merlinus. qui cū mr̄e ſua adducitur corā rege. que profeſſaeſt de ſpiritu in ſpecie hominis illum concepiſſe Merlinusautem multa obſcura reuelauit multa predixit futura Aperuit enim ſub fundamento eſſe lacum. iub lacū duos lateredracones. quorum vnus rubeus populum britonum. altervero albus. ſaxonū deſignaret. et quis in conflictu ſuo alteꝝvinceret predixit. et Aurelium Ambroſium deuicto Hengiſto et cōbuſto vortigerno regnaturum Ex illa enim hiſtoria habes Merlinum ex incubo dyabolum genitum. Itemet de illo Merlino beatus Auguſtinus et ceteri doctoresfaciunt mentionem ☞ Sigmundꝰde Merlino docto. Quid igit ſeniūtSi prope finē tractatuslatius explicabitur nunc d̓ illa particula incuboꝝ ampliusprogrediamur Gloſa ordinaria ſuper ſexto capitulo Gen̄:pͥmo libro. vbi textus ait. gigantes autē erant ſuꝑ terram indiebus illis. poſtquā enim ingreſſi ſunt filij dei ad filias hominum. illeqꝫ genuerunt iſti ſunt potentes a ſeculo et virifamoſi. hec textus. Gloſa autem deſuper dicit. Non eſt incredibile ab hominibus non ab angelis vel quibuſdam demonibus. qui mulieribus ſunt improbi eiuſmodi homines eē procreatos. quia poſt diluuium corpora non ſolum viroruꝫ ſedet mulierum incredibili magnitudine extiterunt. hec gloſa☞ Sigmūdꝰ Mirabil̓ hec foret gloſa Si dyabolꝰ poſſet procreare pueros ☞ Ulricus Ioſephus iudeoꝝ nobilis princeps. viꝰ vtiqꝫ multaruꝫ rerum diſertus. quē etiāHieronimus laudibus effert hoc idem ſuper illum paſſuꝫſcribens aſſerit illos ex ꝯcubitu ſpūum īcuboꝝ cū ml̓ieribꝰpatrato natos fuiſſe ☞ Cunradꝰ Adducā etem̄ ꝓpinquiores hiſtorias Ganfridus anthioſiodorus ſcribit proutenndem Uincentius in naturali libro tercio recitat. dicensquomodo quidam decanus ſacerdotum cum ſorore ducisBurgundie regi cicilie rogerio deſponſata aliquamdiu regnum eſt inhabitans ibi certiſſime comparit. qd̓ narrabatinuenis quidam ſtrennuus. et natandi arte ꝑitus circa cre
