Seite
cibus romanis. Nam uehebat̉ equis albis: ꝗbus primus omniū Camillus inuectus eſt curru inaurato: capite coronato lauro:& ante ip̄m triumphantē uictꝰ hoſtis oneratus colla catenis. Et p̄eunte ſenatu capitolium aſcendebat̉ ad tēplū Iouis optimi maximi. Vbi mactato tauro albo: ad ꝓpriam deinde domū redibat. Verū teſte Plutarcho in uita Romuli. Si ip̄ius Romuli imagines intuemur: nō niſi peditē triumphos geſiſſe illuꝫ uidemus. Et refert aliquos dixiſſe Tarquiniū Demarati filium: hoc ē Priſcum fuiſſe: ꝗ primus ob īcredibilē ſui animi īſolētiam: hoc quod diximꝰ: triūphandi genus adīuenerit. Qui& referēte Pli. ī. xxxii. na. hiſto. tu­nica aurea triūphaſſe Tarꝗniū Priſcū Verrius tradit. Sūt& nōnulli ꝗ Publicolā fuiſſe primum referunt. T hryus cum. th. aſpirato&. y. græco ſcribitur: fluuius eſt elidis: qui in alpheum decurrit: de quo meminit Homerus libro iliados ſecundo. rites abſqꝫ aſpiratione ſcribit̉: populi fuerunt achiuorū: ꝗ teſte Herodoto li. hiſto. i. ſoli mediterranei erāt T rochæus prima cum. t. exili: ſequens cum. ch. aſpirato&. æ. diphthongo ſcribitur: pes eſt celer& uolubilis. Nam a trochos: quæ eſt rota deriuatur. Et ut quidam ferunt a Mercurio compertum. Conſtatqꝫ ex longa& breui tēporum trium: ut Cæſar: Caius. T rochus cū. t. exili&. ch. aſpirato ſcribit̉: dicitur a noſtris rota. rochiſtus prīa cū. t. exili: ſequēs cū. ch. aſpirato: ultima ſine aſpiratiōe ſcribit̉: dicit apud nos ꝑuā rotam. Nā diminutiuū ē trochi: unde& cōpoſitiōes quædā medicoꝝ ī formam rotula trochiſci uocabantur. T roren cū. t. exili&. œ. diph. ſcribit̉: fuit oppidū atticæ regionis. Vnde troreni populi ſunt cognominati. T roglodytæ abſqꝫ aliqua aſpiratione:& cum. v. græco ſcribit̉: ſunt teſte Pli. li. iiii. natu. hiſto. degeneres ſcy­tharum gentes a ſeruis orta. At uero Solinꝰ& Pōponius dixerūt populos eē aphricanos ī finibꝰ æthiopia. T roia cū. t. exili&. i. latīo ſcribitur: fuit teſte Liuio li. vii. de bello macedonico regio minoris aſiæ: ī qua Ilion fuit ciuitas cantatiſſima. Nōnunqͣꝫ uero& ꝓ ip̄a urbe troia ponit̉. ut Qui. prīa epiſtolarum heroidū: Troia iacet certe. Et alibi ī eadem epiſtola: Iam ſeges ē ubi troia fuit. Similiter Virgi. Et cāpos ubi troia fuit. Quæ teſte Homero circa initium libri. iiii. oīm quæ ſub ſole ac ſtellifero celo ſunt urbium ꝗdem inſigniſſima eſt troia. Et ut uidimus in primo hoꝝ cōmētariorum libro. o.&. i. apud græcos ꝑ diphthongum cōiungunt̉: quam nos diuidentes facimus. i. cōſonātem. Niſi ea dictio fiat adiectiua: in qua. i. diuiſa ab. o. remanet uo­calis: ut troius æneas: troia gaza:& ſimilia. Deducitur inde etiam troiugena. ut Virgi. in. iii. Troiugena in­terpres diuū. Dicebatur et troia teſte Feſto Luſus puerorum equeſter:& locus in agro laurente: quē primū Italiæ Aeneas cum ſuis conſtituit. T roizenus cū. i. latino ſequēte. z. cōſonante: fuit Thrax filiꝰ Cæadi.& unus ex his qui uenerūt ī auxilia troia­norum: ut oſtendit Homerus li. ii. iliados. T rophæum cū. t. exili&. ph. aſpirato: ſequēte. æ. diph. ſcribit̉: licet maior græcorum ꝑs aſpirationem ab ipſo p. amoueant: ac dicant tropaū. Nam deriuat̉a τροπή ſine aſpiratiōe: quæ ē cōuerſio: ꝗa dux ille qui hoſtē cōuerterat: trophæum merebat̉. Qui uero ultra certū numerum hoſtiū occiderat: ita ut plenam uictoriam cōſequeret̉ triumphū mereri dicebat̉. Sane nōnunqͣꝫ& arbor: in qua hoſtium ſpolia affigebant̉:& id ædifi­cium in quo ducū res geſtæ inſcribebant̉: trophea illiꝰ dicta ſunt: ut Marii cimbria: quemadmodum uidi­mis ī dictiōe Roma. Nā ut rettulit Seruius ſuꝑ. x. ænei. Saluſtius in hiſtoricis de Pōpeio ait: Deuictis hiſpa­nis trophea in pyrenei iugis cōſtituit: ex quo more ī urbibꝰ trophea figunt̉ arcubus exedificatis. hæc ille. Itaqꝫ trophæū de ſpolis Mezentii deſcribēs Virgi. in initio ipſius. xi. ait: Ingentem quercum deciſis undiqꝫ ramis Conſtituit tumulo: fulgentiaqꝫ induit arma Mezenti ducis exuuias tibi magne trophæum Bellipotens: aptat rorātes ſanguine criſtas Telaqꝫ trūca uiri.& reliqua. Nā ſic quoqꝫ a trophæis poni cōſueuerāt. ut Iuue. etiā ī ſatyra Oībus in terris. Bellorum eximie trunciis affixa tropis Lorica:& fracta de claſſide buccula pēdens. Et curtum temone iugum: uictaqꝫ triremis Ampluſtre:& ſummo triſtis captiuꝰ in arcu Humanis maiora bonis credūtur. Nāqꝫ ī ſummitate arcꝰ captiuꝰ dux uti erat ex captiuitate triſtis marmore effingebat̉. Sane trophæū ip̄i Aenea dedit Virgilius nondū& plenā uictoriā cōſecuto: ꝗ occiſo Mezentio fugauerat exercitum. Nam plenæ uictoriæ(ut diximus) triumphus dicebatur. T ropus cū. t. exili ſcribit̉: dici pōt modus: figura: uel cōuerſio. Et ut diffinit Quintilianꝰ li. viii. de inſtitutione oratoria: ē uerbi uel ſermonis a ꝓpria ſignificatione ad aliā cuꝫ uirtute mutatio. Circa quē inexplicabilis& grāmaticis inter ip̄os& philoſophis pugna ē: quæ ſint genera: quæ ſpēs: ꝗ numerus: quis cui ſubiiciat̉: nos cæteris omiſſis neceſſarios maxime: atqꝫ ī uſum receptos diuerſis ī locis hoꝝ cōmentariorium exequemur. hæc modo in his ānotaſſe cōtenti quoſdā gratia ſignificationis: quoſdaꝫ decoris aſſum.& eē alios ī uerbis ꝓprijs: alios in tranſlatis: uertiqꝫ formas non uerboꝝ mō: ſed& ſenſuum:& compoſitionis. T ropologia cum. t. exili&. i. latino ſcribitur: dicitur figurata locutio. Nam componitur ex tropos: quæ eſt