lucrū exillo agone legimus: vel tūc perfeciſſe: qͣꝫtum tu ſupra ſubſequendū p̄uidere volebas. Sed ais ex alio capite hoctempore huiuſmodi ſpontaneū martyriū: cum hac ſimplici nominis chriſti cōfeſſione inutile eſſe: quia nulla ꝓcedat predicatio vel ad proximū inſtructio. Quod licet nōfaciliter tibi admiſerim: cum et plures p̄dicauerint: et neſic repēte vt dicis interfecti fuerint: tamē qꝛ et hec vt narras cōtingere poſſunt: dico ꝙ exemplis: et potiſſimū maximo martyrij exemplo etiā predicare poſſumus. Ad qd̓cōſequendū ſola chriſti nominis ꝓfeſſio: et ꝙ nō ſub aliqnomine illi ſaluari poſſunt: ſufficere putamꝰ. Nōne intercetera q̄ ſcripſit Paulꝰ ad Titū: In omnibꝰ inqͥt teipſūprebe exemplū bonoꝝ operum? Nōne exempla plus dicent qͣꝫ verba? Plus ex vite quis merito qͣꝫ ex verbis edificatur. Qua in re doloribꝰ et morti corpus ſuum amoreIeſu chriſti exponere nouꝰ martyr intendit. Diſce ergoEſcero.per illiꝰ meritū penas effugere iufernales. Nam laudanda eſt illa Ciceronis ſententia: ꝙ felix quicunqꝫ alteriusdolore didicit poſſe cauere ſuū. Cōſidera ergo martyrisillius in chriſti fide conſtantiā: et nō tuā perdes: ſed maguo clauo firmabis. Nā vt ait poeta comicus: InſpicereTerentius.
