Liber Primus ſignis euolabit Ad hoc Paulus ad Romanos hortatur: dicens Ergo fres debitores ſumus carni. vt ſcd̓m carnem viuamus Si em̄ ſcd̓m carnem vixeritis moriemini Si aūt ſpiritu facta carnis mortificaueri­tis. viuetis Uita ſcꝫ immortali ac ſempiterna. quę ſola vera eſt vita et ab omni mortis ꝯtagione ſemota Qd̓ paucoꝝ eſt appetitum ſuperare Ca. xv. Ed pauci admodum ſunt qui carnis imbecillitate deuicta felicita te tante victorię potiantūt. ea namqꝫ eſt voluntati cum appetitu concordia. ea familiaritas. ea neceſſitudo. vt pene nunqͣꝫ ſciat eius plene repugnare blanditijs Docuit hoc cum ſumma totius humani ge neris in ꝯmodit vte atqꝫ iactura ꝓtoplaſtus homo. qui modo eſſet ab opifice deo ꝯditus. in ꝑfecta membroꝝ corꝑis animę virium inte­gritate formatus. p̄monitus etiam quid euenturuꝫ eſſet delinquēti. ma leſuadenti fœminę ne(vt Auguſtinus inquit) eam quā habebat in de­licijs. ꝯtriſtaret. aſſenſus eſt. exillo tꝑe cœpit verum eſſe qd̓ a moſedicit̉. chi Iezer Ieb Adam Raha Mincabrab. id eſt qd̓ latine pluribꝰ ꝟbis explicat̉: ſenſus cogitatio cordis humani prona eſt ad malū a iuuētu­te ſua: viciū hoc in ramos radice diffuſuꝫ indies magis magiſqꝫ ꝯualu it. ſeneſcēte natura quottidie reuireſcit Adam rōnis typus ē. appetitꝰ Eua. rōem dico ſuꝑiorem aīę ꝑtem voluntatē intelligentiā in­cludit intelligo volūtas libera eſt. facilem tn̄ ꝑſuadet̉. paulo momento huc vel illuc īpellit̉. appetitus ꝟo libertate carēs ſꝑ obſtinate irreuoca biliter triſticiā fugit. ſequit̉ voluntatē irreuocabiliter inqͣꝫ ſi ſpectes nunqͣꝫ em̄ ſeipſum ipſe reuocat aut cohibet. ſed ſi ſuꝑiorem ꝟtutē cui ſub ijcitur aīaduertis reuocari p̄t. vt diximus. Qd̓motui celoꝝ aſſimilat̉ motꝰ appetitꝰ Ca. xvi. Orro opere p̄ciū eſt in his aīe potētijs intueri ſil̓e quiddā motui cœloꝝ quēadmodū em̄ nouę ſphęrę qd̓ eſt pͥmum mobile impetu firmamēti planetaꝝ orbes quottidie ab ortu ad occaſum rapiūt̉ qui diurnus motus appellatur. tn̄ eorſum ferūtur motu qͦdaꝫ alio ſic ꝯtranitūtur vt quibuſdā tꝑm ſpacijs totū zodiacū retrogrado curſu mētiātur Sic appetitꝰ quātūuis a rōne regatur. ſꝑ tn̄ diuerticula q̄­rens aliquantulū refugit. quaſi bos plauſtro ſubiugatus bubulci ſti­mulo pūctus ad carpendū gramem collū intorquet Quod duplici hominis natura duo ſpiritus pręfecti ſunt Capitulū. xviij.