Seite
P tolemus prima cū. p.&. t. exilibꝰ: atqꝫ. o. uocali: ſecunda cū. e. abſqꝫ diphthongo quam nōnulli in. o. con­uertunt: penultima cum. æ. diphthongo ſcribitur: nomen eſt ꝓprium deductum a ϖολέμω: quod apud æoles: idem eſt quod apud atticos ϖολέμω ſine. t. i. pugno:& eſt apud grāmaticos regula: ꝙ omnia nomi­na deſinentia in eus:& a uerbis circūflexis deducta: ſemper. æ. diphthongum detinēt in penultīa: ut τιμω quod eſt æſtimo: iudico: honoro Timæus: ϖτολἐμω Ptolemus. Et fuerūt hoc nomine uocitati uiri qͣꝫpli­res clariſſimi. Et reges ægypti: quibus Ptolemus Lagi gregarii militis filius initium dedit. Nam ſic teſte Iuſtino libro. xiii.&. xvii. ſuorum epitomatum uirtute ſua humilitatē patris excedens: unus ex patriciis Ale­xandri magni effectus eſt. poſt cuius mortem potitus ægyptum aphricamqꝫ& magnaꝫ arabia partem: poſt quadrageſimo āno regni ſui tam amplum ſucceſſoribus ſplendorem reliquit: quod ſubſequentes ægypti­omnes reges Ptolemæi ab illo dicti ſunt. Reliquit hic duos filios Ptolemæum Philadelphum:& Ptolema­um Ceraunum. Philadelphus illi ſucceſſit in regno uir ſane doctiſſimus:& Stratōnis philoſophi diſcipu­lus. Qui& bibliothecam illam nominatiſſimam fecit: quæ uſqꝫ ad primum alexandrinum romanorū bellū durauit. Et cum ānis trigintaocto regnaſſet: diem extremum obiuit: cui Ptolemus filiꝰ cognomēto Euer­gētes in regno ſucceſſit. Hic ſex& uiginti ānos regnans moritur. Cui& filius Ptolemus Philopater dicti heres ſucceſſit in regno: qui cum decem& ſeptem annis regnaſſet uita deceſſit. poſt quem filius eius Pto­lemaus Epiphanes uigintiquattuor ānos regnuꝫ tenuit: cui per trigintaquinqꝫ ānos Ptolemus Philoma­ter cognominatus ſucceſſit in regno. poſt quem Ptolemus alter Euergētes noueꝫ& uiginti ānis regnauit. poſt huc Ptolemus Phython: qui& Soter etiam cognominatus fuit: decem& ſeptem ānis regnauit. Huic Ptolemus Alexander per decem ānos ſucceſſit. poſt quem nequiſſimus ille adoleſcēs Ptolemus Diony­ſius ꝗ Pompeium magnū truncari permiſit ultimo regnauit. fuerūt& nōnulli alii Ptolemei: ut filius Pyr­rhi regis. Item& quidam Cypriorum rex: qui ſuis diuitijs romanum ditauit erarium. fuit& aſtrologus ex ægypto non ſtirpe regia: quæ longe ante illum defecerat: ſed pheludienſis qui floruit temporibus Traiani & Hadriani īperatorum: ut ip̄e in ꝗnto nono& decimo maioris ſui operis atteſtatur. P urpuriſſa cum. i. latino:& duplicato. s. ſcribitur: color eſt qui bombyci īmixtus: mulieruꝫ genas tinger ſueuit: de quo uidimus in dictione phucus. Apud Græcos in initio dictionum ſemper aſpiratur: ut in primo horum cōmen­tariorum libro monſtrauimus. Rhadamanthus cum. th. aſpirato ſcribitur: fuit Iouis filius ex Europa:& rex ſy­ciæ: quo tempore apud argos regnabat Danaus: hic quia uit fuit ſeuerꝰ:& iuſti­ciæ executor: a poetis fingitur apud inferos nocentum explorare culpas: dicente Virgilio libro æneidos ſexto: Cnoſius hic rhadamanthus habet duriſſima regna: Caſtigatqꝫ auditqꝫ dolos: ſubigitqꝫ fateri­Quæ quis apud ſuperos furto lætatus inani: Diſtulit in ſeram commiſſa piacula mortem. R hamnis ultima cum. m. ante. n.&. y. græco ſcribitur: fuit teſte Herodoto libro hiſtoriarum. vi. Vrbs in eu­boīa: in qua Fortuna maxime colebatur. Quod Lucanus tetigit li. v. cum de euboia loqueret̉ dicens: Et tu­midis infeſta colit qua numina rhamnis: unde& ip̄a Fortuna a poetis nōnunqͣꝫ rhamnuſia dicta fuit: cōuer­ſione ſcꝫ. y. græci in. u. noſtrum. ut Ouidius libro. v. triſtium: Exiget ad dignas ultrix rhamnuſia pœnas.& Iuuenalis in ſatyra. R hamnuſia cū. m. ante. n. in ſecūda ſcribitur: dicebat̉ a poetis Fortuna: ut in præcedenti dictiōe uidimus. R hānetes cū. m. ante. n.&. t. exili ſcribitur: nomen eſt uiri ꝓprium: de quo Virgiliꝰ in. ix. enei. meminit. R hampſinitus cum. m. ante. p.&. i. latino utrobiqꝫ atqꝫ. t. exili ſcribitur: fuit teſte Herodoto libro hiſtoria­rum ſecūdo: rex in ægypto poſt Protea. R haphanū cū. ph. aſpirato ſcribit̉: herba ē quæ& alio nomine: ut puto lapatū dicta ē: ut ī ea dictōe uidimus R hea cum. e. abſque diphthongo ſcribitur: fuit filia Cæli ex Veſta:& ſoror atque uxor Saturni: ut uidimus in dictione ops. R hebanus cum unico. n. ſcribitur: eſt Orpheo teſte in argonautica fluuiꝰ in faucibus boſphori thracii. Idem Plinius in. v. ſuæ naturalis hiſtoriæ: confirmauit. R hegyum cum. y. græco ſcribitur: ciuitas eſt teſte Liuio in quarto de ſecūdo bello punico: ī ultimo calabry­ſeu brutiorum: eo ſcꝫ in loco quo Italia a ficilia dirupta ē: unde& a pi: quod eſt dirūpo nomē aſſum­pſit. Et rhegyni qui ex hoc ſunt oppido cognominantur ab hiſtoricis. Et etiam regium ſine aſpiratōne ip̄i r.&. i. latino oppidum aliud eſt in gallia ciſalpina: a quo regienſes ciues cognominantur ab hiſtoricis:& nō rhegyni: ſicut cumani ex oppido cumarum in campania:& commenſes ex como oppido gallia. Item alban­exalba oppido quod eſt ī latio:& albēſes ex alba oppido ad lacum fucinum. R heſus xum. e. abſqꝫ diphthongo& unico. s. ſcribitur: fuit teſte Homero in. x. iliados: rex thracia: qui cum