Transkription / 1 [307

Circa materiam fidei 14 excuſarent̉ laici/ ſi nō crederēt infernū eſſe. ſi nō bonoſ angelos. ſi nō malos. ſi nō ſan ctos et ſanctas/ Si nō p̄terea deceꝫ p̄cepta legis iuxta planū ⁊ textualē eoꝝ intellectū vt ꝙ nō eſt idolatrandū. ꝙ nō ꝑiurandum ꝙ nō occidendū. ꝙ nō furandū. ꝙ non me chandū. et ita de reliqͥs primis imp̄ſſionibus. legibꝰ. ac inſcriptiōibꝰ nature/ qͣs nemo capaxratiōis maxime poſtqͣꝫ ſibi tradite ſunt ꝑ doctrinā ꝑmittit̉ ignore. ¶ Amplius vero ſunt alij quos vltra ſimplices ⁊ cōmune vulgus hoīm neceſſe eſt hr̄e fidē explicitā de plurimis multiplici et ſpecialiter quadruplici ratiōe. Primo ꝓpter offi ciū paſtorale ſuꝑ alios vt paſcāt eos in fide et doctrina/ ⁊ ab hereticoꝝ argutijs ſapienter defendāt. Cōſtat enī ꝙ aliqͥ ſunt ī eccleſia ad hoc obligati ex officio. alioqͥn nō eſſet ſufficiēter inſtituta. Iſti aūt ſunt p̄la ti: iuxta qd̓ ꝓfitent̉ vtrūqꝫ ſe teſtamentū ſci re quod ⁊ apl̓s ſepius explicuit dum timo theū et titū cariſſimos diſcipulos inſtrueret ⁊ alios. Actuū. xx. dicēs. Attēdite vob̓ et vniuerſo gregi/ in qͦ poſuit nos ſpūſſanctus ep̄os regere eccleſiā dei ⁊c̄. ¶ Deinde ſecūdo ſunt doctores in ſacris lr̄is ꝓfeſſores/ quos ignorātia nō pōt excuſare/ quin ſciāt explicite plurimas veritates cōtentas in biblia ⁊ alias ex eis deductas. Alioqͥn doctoris nomē ⁊ gradū dānabiliter et inex cuſabiliter vſurparēt. Proinde ſunt alij de ſtatu etiā laicali/ quos oportet multa ſcire de legibꝰ diuinis p̄ceptoꝝ moraliū/ dearti culatim ⁊ explicite/ ꝓpter ſuſceptū ab eis of ficium. vt qꝛ rectores populoꝝ. qꝛ iudices eorū. qꝛ conſiliarij vel aſſeſſores ſunt eorū dem rectoꝝ. ⁊ iudicū in cauſis varijs/ criminalibꝰ atqꝫ ciuilibꝰ. qd̓ animaduertens ſalomon petiuit a dn̄o cor docile/ et intelligēs ad faciendū iuſticiā. et ad faciendū iudiciuꝫ. Eſt itaqꝫ regula ꝙ nullus ea q̄ ſunt. officij ſui ꝑmittit̉ ignorare/ que regula reſpicit nedū p̄latos maiores/ aut principes ſuperiores. ſed minores ⁊ inferiores ī vtro qꝫ ſtatu clericali vt ſunt curati ⁊ ꝯfeſſores in foro penitētie. ⁊ in ſtatu laicali vt p̄poſi ti vel balliui. Poſtremo ꝯſurgit qͣrto gene ralis obligatio ad credulitatē aliquorū explicitā. nō ex ſolo gradu hierarchico ſed ex alijs donis gratuitis. vt ſunt viuacitas in genij naturalis. vt iudicium ſolers. vt vis gnomica vel epicies. vt ꝑticularis erudi tio/ vt vehemēs applicatio ad ſcripturas ſacras canonicas vel ciuiles. Hic enī veri tatē habet illud Gregorij. Tantū ab vno qͦ qꝫ dn̄s exigit quantum dedit. Quo fit vt ꝑ ſpicua ſit conſideratio/ que dicta eſt aduer ſus reprobam nōnullorum deſidiā vel taciturnitatē. qui dum fides confitenda venit explicite. ſe ī implicita latere tutos putant aut qui talentum multiplicis doni natura lis vel gratuiti. quod multiplicandum ſuſceperāt a domino ſpiritualibus incremen tis defodiūt in terram ſuperuacue vel noxie curioſitatis tꝑalis. ſibi blādientes ꝙ in fide nō errāt. qͥppe de ea nihil ſciūt. curant vel interrogāt. Notetur pro conſideratiōe ſanctus Tho. ij. ij. q. ij. arti. vi. Explicatio inquit fidei ad inferiores homines. oportet ꝙ veniat ꝑ maiores. quod probat autoritate Dyoniſij concludēs ꝙ oportet eos pleniorē habere noticiam de credendis et magis explicite credere. Conſideratio. VII Roteſtatio generalis/ ſeu cōditio ¶ nalis reuocatio que dicit̉ ab aliqui bus/ ꝑtinaciter errātibus. Si hec veritas mihi nota eſſet/ ſcit deus ꝙ libēter eam corde crederē ad iuſticiā et ore cōfiterer ad ſalutē. nō excuſat tales apud deū vel homines. Fundat̉ hoc ſuꝑ illud euangelij ecce venit hora ⁊ nūc eſt vt omnis qui vos interficit arbitret̉ ſe obſequium p̄ſtare deo Sic apl̓us prius errās in chriſtianorū ꝑſecutione iudicabat de ſeip̄o. Sic ad iude os loquēs dicit. et nūc ſcio fratres ꝙ hec ꝑ ignorantiā feciſtis/ quos tn̄ nō excuſabat de nece xp̄i. dū alibi dicit. Ignorās ignora bit̉. Erat quippe iuris ignorātia affectata craſſa vel ſupina. Sic heretici dū ſe morti tradūt ꝓ defendēdis erroribꝰ ſuis arbitrā tur ſe catholicos ⁊ mereri. hn̄t qͥppe zelum prout dat aliqͥbꝰ teſtimoniū paulus. ſed nō ẜm ſcientiam. quare non ẜm ſciētiam? Ni mirum quia ſcientie dei(que eſt ſcriptura ſacra) ſuam ſophiſticā ſcientiam ſic preponunt/ ꝙ eidem nolūt eſſe ſubiecti. qͣꝫuis ali ter ſint ſibimet conſcij nō tamen in hoc iu ſtificati/ qꝛ mentitur iniquitas ſibi. Conſideratio. VIII Roteſtatio generalis ſeu conditio nalis reuocatio/ quandoqꝫ ſufficiunt excuſare proteſtatiōeꝫ apd̓ foꝝ