dicūt vel notā mendaciter inuſtitant Hi ex illiuſmodi ſunt gregege cuius vnicū ſolatium eſt cōtractis rugatiſqꝫ naribus doctos carꝑe pueros terrere. in āgulis garrire tenebroſis At īter glorioſos pru­denteſqꝫ viros clariſſimorū doctiſſimorūqꝫ hominū virtus ſcien tia popularē vincit infamiam Ultimo loco determinādum reſtat Cur Ariſtoteles tam diſpa­rem habeat modum loquendi a quibuſdā vel expertis eius volu­mina tranſcurrentibus taxetur qn̄qꝫ a ſeipſo diſſidere Ad qd̓ forte non erit multum difficile reſpondere ſi modo ſciuerimus qua rati­one hic ph̓us ſit peripateticus princeps appellatus Peripateo qͥ­dem grece apud latinos. ſonat in ambulo ſeu deambulo Inde pe ripateticus quaſi deābulatiuus Ariſtotelis nāqꝫ in tradenda ph̓ia conſuetudinis erat aliorum philoſophorū libros accurate peram bulare. vt ſic erratis antiquorū(quibus tamen gratias dicit) īcom­ꝑabili pene veritatis ardore citra cuiuſ vis iniuriaꝫ radicitus euul lis. verā firmis vallatā demonſtratōibus adduceret philoſophi am. qui certe philoſophandi ritus ab om̄ibus peripatetice doctri ne pro feſſoribus in hunc vſqꝫ diē obſeruatus eſt ſtudioſiſſime.( adquieſco coniectantibus longis ambulacris ſpatiando ſemper docuiſſe Hincqꝫ peripatetici nomē ſortitū eſſe. Proinde loquendi morem ſepenumero ceteris ph̓is ſeruat cōmunem(ſiquidē in To­picis ideꝫ ait loquendum eſt vt plures) quo ad locus ſe offerat vbi neceffariū ſit illum exuere ſanioreꝫ īducere. qd̓ ab om̄ibus acce­ptuꝫ quoſdā in magnos impegit errores. cōpluſculos vero ad dd̓m concitauit Ariſtotelem a ſeipſo qn̄qꝫ diſcrepare. et reuocatū ad au ras ph̓ie ſue in publico magiſtrorū ꝯſeſſu/ ipſis delatrantibꝰ/ neqͥre tutamēta preſtare. qd̓ qͣꝫ temerariū qͣꝫ arrogans qͣꝫ deniqꝫ ſtultū ſit proclamare. haud indiſcuſſum preterirē. ſi huic diſceptatiūcule con ceſſa fuerit euagandi licētia. oſtēderē ꝓfecto qͥd Phio pōpi efficaci­ter poſſent ꝯcludere qd̓ nuſqͣꝫ in ph̓ia Ariſtotelis non ſeciꝰ natu ra qͣꝫ ſtudio fuit ph̓s) ageret radices. At de his quidem obiter adie ctis pluſqͣꝫ dignum ſit īmoratus eſt ſermo. Habes ingenue lector Ariſto. ph̓orū monarche aliqͦt alijs famigeratas magꝭ Autori.i. ſentētias imitatu dig­nas. eiuſdē ſcīe vite moribꝰ extēporali Cōmēdatiū la(quē cōcinnis Poeta Hermānus Buſchius aliquot libris heroice. vt a quodam audiui. celebratū ire conce­pit) ſaltim licet ſtrictiqꝫ ex cādidiſſima illiꝰ ph̓ia in hūc faſciculū ꝯportatas. Necnon ſuauiſſimis odoribꝰ ſpar­ſim q̄ſitis(vbi ad faciliorē ītellectū ꝯducere putabatur) pigmētatas. qua ſecreta ph̓ie myſteria ad lucidiorē ad­diſcentium traducuntur intelligentiam.