Oſſa cum duplicato. s. ſcribit̉: mons eſt teſte Solino in finibus theſſaliæ centaurorum ſtabulum cuꝫ tanta pi­norum copia: in flexione atque reflexione ramorum tonitru præſentetur: quod Lucanꝰ in primo tetigit cum ait: It tantus in æthera clamor: Quantus pinifera boreas cum thracius oſſa Rupibus incubuit: curuato robore preſſa fit ſonus: aut rurſum redeūtis ad æthera ſilua. Hunc Seneca dixit olympo olim fuiſſe coniunctum. Oſtrea cum. t. exili ſcribit̉: piſces quidam ſunt intra conchas degentes: ut Ouidius in. v. faſtorum: Oſtreaqꝫ in conchis tuta fuere ſuis. Et Iuuenalis in quarta ſatyra: Oſtrea callebat primo depræhēdere morſu. Nec ha­bet latinitas teſte Seruio ſuꝑ primum georgicoꝝ: propriū nomen animalis: quod neutri ſit generis. Oſtrum cum. t. exili ſcribit̉: eſt purpura: ſic quoque dicta ab oſtrea: ī qua ſarpiſcis comperit̉ apud tyrū: ex cu­ius ſanguine tingitur purpura. Oſtracon abſque aliqͣ aſpiratiōe ſcribitur: dicit̉ apud nos teſta. Et inde oſtracopos quē nos fictiariū uocamꝰ. Oſtraciſmus abſqꝫ aliqua aſpiratione:& cum. i. latino ſcribitur:& ab oſtraco deriuatur. Nam apud athe­nienſes aliqui ad arripiēdam tyrānidem ob potentiam: uel popularem gratiam: uel aliā quāuis cauſam ꝓxi­mi uiderent̉: obligabantur ex lege ciues eius: de quo ſuſpicabantur nomen teſtis inſcribere: quod cum cer­tum ſuperaſſet numerum: illum quinquēnio toto exulare iubebant: hocqꝫ ad debilitandas opes frangen­damqꝫ potētia audaciam:& frangenda illius hominis incremēta ſanciuerant: ut teſtis eſt Diodorus in. xi. hi ſtoriaꝝ libro. Et Demoſthenes in oratione pro Etheſiphonte:& Ariſtoteles in politicis. Quam legem ſy­racuſi ab atheniēſibus ſemel acciperent:& id nomen teſtis: ſed oliua folis inſcriberent petaliſmuꝫ non oſtrociſmū uocauerūt: hoc eſt a folijs: quæ petala uocabantur. Otanes cum. t. exili ſcribitur: fuit uir nobilis perſa:& unus ex his: qui cuꝫ Dario in Magum cōiurarunt: ut ui­dimus in dictione Darius. Otrieus cum. t. exili ſcribit̉: hic teſte Porphyrio ſuper. iii. iliados libro:& Mygdonus fratres fuerūt Hecuba filii Ciſſei:& patrueles Polymneſtoris: a quo otriadem patronymicum deductum puto. Otriades cum. t. exili&. i. latio ſcribit̉: patronymicū puto: deductū ab Otrio: de quo Virgi. Panthꝰ otriades. O thrys cum. th. aſpirato&. y. græco: ſequēte. s. conſonante ſcribit̉: mons eſt theſſaliæ uerſus meridiem ex op­poſito ad oſſam diſpoſitus: ut oſtendit Herodotus in. vii. Et ut dixit Plinius in. iiii. naturalis hiſto. li. patria fuit lapitharum. Vnde Virgilius in. vii. Deſcendunt centauri homolem othrymqꝫ niualem. Oxia cum. i. latino ſcribit̉: licet apud græcos ſit diphthongus ei: ſed abiecta. e. retinetur. i. producta: ut in ſimi libus ſæpe diximus: dicitur a noſtris acutus. Oxys cum. v. græco ſcribitur:& dicitur ſimiliter apud nos uelox citus acutus. Ox cum. v. græco abſqꝫ finali. s. neutrum eſt:& id idem: quod ſuperior dictio in maſculino deſignat. Oryſchœnon ſecūda cum. v. græco: penultima cum. ch. aſpirato:&. œ. diphthongo ſcribit̉: dicitur a noſtris teſte Pli. ī. xxi. naturalis hiſto. iuncus marinus. cōponit̉ ex oxis ē acutꝰ:& σκοινος funis: quaſi acutus funiculus. Cuius plura genera ponit Plinius. unum quod oloſchœnon uocat: quaſi totum ſiue æqualiter funis: quod ad uitalia utiliſſimum dicit: quia mollis eſt:& carnoſus. Aliud melāchrus cuꝫ. ch. aſpirato. i. fu­ſcus: cuius uſum ad naxas cōuenientē dicit. Aliud dixit eſſe genus iunci trianguli: quē cyperum uocat: cum c. exili&. y. græco ſcriptum: quod apud aliquos ſilignum traductum comperi. Quum ex græco deducitur: quod eſt ων per interpoſitionem ſcilicet unius. u. conſonātis inter duo uocalia hiatus cauſa: ut ſupra in prima horum cōmentariorū libro uidimus: cuiꝰ prima eſt. ω. mega:& naturaliter longa apud illos. Vnde& apud nos ſimiliter ꝓducitur. Iuue. in ſatyra Credo pudiciciā inquit: Niſi ſe cētū luſtrauerit ouis:& inde ouatarica. i. ſalſa: quæ corrupto uocabulo butarca dicimꝰ. τάρικον ſalſum eſt. Quis pecude a græco ſimiliter trahit̉: quod ē οισιή ſicut in ouū hiatus interponimus inter duo uocalia u. cōſonantē. Et ꝗa prima apud græcos continet. o. paruū: quod ſemꝑ eſt breue: ſimili modo apud noſtros primā ſemꝑ corripit: ut Virgilius ī bucolico: Parcite oues nimiū ꝓcedere: bene ripa Credit̉. Et ſimiliter ouo ouas uerbum: quod ab oue deſcendit primā breuiat: ut idem in primo georgicoꝝ libro: Omnis quam chorus& ſotii comitentur ouantes. Achynus. ch. aſpirato&. y. græco ſcribit̉: eſt ſicilia ꝓmontoriū uergēs ī auſtrum ſeu mauis ad meridianā plagā:& ab aeris craſſitudīe teſte Seruio ſuꝑ. iii. ænei. cognomina . pachy græce latīe pingue:& craſſum interpretat̉. huic ꝓpinqua eſt ſyracuſa. Pactyas. c.&. t. exilibus: atqꝫ. y. græco ſcribit̉: fuit teſte Herodoto li. hiſto. primo: ui­lydius: ſardis perſuaſit: ut a Ciro deficerent. Pædia prima. æ. diphthongo: ſequēs. i. latino ſcribit̉. licet apud græcos ſit īpe­nultima. ei. diphthongus: a noſtris tamen abiicit̉. e.& retinet̉. i. ꝓducta:& teſte Gellio dicit apud nos eruditionem inſtitutionēqꝫ in bonas artes. P ædaretus prima. æ. diphthongo: ultima cum. t. exili ſcribit̉: nomen fuit uiri ꝓprium: ſed nomen eſt com poſitum ex pedia: quæ eſt diſciplina:& per uirtus.