Liber IOmelia Ihedinis pellibus indutus: paterno palpatui corpus fraternū finxit Cui ille minorifilio tanꝙͣ maiori bn̄dictionē dedit: queqꝫ ei lōge futura eſſent nūciauit. Gen̄. 2.ſed ſcire nō potuit qͥs eſſet qui corā ſe aſſiſteret. Prophecie ergo ſpūs ex futuro ꝓphetātis animū tetigit: atqꝫ ex pn̄ti nō tetigit: qn̄ caligātibus oculis pater ⁊ vētura p̄dicebat: ⁊ p̄ſentē filiū neſciebat. Aliqn̄ ꝓphetātis aīm ex pn̄ti pariter ⁊ ex futuro tāgit: qd̓ exodē libro geneſeos liquido docemur. In illo qͥppe ſcriptū eſt Gen̄48. qꝛ cū vite iam termino ꝓpinquaret:Iacob ⁊ duos filios ſuos Ioſeph feciſſetaſſiſtere ante eū: vt ex bn̄dictiōe illiꝰ poſſent longe poſt futura ꝓmereri. Cui maiorē ad dexterā: minore vero poſuit ad ſiniſtrā. Cūqꝫ ille oculis ſenectute caligātibꝰ nepotes ſuos qͥs prior qui ſue eſſet minor: hūano viſu diſcernere nequaꝙͣ poſſꝫductis in obliquū brachijs: dexterā manūminori: ſiniſtrā maiori poſuit: qd̓ dū corrigere filius vellet: ait: Non ita ꝯuenit pater: qꝛ hic eſt prīogenitꝰ. Audiuit. Sciofili mi: ſcio: ⁊ iſte quidē erit in populos: ⁊multiplicabit̉. Sed frater eius iunior: maior illo erit. Prophecie ergo ſpūs ex pn̄t.pariter ex futuro ꝓphetantis aīm tetigitdū Iacob ⁊ ventura nūciabat: ⁊ eos quoscorꝑeis oculis videre nō poterat: ante ſepoſitos per ſpiritū diſcernebat. Sic achieꝓphete aīm ꝓphecie ſpūs: ⁊ ex pn̄ti atqꝫex futuro tetigerat: cū caligātibus oculiseā que ſe eſſe aliā ſimulabat: ⁊ vxorē Ieroboā eſſe cognouit: ⁊ quicqͥd ei futurū eſſetaperuit dicēs: Ingredere vxor Ieroboā:quare aliā eſſe te ſimulas: ego aūt miſſusſum ad te durus nūcius. Uade ⁊ dic ieroboā: hec dicit dn̄s deus iſrael. Quia operatus es male ſuꝑ oēs qui fuerūt ante te:⁊ feciſti tibi deos alienos ⁊ cōflatiles: vtme ad iracundiā ꝓuocares: me aūt ꝓieciſti poſt corpus tuū: iccirco ego inducā mala ſuꝑ domū Ieroboā. 3. Regū. 14. Exp̄ſenti ergo atqꝫ ex futuro pariter ꝓphetatis animꝰ tactus fuerat: qui ⁊ ingredientēdeprehēdere potuit: ⁊ ei vētura nūciare.Aliquādo autē ex preterito ⁊ ex p̄ſenti: atqꝫ ex futuro pariter animus tangit̉ ꝓphetantis. Sicut elyzabeth ad ſe venire Mariā conſpiciēs: qꝛ incarnatū verbū geſtaret in vtero agnouit: eāqꝫ iam matrē dn̄iſui vocauit dicēs: Unde hoc mihi: vt veniat mater dn̄i mei ad me. Luc̄. 1. De cūius ꝯceptiōe per angelū quoqꝫ ad ioſephdicit̉: Quod em̄ in ea natū eſt: de ſpūſancto eſt. Math̓. i. Que videlꝫ elyſabethdicit: Beata que credidiſti: qm̄ perficientur in te ea que dicta ſunt tibi a dn̄o. Luce. i. Dicēs em̄ beata que credidiſti: aperte indicat: quia verba angeli que dicta adMariā fuerāt: per ſpm̄ſanctū agnouit atqꝫ ſubiūgens. Perficient̉ ea que dicta ſūttibi a dn̄orque etiā eam in futuro ſequerētur preuidit. Simul ergo de p̄terito ⁊ preſenti atqꝫ ex futuro per ꝓphecie ſpiritū tacta eſt: que ⁊ eā ꝓmiſſionibus angeli credidiſſe cognouit. Et matrē noīans: qꝛ redemptorē humani generis in vtero portaret intellexit. Et cū oīa perficiēda prediceret: quid etiā de futuro ſequeret̉: aſpexit. Aliquādo vero ꝓphecie ſpūs ex preterito tangit animū: nec tamē tangit ex futuro. Sicut in paulo apl̓o aperte oſtenditur: qui diſcipulis dicit: Notū vobis faclo fratres euangeliū qd̓ euangelizatū eſta me: qꝛ non eſt ẜm homīes: neqꝫ ego abhomīe accepi illud: neqꝫ didici: ſed per reuelationē ieſu xp̄i. Gal̓. 1. Vnde alijs qͦꝫdiſcipulis dicit: Scd̓m reuelationē notūfactū eſt mihi ſacramentū. Ephe. 3. Quitamē hocip̄m euangeliū qd̓ per reuelatione cognouerat: cū hieroſolymā p̄dicaturꝰaſcēderet: ait: Ecce ego alligatꝰ ſpū vadoin hieruſalē: que in ea ventura ſunt mihi:ignorās. Act̉. 20. hoc qͥppe qꝛ euangelijſacramentū eſt: qꝛ vnigenitꝰ patris incarnatus atqꝫ perfectus homo factus eſt: quicrucifixus: mortuus: ⁊ ſepultꝰ: die terciareſurrexit: die quoqꝫ quadrageſima aſcendit in celum: atqꝫ in dextera patris ſedet.Qui ergo per reuelationē euangeliū cognouit: ꝓphecie ſpiritu de p̄terito tactuseſt. Sed qꝛ quid ꝓ eodē euangelio paſſu