gatos inſpicit: tāqͣꝫ leo rugiēſ aliquē deuorare q̄rēs circu it: tūc maxīe oppugnamur: cum nos oppugnari neſcimꝰ. Sedet in inſidijſ diuitibꝰ: in occultis vt int̓ficiat īnocē tes. Oculi eius in pauperem reſpiciūt. Inſidiatur in ab­ſcondito quaſi leo in ſpelunca ſua: vt rapiat pauperē. Et frondoſe arboris tecti vmbraculo molles ſomnos(vt ait hierony. Hierony) futura preda ſubimꝰ. Inde a ſequela Ieſu xp̄i tanti oꝑis merito nos impedit mundi amor: ligatos: ſtri ctoſqꝫ tenent diuitie: ꝑſequitur luxuria. Inde vent̓ meꝰ vult mihi deus eſſe xp̄o. Et ſic inſequitur nos callidiſ­ſimꝰ hoſtis mōſtrū: horrēdū: ingēs: cui quot ſūt corpore plume: tot vigiles oculi ſubtermirabile dictu. Et vt alibi Uirgilius nobilis poeta ait: Tu poteſ vnanimos armare in p̄lia fra tres: Atqꝫ odijs ꝟſare domos: tu verbera tectis. Funere aſqꝫ īferre faces: tibi nomīa millemille nocēdi artes. Id̓o Cꝓpelanus Cyprianus libello de zelo liuore inqͥt: Circuit ille nos ſingulos tanqͣꝫ hoſtis clauſos obſidēs muros explorat: temptat an ſit pars aliqua mēbroꝝ minus ſtabilis: mi nus ſita: cuius aditu ad interiora penetret̉. Offert oculis formas illecebras faciles voluptates: vt viſu deſtruat caſtitatē. Aures canorā muſicā tēptat: vt ſoni dulcioris auditu ſoluat molliat xp̄ianū vigorē. Linguā conuitio ꝓuocat. Manus iniurijs laceſcētibus ad petulantiā cor­dis inſtigat. Ut fraudatorē faciat: lucra opponit iniuſta. Ut animā pecunia capiat: oſtēdit ꝑnitioſa cōpēdia. Ho­nores terrenos ꝓmittit: vt celeſtes adimat. Oſtētat fal­ſa vt vera ſurripiat. Et latent̓ pōt fallere: exerte at­qꝫ aꝑte minat̉: t̓rorē turbide ꝑſecutiōis intētans. Ad de­bellādos ſeruos dei inquietus ſꝑ: ſꝑ infeſtus. In pace ſubdolus: inꝑſecutiōe violētus. obrē fratres dilectiſ ſimi cōtra omnes diaboli: vel fallaces inſidias: vel aꝑtas minas ſtare debet inſtructus animus: armatus para tus ſemꝑ ad repugnandū: qͣꝫ ſemꝑ ꝑatus inimicus ad im­pugnandū. Hec ille. Nos ergo xp̄i diſcipuli eſſe volu­mus: quare ſic miſerabilit̓ ſeduci patimur? Cur ad marty