Buch Das das iſt nit als das lannd egipt von dem du außgiengſt do du wurffſt ſamen ynn den ſytten der gartten dye do wurden gefuͤrt mit der fewchtūg des waſſers. wann es iſt ſpirgig vnnd veldig. es harret des regens von hy mel. den dir dein herr gott zu allen zeitten dareyn hat gelaſſen vn̄ deyn augen ſeyn ynn imm vonn dem an­fang des iars vntz an das end. Dar­umb ob ir gehorſam ſeyt meynen ge botten. dye ich euch heut gebeut das ir lieb habt eweren herren gott vnnd dienent imm yn allem ewerm hertz en. vnnd yn aller ewer ſel. er gibt früen vnnd den ſpaten regen euwe­rem land. das ir ſamlet das getrayd vnnd den weyn vnnd das oͤl. vn̄ dz hew auß denn eckern. zuweyden dye vich. das ir ſelb eſß vnnd werd ge­ſatt. Hüettend das villeicht euwer hertz nitt werd betrogen das ir euch ſcheydet von dem herren vnnd die­nent den frembden goͤtteren vnnd anbettend ſye der herr wirt erzurnt vnnd beſchleuſt den hymel. vnd dye regen ſteygen nitt ab vnnd dye erd gibt nitt ir frucht vnnd ir verderbt ſchnelligklich vonn dem beſten land das euch der herr iſt geben. Setzt dy­ſe meyne wort yn ewere hertzen vnd yn ewer gemüt vnnd henckt ſye zu eym zeichen yn den henden. vnd ſe­tzt ſye fuͤr ewer augen. lerend euwere ſuͦn das ſy ſye betrachten. So du ſy czeſt yn deym hauß vnnd geeſt ann den weg. vnnd rueſt. vnnd ſteeſt auſ ſchreyb ſy vber die geſchwel vnnd an den thüren deins hauß. das deinweg vnnd deyner ſün werden gemanig/ ualtig yn demm lannd das der herr ſchwur deynen vetern. das er geb dy weyl der hymel helt die erd. Wann ob ir behüetend dy gebot die ich euch gebeüt. vnnd ſy thut das ir liebha­bend eweren herren got vnd geet in allen ſeynen wegen. vnnd hangend imm an. der herr zerſtrewet alle dye leut vor ewerem antlütz wnnd ir be ſitzt die ding die meer vnnd ſtercker ſeyn dann ir. eyn yegklich ſtat dy eu were fuͦß dryt. die wirt ewer. von der wüſte vnnd vonn dem berg libanno vnnd vonn dem groſſen fluß eufra te. vntz zu dem vndergang des mee res werden ewere ende. keyner ſteet wi der euch. Euwer herr gott gibt ewer vorcht vnnd ewer ſchrecken vber all les das lannd das ir ſeyt tretten als er hat geredt zu euch. Secht ich für­ſetz heut den ſegen. vnnd den fluch yn ewer angeſicht. den ſegen ob ir ge horſam ſeyt den gebotten ewers her ren gotz die ich heut gebeut. fluch ob ir nit hoͤrt die gebot ewers herren gotz. aber ir ſcheydent euch von dem weg den ich euch zayg. vnd get nach den frembden goͤttern die ir nit ken­nent. So dich deyn herr gott eyn­fürt ynn das lannd zu dem du geeſt zubeſitzen ſetz den ſegen auff berg garizim den flühe auff den berg he­bal. dye do ſeyn ienhalb des iordans bey dem weg der ſich richt geenn dem vndergang der ſunnen ynn dem land chananei der do wonet ynn den wel­den bey galgala das do iſt bey dem tal das ſich ſtrecket vnnd verr hyn­eyngeet. Wann ir vbergeet den ior­dann das ir beſitzt das lannd. dz euch ewer herr gott iſt geben. vnnd ir es habt vnnd beſitzt es. Darumb ſecht das ir erfült dye geſetz vnnd die vr­teyl die ich heut fürſetz yn ewerm an geſicht.