Carmen de operoſa virtute. Um Deus magnum fabricaret orbem Et polos alto ſinuaret arcu Iuſſit eterna rutilare pulchrum Lampadeſolem. Iuſſit lunam dubia micantem Luce ſublimes agitare currus Et per obſcuras aliena ferre Lumina noctes. Aureis celum variauit aſtris. Que per ingentes reuoluta gyros. Fata diſpenſant. humiliſqꝫ terre. Regna gubernant. Aeris tractus auium canoris Cantibus. terras nemorum virenti. Fronde. diuerſis decorauit altum. Piſcibus equor. Tunc ad argutos philomena cantus Guttur aptauit. didicitqꝫ voces Pſithacus noſtras. nituit ſuperbo. Tergore pauo. Barbaram citrum precioſus Atlas Ida funebrem peperit cypreſſum Pelion quercus Solyme tulerunt. Balſama ſylue Et tagus fuluo nociturus auro Fluxit. et Croeſi viridem per oram Lydius curſu properauit Hermus. Inuidioſo Tunc per humentes pelagi meatus Squammea cinctus populi caterua Poſt ſuum fluctus equitauit altos Prothea delphin. Sic Deus celi maris atqꝫ terre Fecit ornatum. tamen ad decorem Mentis humane magis applicauit Artis acumen. Mens enim ſummo nimium parenti. Chara. pro vite ſapienter acte Premio. mundi fuit in beatum Limen itura.