traditur īueniſſe inꝗt: Vix eo limen egreſſo triclinium illud ſupra conuiuas corruit. Cicero uero eundē lo­cum traduxit cōclaue dicens: Hoc interim ſpatio conclaue illud cōcidit. Aliquibꝰ uero alijs diſcubitorium magis traducere placuit:& a triclinio architriclinus: ut in ea dictione uidimus. T rigia cum. t. exili&. i. latino ſcribit̉: piſcis ille eſt: qui a noſtris mullus dicitur: qui& apud quoſdam græcos traductus eſt. μύλλοσ. T rimetra ſine aliqua aſpiratione& cum. i. latino ſcribit̉: nomen eſt compoſitum ex tris& metrum: quaſi triū metrorum ideſt pedum. T rinacria abſqꝫ aliqua aſpiratione&. i. latino ſcribit̉: dicitur a nōnullis trinacris:& pro ficilia ſumitur. Nam teſte etiā Seruio ſuper primū ænei. græca dictio ē: ꝗa tribus acris.i. ſummitatibꝰ ſeu ꝓmontoriis ꝓminet: ui­delicet pachyno: peloro:& lilybæo: ut ī dictiōe ſicilia uidimus. Ob quod dixit Ouidius ſuꝑ. iiii. faſtorum: Terra tribus ſcopulis uaſtum ꝓcurrit in æquor Trinacris: a poſitu nomen adepta loci. Et li. xiii. metamorpho. inꝗt: Intrant Sicaniam. tribus hæc excurrit in æquora linguis: E quibus imbriferos eſt uerſa pachynos ad auſtros. Mollibus expoſitus zephyris lilybaus: at arctos. Aequoris exꝑtes ſpectat boreamqꝫ pelorus. Verum græci omnes poetæ& hiſtorici in oībus: quos legi emē­datiſſimis codicibus trinacriā cum. t. exili:&. r. poſt. c. ſed thrinacriam cum. th. aſpirato:&. c. exili ſubſe­quente. i. latino ſcribūt. ut Homerus in odyſſea: θρινακινη σ νησον. Cuius deriuationem nec ego nec do ctiſſimi græci: quos interrogaui reddere ualuimus. T ripos cum. t. exili&. i. latino ſcribit̉: componiturqꝫ ex tris& pos: qui eſt pes. Erātqꝫ tripodes teſte Seruio ſu per. iiii. æneidos: menſa in templo Apollinis delphici: quibus ſuperpoſita phœbades uaticinabantur. De quibus in dictione gortina uidimus. T hryceſſa. th. aſpirato&. y. græco: atqꝫ. o.&. e. diuiſis ſyllabis: duplicatoqꝫ. s. ſcribit̉: fuit teſte Homero li. xi. iliados: oppidū ſupra alpheum arduo in loco poſitum:& ad poſtremū regni pylii. hryos. th. aſpirato&. y. græco ſcribit̉: fuit etiā teſte eodem Homero urbs ſub regno Neſtoris. riptolemus abſqꝫ aliqua aſpiratione:& cum. p. ante ſecūdam. t. ſcribit̉: fuit teſte Ouidio li. iiii. faſtoruꝫ: filiꝰ Cælo& Menalina. Ad quos cum in loco: qui nunc cerealis eleuſis dicit̉: ipſa Ceres quærens Proſerpinam deueniret hæc Cæloi rura fuerat ſenis) Triptolemuſqꝫ eoꝝ filius ī cunis degeret: dum nocte pater& mater dormirent: gremio ſubſtulit illa ſuo: Terqꝫ manu mulxit:& tria carmina dixit. Et deinde in accenſo foco obruit humanum purget ut ignis opus. Excutitur ſomno ſtulte pia mater:& amens Quid facis exclamat: membraqꝫ ab igne rapit. Cui dea dum non uis inquit ſcelerata fuiſti: Irrita materno ſunt mea dona metu. Iſte quidem mortalis erit: ſed primus arabit: Et ſeret:& culta præmia tollet humo. Sane Iuſtino referente in ſecūdo ſui epitomatis:& Capella de nuptijs Mercurii: Triptolemus in ꝑtibus at­ticis uſum frugum primus adinuenit. T riton abſqꝫ aliqua aſpiratione&. i. latino ſcribitur: fluuius ē in libya defluens primo in lacū grandē ſeu pa­ludem tritonidis: deinde in mare libycuꝫ: in quo lacu dixit Herodotꝰ li. hiſto. iiii. inſulā noīe pola: in qua ſigna ſunt aduentus Iaſonis:& alia plura: quæ idem auctor refert. Quin& ad hūc lacū tēporibus Ogygi­regis Pallas uirginali ætate apparuiſſe fert̉: ex cuiꝰ noīe& ipſa Tritonia dicta fuit. Vnde Lucanus li. ix. Hāc & pallas amat patrio quæ uertice nata Terraꝝ primam libyen. nam ꝓxima celo eſt: Vt probat ip̄e color: te­tigit ſtagniqꝫ ꝗeta Vultus uidit aqua: poſuitqꝫ in margine plātas. Nam tanto ꝓcliuiꝰ dea credita ē: quāto mi nus eiꝰ origo īnotuit. Ob quod rettulit Herodotus dixiſſe quoſdā Mineruam ip̄am filiā fuiſſe Neptuni:& ip̄ius paludis tritonidos: ſed patrē dedignatā dediſſe ſe Ioui:& a Ioue filiam receptā: rurſuſqꝫ& ſcuta& galeas ægyptij adinuenerint: ip̄am ex illis ad græcos tranſtuliſſe. T riton eodem ſcribit̉ ut ſuperior dictio: fuit marinus deus Neptuni filiꝰ: atqꝫ Salathia. qut dixit Virgili­in. x. ænei. Cærula cōcha Exterens freta: cui lateꝝ tenus hiſpida nāti Frons hoīem præfert: in piſtrim deſini­aluus. quem ut etiā dixit Lucanus li. ix. Audit uentoſa ꝑflantem murmura cōcha Pontus: quod fictū: ſed uerum fuiſſe oſtendit Pli. li. ix. natu. hiſto. Et cum primum in tritonide palude aphricæ uiſum fuiſſe dicauit tritōnis noīe cognominatum uolunt. T riumphus prima cum. t. exili&. i. latino a nobis ſcribit̉: qͣꝫqͣꝫ a græcis cum. th. aſpirato ſcribit̉: uidelicet epi­αμβος. Sed ut ait Priſcianus in. viii. fuit tranſlatio aſpirationis a prima ad poſtremā ſyllabam: qūo χθρα olla in κύρα cōmutatum fuit: quod ē ionicū:& νταυθα pro νθάτα. Ad cuius imitationem latini opi­αμβος cum aſpiratione prima: triumphus tranſmutationē aſpirationis ꝓtulerunt.& ob id eodē Priſcia no teſte. b. in. p. conuerſa eſt: ꝗa. b. aſpirari non pōt. Et erat triumphus honor maximꝰ: qui dari poterat du­