ad religionem ſpectant: ut ſi in plurali etiam dicimus: ſacras ædes: aut deorum ædes: aut nympharū ædestempla plura annotamus. Lucretius de Ioue loquens ſic ait: ipſe ſuas ædes diſturbat: quod perinde eſt ac ſidixiſſet: Iouis diuerſas ædes. Horatius uero in tertio carminū: pulchre ſignificauit dicens: Delicta maiorūimmeritus lues Romana donec refeceris ædeſqꝫ labentes deorum& fœda uirgo ſimulacra fumo. Quaredixit Paulus iuriſconſultus titulo de ruina incendio& naufragio ædium appellatiōe omnes ſpecies ædificii continentur. Sane edo uerbum a quo deductaꝫ ædem diximus: ſine diphthongo ſcribi notauimus: ſiuegræcum illud ſit:& tunc idem quod comedo ſignificat: ſiue latinū eſſe dicatur:& tunc ex e ꝓpoſitōe& docōponit̉: nec comedere ſed extra dare ſiue prebere deſignat. Vnde libros edere dicimꝰ cū illos publicamꝰA editui ſimili modo ſcribitur:& ab ædibus ſacris quas tuentur appellati ſunt: non a priuatis.A editimus cum. æ. diphthongo ſcribitur:& cum. m. ante us ſcribitur: uerbum quoqꝫ latinum eſt teſte Gelliolibro. xii. noctium acticarum:& uidetur ea forma dictum qua finitimꝰ& legitimus. Et is dicitur qui ædibꝰpræeſt: ſicut clauſtritimus a Protheſilao dictus eſt qui clauſtris ianua præeſt. Vnde in exemplaribus fideliſſimis. M. Tulli in Verrem ſcriptum ſe inueniſſe dixit Gellius æditimi: cuſtodeſqꝫ mature ſentiunt: licet inuulgaribus libris æditui comperiri dicat. Et inde uerbum æditimor Pomponius in atelliana: Qui poſtquātibi appareo atqꝫ æditimor in templo tuo.A edituentes: Lucretius teſte Gellio libro. xii. in carmine ſuo ꝓ ædituis appellat. ꝗ illis curādis præpoſiti erantqͣꝫ a priuatis. Vnde Pomponius iuriſconſultus de origine iuris inquit: Adiles duo ex plebe conſtituti ſuntꝗ edibus præeſſent: in quibus oīa ſita ſua plebs deferebat:& ab eo deriuata eodē modo ſcribunt̉: ut ædilitas: ædilitius:& ſimilia.A edifico& ædificium ſimili modo ſcribuntur.Aeger cum ⁊ diphthongo ſcribitur:& ab ago uerbo cata antiphraſim deduci perhibet̉. eo quod egroꝝ ſitactione uacare. Vel potius ab eo quod acrius agit ex infirmitate. Quin& ab eo deſcendentia ſimili modoſcribunt̉: ut egroto egrotus ægritudo.A edepol cum a diphthongo ſcribit̉:& aduerbiū eſt iurandi: quaſi per ædem Pollucis.A egi cum a diphthongo ſcribit̉:& eſt præteritum ab ago formatum.A emulor cum& diphthongo ſcribit̉:& ab amo oriri: ac ab eo primā uocaleꝫ diphthongi trahere perhibet̉quod ſane iure factū uidetur. quū pro amare ponit̉: Sed cum pro inuideo uel ſequor poni dicitur: cata antiphraſim ab amo deriuatur.A eneꝰ cū æ diphthongo in prima ſcribit̉:& ab ære trahitur: de quo in ſua dictione uidebitur.A enum diphthongū ſimiliter exigere poſſe uidet̉: quia ab ære modo cōſimili deriuat̉. Sꝫ diuiſis litteris ſemper a noſtris poetis& tota ꝓfert̉: Horatiꝰ: Sub noctē gelidā lignis calefactat aenum. Nāqꝫ uas eſt æreum inquo aqua calefieri ſeu bulire dicit̉. Virgilius libro georgicoꝝ ſecūdo. Aut folis undam tepidi deſpumantaheni. Quod Gellius ꝑ interpoſitam aſpirationē uidelicet aheni a Virgilio emendatū fuiſſe refert: ut in ſequentibus uidebimus: cum de media aſpiratione uidebimus.A equus. i. iuſtus& planus cū æ diphthongo ſcribit̉:& ut ꝗdem perhibēt ab aquæ ſimilitudine tractū fuit: eoꝙ elemētū illd̓ ſupra cætera aquā habere ſuꝑficiē uideat̉. Vnde ætas equalitas& æquo aquas uerbū atqꝫab eo compoſita cum diphthongo ſcribuntur: ut aquiparo: equiualeo:& ſimilia. At equus quod animaeſt abſqꝫ dubio fine diphthongo prorſus ſcribitur.A equor cū a diphthongo ſcribit̉:& modo cōſimili ab aqua originē ducit: ſed teſte Varrone ꝓpterea ꝑ æ diphthongū notat̉: quod equā habet ſuperficiē. Vnde dicimus equora cāpi:& equora ponti.A equinoctium cum diphthongo æ ſcribit̉: quia ex æqualitate noctium dicitur.A ero eras uerbum cū a diphthongo ſcribitur.& ab obliquis eiꝰ noīs: quod eſt æs eris deſcendit. Vnde etiāē aliud uerbum ſubero ſuberas: quod ſimili modo cum. æ. diphthongo ſcribit̉. Perſius in ſatyra Vatibushic mos eſt inquit. Nequa ſuberato mendoſum tinneat aurum.A erarium cū. æ. diphthongo ſcribit̉:& eſt eris repoſitoriū: hoc eſt nummoꝝ ſimulqꝫ rerum precioſaruꝫ atqꝫopū. de quo late in dictōe roma uidebimꝰ. Et inde erarii tribunt: ꝗ teſte Feſto a tribuēdo eri ſūt appellatiA eripies licet ab eo quod eſt aer& pes componat̉: a Virgilio tamē illud. a.& illud. e. in diphthongum coniūguntur: cum ait libro æneidos. Fixerit eripidem ceruā: licet aut erymanthi.A es eris cū. æ. diphthōgo ſcribit̉: quod. M. Varro ab eſſe: alii ab auri ſimilitudīe dictū putāt. Nōnulli a græco αια: quod ē terra. Sed a quouis hoꝝ oriat̉: liquet quod ab eo primā uocalē diphthongi contraxit.A eſtas& æſtus: æſtiuuſqꝫ:& uerbū æſtuo cū. æ. diphthōgo ſcribunt̉:& ab areo ueniūt: a quo primā diphthōgi uocalē aſſumūt. Accipit̉ tamē aliquādo æſtas ꝓ uere: ut Virgi. li georgicoꝝ. iii. Incipiens ſtabulis edico īmollibus herbas carpere oues. dum mox frōdoſa reducit̉ eſtas. Sane eſtus: quia cōmotionem quandā īdicit factum fuit: ut etiam cōmotionem quandam aquarum deſignaret.A eſculus cū. æ. diphthōgo ſcribit̉: arbor ē glādifera cuiꝰ fructu cū in primæua ætate hoīes ueſcerēt̉: ab edoquod eſt comedo: licet ſine diphthongo primā hēat& breuē deducit̉: ut ſupra uidimꝰ in dictione ædes.A etas eternus& æternitas cum. æ. diphthongo ſcribuntur:& oriri ab æuū Apulegius grammaticus atteſtat̉:
