Et iterum. Dum autem ipſe dedecori ac turpitudini obedierit: non modo imperator omnino habendus nōerit. Obeo ex ob& eo quod eſt uado componitur. Significatqꝫ idem quod exequor: ut obeo legationemideſt exequor munus& officium legati. Obeo prouintiam ideſt exequor officium prouintiale: ita Obeomortem. i. exequor uel perago mortem uel adeo mortē. Quemadmodū dicitur quis obiiſſe diē pro eo qd̓eſt iuiſſe. Item obit diem ſuum: idem eſt quod mortuus eſt:& iuit ad diem fati: ut apud Quintilianū: Nuntiatum eſt Marcellū diem ſuū obiiſſe. prætermittimus autē nonnunqͣꝫ illum accuſatiuū& dicimus: Marcellusobit. Obitus ex ob& itum itu addita. s. ſit obitꝰ:& eſt ipſa executio mortis. Obiter ex ob& iter. Iuuenalisex ſatyra Quamuis digreſſu. Atqꝫ obiter leget aut ſcribet uel dormiet intus. ſimiliter ante. i. conſonans conſeruat ob ip̄m. b. ut obiurgo obiurgas:& deponens obiurgor in eodem ſenſu. Obiicio ex ob& iacio cōponitur. Nam per compoſitionē. a. in. i. conuertitur:& ideo cū duplicato. i. ſcribitur. unde licet ob naturaliterbreuis ſit: ſicut& re: attamen pleriqꝫ hac ratione producunt: quia. i. geminant:& primum. i. conſonans fit.Obumbro: ex ob& umbro umbras: quaſi undiqꝫ inumbror. Item cū. u. conſonante. ut obuerſor obuio:quaſi obuiam aliquid comperit. Abiicit uero in operio. i. cooperio:& eius paſſiuo operior idem eſt cooperior: quorū prima breuis ab auctoribus ponitur:& cum unico. p. ſcribenda ſunt ad differentiā ut puto deponentis uerbi opperior: quod eſt expecto: cuius prima longa eſt:& cum duplicato. p. ſcribitur. Conuertitautem. b. in conſonantes ſæpiſſime ſequentis dictionis. Verū cum dictione incipiente a. b. littera non componitur. Cū dictione uero incipiente a. c. componitur:& aliquando tranſit in. c. aliquando ſuſcipit. s. Nonnunqͣꝫ uero immutabile remanet. Tranſit quidē in. c. ut occido quod ex ob& cædo componitur. Occūbo.quod ex ob& cubo cubas ſimiliter componitur. Vnde ab eo cōpoſita tam primæ qͣꝫ tertia coniugatiōis inueniuntur. Et idem habent præteritū ut incubo. bas. incubui.& incūbo bis cū adiectiōe ipſius in ſimiliter facit incubui. Et ſimili modo occumbo occumbis cū. m. facit in præterito occubui. Occupo ex ob& capio cōponitur: ſignificat locū tenere aut capere. Nōnunqͣꝫ ui capere ut apud Liuiū libro. xxxiii. Nam& ip̄is uocātibus urbem hanc accæpi non occupaui. i. non ui cæpi. Significat aliquando ante capere ſiue præoccupare.Vnde præoccupatio. Cicero officiorū libro primo. Sunt aūt nulla priuata natura: ſed aut uereri occupatione ut hi qui quondā in uacua uenerūt. Eſt etiā occupare quod in medio ſiue mediū atqꝫ in cōmune poſitumeſt ante cæteros capere. ut. Quintilianus: Multa nihilominus quæ liberata fuerunt tranſeunt in ius occupantium: ſicut uenatio& aucupatio. Inde occupatus is dicitur: qui ante negocio aliquo detentus non poteſt alterius negocio operam dare. Cicero: nemo inquit me conuenire uoluit cum eſſem occupatus: hoc eſt cū cauſarer me quibuſdam alijs negociis ante præuentum. Similiter occupatio ea uocatur: cum alicui neceſſariarei& cui ante omnia operam dare debemus cum diligentia uacatio. Suſcipit uero. s. ut obſcurus: quod exobs& carus componitur: qͣſi minime eſſe carus dicatur. Obſoleo quod teſte Priſciano in octauo: Nō ex ob& ſoleo ſed ex obs& oleo cōponit̉:& eſt qͣſi reiicior. ut Ciceco de īperio. Cn. Pompeii obſoleuit: iā iſta rōnemultomagis qͣꝫ uerbis refutata. Idem pro Celio: Charta quoqꝫ quæ illā priſtinā ſeueritatē obtinebāt obſoluerūt. Obſconꝰ ſimiliter ſuſcipit. ſ. Nā teſte eodē Priſciano ex obs& a cauēdo: uel ex obs& κοινω cōponit̉Vnde inquino quod ſic quoqꝫ intelligendū puto obſcenum ut duo fignificat: Ita duplicem habet cōpoſitionem:& duplici orthographia ſignatur. Nam ſignat aliquando quidem abominabile augurium. ut Virgilius in primo georgicorum: Obſceniqꝫ canes importunaqꝫ uolucres.& tunc quoqꝫ a canendo obs. i. contraria& mala dicitur:& ſine diphthongo ſcribitur. Quandoqꝫ uero dicit turpe quid& immundum:& tūcex obs& cœnum componitur: quod a& uerbo græco deducicitur: hoc eſt apud nos inquino ex eo ſcilicet: quod quæ multum communia ſunt: turpia& immunda ut plurimum fiunt. Nam id uerbum propriaſignificatione cōmunicare deſignat. Et ſic quoqꝫ cum. œ. diphthongo in penultima ſcribitur. At Varro libro ſexto de lingua latina dixit obſcenum cum. æ. diphthongo ſcribendum eſſe:& a ſcæna deduci: hoc eſtnon ex obs ſed ex ob& ſcæna componi: quæ ut uidebimus in ſequentibus cum. æ. diphthongo ſcribitur.Remanet autem immutabile in hac dictione obcæco: ut multi uolunt: quæ componuntur ex ob& cæco cæcas: nec plus qͣꝫ ſimplex uerbum ipſum deſignat. Si uero ob cum dictione incipiente a. d. componatur: integra ſemper manet: ut obdo quod ex ob& do uerbo componitur& pro claudo poni conſueuit. ut Terentius in eunucho: peſſulum hoſtio obdo. Obduco. i. tego ut expoſuit Seruius: cum ait Virgilius in bucolicis:Limoſqꝫ palus obducat paſcua iunco. i. tegat. Idem in moreto. Et cinis obducta cælabat lumina prunæ. Sitamen Virgilius illud opuſculum compoſuit: quod a doctis non creditur. At ſequente. f. commutat ob præpoſitio. b. in. f. offendo ex ob& fendo uerbo: quod ſic quoqꝫ ſimplex in uſu non eſt componitur. Vt ſimilimodo nec ſpicio: nec fragor: nec perio:& tamen in compoſitione ea habemus: ut aſpicio deſpicio: ſuffragorrefragor: aperio& reperio. Quæ Papiriano teſte cum uno. p. in præſenti:& cum duplicato in præterito ſcribuntur: ut de illis in ſequentibus apparebit. Officio ſimiliter ex ob& facio componitur:& quaſi noceo dicitur. Vnde per antiphraſim officium quidam dici uolunt: quia ut proſit agitur. Ideo nonnulli officium abefficiendo dictū putāt. Et nōnunqͣꝫ ꝓ honore ponit̉: ut circūſtabāt ſenatores Cæſarē ſedentē ī aurea ſella officii gratia. i. honoris. Aliquādo uero obſeqū ſiue beneficiū indicat ut Cicero odioſū ſane genus hoīuꝫ eſtofficia exprobātū: q̄ meminiſſe debet is ī quē collocata ſūt: nō cōmemorare: ꝗ cōtulit. Virgi. li. ænei. primo:
