Propoſicio ſecunda D digne celebrandū abſqꝫ temeraria ſumpcione imputabilitate ad nouū pcc̄ꝫ non requirit̉ talis euidencie certitudo ſuꝑ celebrātis dignitate. Patꝫ quia nll̓ꝰ quāꝙͣ purus et iuſtus deberet celebrare. nec hoc poſſet ſine di­ſcrimīe niſi ei fieret reuelacō ſpālis. Sufficit ergo certitudo talis qualem in morali materia ꝯſueuimꝰ expetere capere. certitudo poſſet appellari cer­titudo moralis ſiue ciuilis. Sicut prudenter loqͥt̉ ph̓us 4o ethicoꝝ ca. 3o Diſciplinati em̄ ē in tantū c̓titudīeꝫ īq̓re̓ ſcd̓ꝫ vᵐ qd̓qꝫ gn̄ꝰ. inquātū natura cipᵗ Ad hāc c̓titudīeꝫ moralē ſuffiᵗ ut īplu̓imū accedēs admiſſā diſcuſſe̓it ꝯſciēciā ſuā ſic̄ feciſ ſet magna re lucrāda īcōmodo graui d̓uitādo ſit ſibi ꝯſciꝰ pꝰ hāc diſcuſſiōꝫ pcc̄o mortl̓i aut ꝓpoīto peccādi mortalit̓. Qd̓ īſuꝑ noſcat aliud impedimētū legittimū ſe exꝯmunicacōem aut irregularitatē hr̄e. Conſencio itaqꝫ ī dur ando ī 4o ſnīaꝝ diſt.. tal̓ eciā ſi eſſet ī pcc̄o mortl̓i neſciet̉ nec eo exp̄ſſā ageret ꝯfeſſiōeꝫ re portarꝫ vnū ex duobꝰ Aut ſibi r̓mitteret̉ tl̓e pcc̄ꝫ v̓tute ſacͣm̄ti qꝛ uidet̉ face̓ qd̓ ī ſe ē ad eiꝰ d̓leciōeꝫ. r̓q̓rit em̄ d̓ꝰ ultra poſſe. fie̓t ſibi diuinitꝰ illu ſtracio r̓ꝯgnicō ſui pcc̄i. qtūs pn̄iaꝫ iᵈ dilue̓t q̄ꝫadmodū ml̓tis ꝯtinge̓ ꝓbatiſſiᵐ ē in inicio ſui ſac̓docij celebracōꝫ ꝯtīuāt ī r̓memoracōeꝫ r̓deūt