Seite
Auto. primi. libri topicorū Quedam ſunt ſemper. quedam vt frequenter. vt non omnes maſ­culi ſunt barbati in maxillis ſemper. ſed vt frequenter Ex ſingularibus oportet vniuerſalia accipere Equiuocationes magis latent in vl̓ibus qͣꝫ in inferioribus Fluuius magis fluit in fine mēſis. quia finis menſis eſt humidior Omnis arbor hn̄s lata folia fluit(qꝛ luna dn̄iuꝫ hꝫ ſuꝑ būida. Fluere eſt ſuccum denſatum habere. Cauſa eſt prior eo cuius eſt cauſa. ⁊ hoc ad minus ẜm naturam. Omne animal habens cornua caret dentibus in ſuperiori mandi­bula quia materia dentium vertitur in cornua Ex ſenſu in nobis fit memoria. ex multis memorijs exꝑimentum Uniuerſale quieſcens in anima eſt principium artis ⁊ ſcientie Sentire eſt ſingularis. ſed ſenſus eſt vniuerſalis Principiorum habitus non eſt ſcientia ſed intellectus. Uniuerſale eſt vnū in multis ⁊ vnum preter multa Principia non cognoſcimus per demonſtrationem ſed per indu­ctionem vie ſenſus ⁊ memorie. Autoritates ſuper libros topicorum Ariſto. Topos em̄ grece locus dicitur vel idē eſt qd̓ totum. Locus em̄ in dialectica ſiue logica que ſpecies eſt philoſophie duplex eſt. ſcꝫ intrī ſecus ⁊ extrinſecus ⁊c̄. ⁊ de his tractatur in hoc libro Dialectica ꝟo dicitur a dia ⁊ logos quaſi dualis ſermo. qꝛ diſputatio dialectica fit inter duos. ſcꝫ opponentē ⁊ reſpōdentem Uel ẜm Tortellium. Dialectica d̓r a greco ꝟbo Dialego mai.i. diſputare qꝛ eſt ars diſpu tatoria docēs diſcernere rerū cauſas. intellectū mētis acuens. vera qꝫ a falſis diſtīguens Uel ẜm alios d̓r a greco noīe lexis qd̓ eſt di­ctio latine. eo ꝙ in illa de dictis diſputetur. Sequūtur autorita. primi libri topicorum Numquodqꝫ primorum principiorū eſt ſibijpſi fides Non em̄ om̄e quod videtur probabile eſt probabile. Dialectica eſt vtilis ad tria. ſcꝫ ad exercitatōem. ad obuiationem. ⁊ ad ẜm philoſophiam diſciplinas. Dialectica inquiſitiua ad oīm methadorū principia viaꝫ habet Rhetor nō ſꝑ perſuadebit nec medicꝰ ſemꝑ ſanabit ſed tūc ſuo ſatiſ facit officio qn̄ nihilomittit de ꝯtingētibꝰ. ſic etiā eſt de dialectico Definitio ē oratio indicās quid eſt eſſe rei. reſpectu artis ſue Proprium eſt quod eſt inſeparabile Nemo enim ꝓprium dicit qd̓ contingit alij ineſſe Accidens eſt quod adeſt ⁊ abeſt. vt ſupra dictū eſt Accidens facit vnū numero cū ſuo ſubiecto. vnde accidētia nume­rantur numeratione ſubiectorum.