Collatio III Capitula ac celo dei arripuiſſe videbamur incipi entes agnoſcere. deinceps intelligeremꝰ quantū a puritate cordis et directionis linea fuiſſemus in id temporis euacuati abſqꝫ vlla dumtaxat deſtinatione vl̓ fi ne tendentes. et quid pͥncipaliter tenere nos oꝑteret. qͥd ve cauere ſimiliter ecō­trario deberemꝰ omnimodis ignorātes illamqꝫ pre omnibus definitionē ſenis veriſſimaꝫ cōprobauimus. nulliꝰ artis ſeu diſcipline periciam poſſe ſine deſtīa­tiōis ratione ſubſiſtere. nec ſine contem. platione certi finis attingi­Explicit collatio ſecūda. Abba­tis moyſi de diſcretione. Inci­piūt capitula collationis abba­tis pafuntij de tribus abrenu­ciationibus. Cap̄. i. E conuerſatione ac vita abba­tis pafuntij. ij De ſermone eiuſdeꝫ ſenis ac re­ſponſione nr̄a. iij Propoſitio abbatis pafuntij tribus vocationū generibus. et de tribus renūciationibus. iiij Expoſitio triū vocationū. v et deſidioſo vocatio prīa non proſit. ſtrenuo poſtrema non obſit. vi Expoſitio trium renūciationū. vij Quēadmodum ſingularum re nunciationum ſit apprehendē da perfectio. viij De ꝓprijs diuitijs in quibus ſtat animę pulchritudo vel fe­ditas. ix De tripartito genere diuitiarum x Non poſſe quenquaꝫ primo tan­tum renunciationis gradu perfectum. xi Interrogatio de libero arbitrio hominis gratia dei. xij Reſponſio de diſpenſatione di­uine gratię manente arbitrij li­bertate. xiij Qd̓ directio vie noſtre ex deo ſit xiiij Qd̓ ſcīa legis magiſterio illūi­natione dn̄i conferatur. xv Qd̓ intellectus quo mādata dei poſſimus agnoſcere bone vo luntatis effectꝰ a dn̄o ꝯdonet̉. xvi Qd̓ ip̄a fides a dn̄o concedatur. xvij Qd̓ moderatio et tolerātia tem­ptationum nobis a domino tri buantur. xviij Qd̓ perpetuitas timoris dn̄i no­bis a dn̄o conferat̉. xix. Qd̓ initiū volūtatis bone con ſummatio eius a dn̄o ſit xx Qd̓ nihil in hoc mūdo ſine deo geratur. xxi Obiectio ſuper liberi arbitrij po­teſtate. xxij Reſpōſio liberū arbitriuꝫ nr̄m adiutorio dn̄i ſꝑ indigeat. Expliciunt capitula. Incipit collatio Abbatis pafūt de tri­bus abrenūciationibus. ca. i. N illo choro ſanctoruꝫ qui velut aſtra puriſſima in no cte mundi iſtiuſ refulgebant. vi­dimus ſanctuꝫ pafuntiū vice luminaris magni clarita­te ſcīe choruſcantē. Hic nanqꝫ preſbiter congregationis noſtre. id eſt illius quę ī heremo ſchyti morabatur fuit. in ita vſqꝫ ad extremā durauit etatē vt nūqͣꝫ e cella quaꝫ iunior ceperat habitare. q̄qꝫ ab eccleſia milibus qͥnqꝫ diſtabat. ſaltē ad viciniora migrauerit. nec feſſus ānis tanti itineris ſpacio. die ſabbati vel dn̄i co venturus ad eccleſiā vexaret̉. ſed nec vacuus qͥdem reuerti exinde contentus vas aq̨̄ quā totā erat ebdomadā ſum pturus ceruicibꝰ ſuis onerans reporta­bat ad cellam. Cunqꝫ nonagenariam exceſſiſſet etatem. nunqͣꝫ paſſus eſt eam iuniorum ſibi labore deferri. Hic itaqꝫ ab adoleſcētia ſua ſcole cenobij tanto ardore ſe tradidit vt in ea paruo tem­