De proteſtatione Roteſtatio generalis de fide. non ſufficit ad purgationē errātis per­tinaciter. ſic nec conditionalis pro teſtatio. Sequit̉ hoc ex p̄cedēti. Cuiꝰ etiā ratio talis eſt. qꝛ debet errās particulariter et explicite circa ea ſunt fidei q̄rere cauta ſolicitudine veritatē fidei. et obedire que­ſite ac ſufficiēter edocte. tam credēdo inte­rius/ qͣꝫ exteriꝰ profitēdo. Alioqͥn oſtendit ſe paratū corrigi. Oſtēdit quoqꝫ ſe non credere ſacre ſcripture catholice/ cre­dit eis ſufficiēter cōtineri mōſtrant̉ in ea dem ſcriptura formaliter vel in cōſequen tia euidēti ſeu certa. qm̄ ſi non corrigit̉ per hanc regulā ſcripture nihil reliquū eſt per quod ad viā veritatis reducat̉ ſecluſo mira culo. Deniqꝫ talis ꝓteſtans ſeu cōditiona liter reuocās/ dum facit vel dicit oppoſituꝫ ſue proteſtatiōis ac reuocatiōis. patet ip̄m non inde iuſtificari. ſed magis infici. ſit ip̄e ſibimet cōtrarius. Rurſus talis alios per huiuſmodi ꝓteſtationes et reuocatōes ab errore non reuocat. neqꝫ ſcandalū datū tollit. neqꝫ captiuat intellectū ſub deo ī ob equiū fidei. Stat enī talis ꝓteſtatio in fidelitate. cum ſcādalo. cum tumore et ar­rogantia. Propterea ſtatutū inuenit̉ in ſa cris canonibꝰ. errātes correcti recipie bant̉/ dabāt libellū ſue cōfeſſiōis abſolute de fide et abiuratiōis de errore. Recte qui . ſicut in foro penitētiali ſufficit ſub conditiōe facta confeſſio. aliqͥs ſcit vel ſcire debet abſolute peccauit. ſecꝰ vbi habetur certitudo. ſed ſcrupulus aliqͥs ti­midus/ et vacillās/ neſciens ſi hoc fecit. vel malo modo fecit. quēadmodū circa cogita tiones carnis. quas incontinēs ſenſit. tre­pidat vel ignorat ſi conſenſit. quo caſu ſuf ficit cōditionalis confeſſio et ſalua verita­te doctrina Grego. Gonarum mentiuꝫ eſt inquit agnoſcere culpam vbi culpa eſt. Hoc eſt penitentiā quaſi pro culpa recipe re quaſi reus eſſet. Sed opponitur contra conſiderationē de neſciēter heretico. mē­tiretur cōtra conſcientiā ſi reuocaret. Re­ſponſio plana eſt. quia tenet̉ conſcientiam deponere. ex quo ſupponitur ꝑtinax eſt ſecus vbi quis errat non imputabiliter. qꝛ pro tunc non tenet̉ conſcientiam dimittere ſed bene poſtmodū dum mouet̉ legittime. Facit pro conſideratiōe. Calixtus ſicut ha bet̉ extra de pe. et re. ca. i. Manifeſta pecca ta non ſunt occulta correctione purganda nec ſubconditione. Conſideratio. V Roteſtatio generalis cōditiona­lis reuocatio/ veraciter facte ſuffi­ciunt ad excuſationē aūt purgatio / duꝫ ꝓteſtans cōditionaliter reuocās errāt circa ea que tenent̉ explicite crede­re vel abſolute confiteri. Declarat̉ in il­lis/ promptū hn̄t animū/ ſtatim obedien di veritati cognite. vt ſi theologus aliquis vel theologus erraret circa vnā propo­ſitionē in biblia poſitā Exēpli gr̄a ſamu el vnxit in regeꝫ ip̄m ſaui/ vel dauid fuit paſtor ouiū. ideo diceret̉ ſtatim hereti­cus. qꝛ forte nunqͣꝫ vidit vel audiuit textuꝫ illius ſcripture. ſed poſtqͣꝫ oſtēdit̉ in textu ſic haberi. cōtinuo credit aſſentit ita ꝓ­teſtatio et conditionalis reuocatio ſaluant / ne ꝑtinax eſſe vel fuiſſe condēnet̉. p̄ſer­tim de ignorātia ſua pōt afferre ſuffici­ens documentū alioquin forte iudicaret̉ apud hoīes ꝑtinax fuiſſe. apud deum vero maneret innoxiꝰ. Propterea poſituꝫ eſt in conſideratiōe hoc aduerbiū. veraciter. per quod excludunt̉. qui non ex animo ſed fi­cte et inaniter proteſtantur diſſidentes in ſemetipſis corde. voce. et opere. Conſideratio ſexta. Roteſtatio generalis de fide/ dicūt aliqͥ ſufficit mihi fides eccl̓ie ſufficit ſaluer ī fide parentū ſufficit mihi dicere credo ī deū ſaluat ſꝑ hmōi ꝓteſtātes eti­am ſi errāt. Deducit̉. qꝛ ſufficit ſo­la fides general̓ īplicita ſꝫ explicita reqͥrit̉ apud iſtos qͥdē minꝰ apud alios amplius Un̄ ſymbolū generale apd̓ oēs capaceſ ratiōis ē illd̓ qd̓ poſuit apl̓s ad Hebre. xi. Credere enī oportet accedētē ad deū. qꝛ ē inqͥrētibꝰ ſe remūerator ſit. Porro apd̓ xp̄ianos qͥbꝰ fctā ē aꝑtior reuelatio credē dis ſuffic̄ ſymbolū/ ſꝫ dn̄t explicite cre dere ſymbolū apl̓oꝝ illd̓ addiſcere ꝓtinꝰ vt veniūt ad ānos diſcretiōis. ſic̄ ab initio baptizabāt̉ adulti fiebāt priꝰ cathecumī ꝓfitētes explicite fidē ſuā quēadmoduꝫ ꝑuulis pat̓ni nūc rn̄dēt. Deinde ſūt multa de fide vniuerſos pene xp̄ianos ꝓmulga ta in p̄dicatiōibꝰ/ ī picturꝭ/ ī mutuis relatio nibꝰ ſeu collationibꝰ/ in obẜuatiōibꝰ auten tēcis celebritatum ſanctorum. et ita de reli quis. Hec autem talia que publice fiūt eſt licitū ſicut dicit canō ignorare. enī