non tu illam poſſides. Sic fit an̄qͣꝫ cocam cū filijs dimit teres potius eccleſia dimiſſa cum eiſdem exul maneres: Heu qͣnta miſeria curatoꝝ. Nunquid melior buccella panis altare exiguū cum pace. qͣꝫ domus plena diuitijs. eccleſia magna cū merore. Sed obiceret qͥs. damna plu rima ſuſcipis. preter omnia famā bonā amittis. cur non potius ꝓbam ⁊ honeſtam queris ex cuius ꝓuida diſpen ſatione multa comoda capis. ⁊ omnē infamiam p̄ter fugis. Quantū ego caꝑe poſſum qꝛ infelix viuis. tue infelicitatis manifeſta cauſa ipſe exiſtis Audi quia qͥ talia pro ponis qͣꝫ inſipienter loq̄ris. Sine dubio hec ampliꝰ nō obicis ſi diligenter quā dicam curatorum ignominiam agnoſcis Suſpenſor Excoriator. Curator. nōia differentia ſunt offitia. Suſpenſor fures patibulo annectit. Excoriator ip̄os equos excoriat. Curator dei ppl̓m informat Illoꝝ offitiū quodlibet eſt neceſſarium. Mun dus eiſdem carere nō poteſt. Cum fures omnia tollerēt. Equi ad nares feterent. Hōies bōbiſarēt. Quantū igit̉ iſti tres omnibꝰ hōibꝰ neceſſarij ſunt. tantum omnes ho mines eos deſpiciunt. Inter ſuſpenſorem excoriatorem Curatorem in laicis quo ad aſpernationē nihil intereſt Ego nondū paſtoralem curā gerens honeſtam quandā matronam in cocā futuram ſubtilibꝰ verbis meis ꝯueni Sed qn̄ famulandi tempꝰ aduenit infamationē timens famulari reſpuit. Seruus cum capellanis comedere vo luit. Sus cū gallinis aucis eſuriuit. Nemo vaccas mul ſit. omnis hōeſta famulatum meū fugit. Quis p̄cor me tunc anguſtior fuit quē etiam inuitū deum teſtificor mul tum infamatam ꝑſonā Slauicam natura infidelē bibu lam in meam diſpenſatricem reciꝑe oportuit. Dic ergo queſo q̄ virtuoſa munda caſta ſuſpenſori excoriatori curatori vnqͣꝫ famulabit̉. Forte iteꝝ obicis. quaſi omnis curator ꝯcubuit. quia vero caſta ancillas ſuas multoſ cu ratores maculare apprehendit. Maculationē fugiens famulari contemnit. Sibi ip̄i igit̉ talis cōtrarius exiſtit Si continenter viueret nullam in honeſtis acquiredis
