Liber IOmelia Iregis eterni futurus ſit: nō predicit. Quidam vero tangunt̉ ē longinquo: ⁊ nō tangunt̉ e proximo. Sicut idem dauid incanandū dei vnigenitū nouerat de iudea dicens: homo factus eſt in ea: ⁊ ip̄e fundauit eam altiſſimus. p̄s. 86. Atqꝫ hūc adcelos aſcenſurū: ⁊ ad patris dexterā ſeſſurum intelligit dicēs: Dixit dominus domino meo: ſede a dextris meis. p̄s. 109.Et tamen multa ē vicino que acta ſunt:minime preuidit. Ut enim pauca de multis loquar. Seruū miphiboſeth ſibam cōtra dominū ſuū mentientē non intellexit.2. Regū. 16. ⁊ amaſe promittit dicens:Hec faciat mihi dominus: ⁊ hec addat ſinō magiſter militie fueris contra me om̄itempore pro ioab. 2. Regū. 19. videlicetquid ſequeret̉ ignorans: quia amaſa iſdēnon ſolū principatū militie pro ioab nō ſuſciperet: ſed etiā per ioab poſt paululū vitam finiret. Et cū templū deo conſtruerevoluit: quid ē vicino ſequeret̉ neſciēs: ꝓphetā alterū requiſiuit. Quidā vero ⁊ elonginquo: ⁊ e proximo tangunt̉. SicutEſaias longe poſt futura prenūciat dicēsEcce virgo cōcipiet ⁊ pariet filiū: ⁊ vocabitur nomen eius emanuel. Eſaie. 7. Dequo rurſus ait: Paruulus natus eſt nobis: ⁊ filius datus eſt nobis: ⁊ factus eſtprincipatꝰ eius ſuper humerū eius: ⁊ vocabit̉ nomen eius admirabilis cōſiliariꝰ.deus fortis: pater futuri ſeculi: princepspacis: multiplicabit̉ imperiū eius: ⁊ pacis non erit finis. Eſaie. 9. Qui etiā deezechia rege ꝓphecie ſpiritu tactus ē vicino: quia de infirmitate ſua ſurgeret predixit: ⁊ quot annis poſt infirmitatē ſuamviueret: nō tacuit. Eſaie. 38. C Aliquādo em̄ ꝓphecie ſpūs prophetis deeſt: necſemper eorū mentibus preſto eſt: quatenꝰcum hūc non habent: ſe hunc agnoſcantex dono habere cū habent. Vnde helyſeus cum flenteꝫ ſunamitē mulierē a ſuispedibus per giezi puerum auelli prohiberet: dixit: Dimitte illam anima enimeius in amaritudine eſt: ⁊ dominus celauit a me ⁊ non indicauit mihi. 4. Regū. Sic quoqꝫ cum eum ioſaphat de futuris requireret: ⁊ prophecie ei ſpiritus deeſſet: pſalten fecit applicari: vt propheciead hūc ſpiritus per laudem pſalmodie deſcenderet: atqꝫ eius animū de venturis repleret. Vox etenim pſalmodie cum per intentionē cordis agitur: per hanc omnipotenti deo domīo ad coriter paratur: vt intente menti: vel prophecie myſteria: velcompunctiōis gratiam infundat. Undeſcriptum eſt. Sacrificium laudis honorificabit me: ⁊ illic iter eſt quo oſtendam illi ſalutare dei. p̄s. 4. Quod enim latine ſalutare: hoc hebraice Ieſus dicitur.In ſacrificio laudis igitur fit Iheſu īteroſtenſiōis: quia dum per pſalmodiam cōpunctio effunditur: via nobis in corde fitper quam ad ieſum in fine peruenit̉. Sicut et ip̄e de ſua oſtenſione loquitur: dicens: Qui diligit me: diligetur a patremeo: ⁊ ego diligam eum: et manifeſtaboei meip̄m. Iohānis. 14. Hinc quoqꝫ ſcriptum eſt. Cantate domino: pſalmū dicite nomini eius: iter facite ei: qui aſcenditſuper occaſum: dominꝰ nomen eſt ei. p̄s47. Ipſe etenim ſuper occaſum aſcēdit:qui mortem reſurgendo calcauit. Cui dūcantamus: iter faciamus: vt ad noſtrumcor veniat: ⁊ ſui nos amoris gratia accendat. Quia autem prophetis ſpiritus nōſemper adeſt. Etiam vir dei indicat: quicontra ſamariam miſſus: mala que ei erātventura nūciauit. z. Regū. 13. qui tamenꝓhibitus a domino in via comedere prophete falſi perſuaſione deceptus eſt: quēfallax ſermo nō deciperet: ſi ꝓphecie ſpiritū preſentem habuiſſet Sciendū quoqꝫeſt: ꝙ aliquādo ꝓphete ſancti dum conſulunt̉ ex magno vſu ꝓphetandi: quedā exſuo ſpiritu proferunt: ⁊ ſe hec ex ꝓphecieſpiritu dicere ſuſpicant̉. Sed qꝛ ſancti ſūtper ſpiritūſanctū citius correcti: ab eo quevera ſūt audiūt: ⁊ ſemetip̄os qꝛ falſa dixerint reprehendūt. Nathan etem̄ ꝓphetāſanctū virū fuiſſe quis neſciat: qui dauidregē de culpa aperte rep̄hendit: ⁊ que eipro culpa eadē eſſent ventura: nūciauit:A 4
