Transkription / 1 [345

16 Iohānis rurſbroech nec huiuſmodi in ſcholis ſunt tractanda Sed eſto ꝙ ſepedictꝰ autor in aliquibus forte nō ita dixiſſet ſicut aliqui vellent. vl̓ quoniā melius vl̓ veriꝰ dici quiuiſſet. que cura de hoc. In opuſculis tractatoꝝ ml̓ta corrigenda inueniunt̉. Si ad abiectio nem alicuiꝰ tractatꝰ ſufficeret aliqd̓ dictū in eo corrigendū. pauci tractatus recipiē di eſſent Negare nō poſſum nec debeo ait Auḡ. ſicut in ip̄is moribꝰ meis. ita multa eſſe in tam multis opuſculis meis q̄ poſſunt iuſto iudicio ⁊ nulla temeritate culpari Itē idem. noli meis litteris quaſi ca nonicis ſcripturis inſeruire. ſed in illis et qd̓ nō credebas incunctanter tibi inueni endum crede. in iſtis autē qd̓ certū habebas niſi certum vel certe intellexeris noli firmiter tenere. Nō em̄ par autoritas ſcri pture canonice debet̉ ⁊ eaꝝ expoſitōibus In om̄ibus bene agere ⁊ in nullo deuiare nō eſt humanitatis ſed deitatis. Eſtimo tamē ꝙ doctrina eius quantū ad intellectum ſuū in paucis calumniā patiatur. li cet forte quedā planiꝰ ⁊ irrep̄henſibilius potuiſſet dixiſſe. Hec dicta ſufficiāt contra eos qui doctrinaꝫ predicti viri vident̉ calumniari ſub correctione tamē ſemper melius ſentientiuꝫ. ¶ Sed dicet aliquis quis eſt iſte qui auſus eſt os ſuum ponere in celum ⁊ reſpōdere domino Cancella rio pariſienſi diſcretiſſimo ⁊ eruditiſſimo viro. Fateor chariſſime ꝙ ego ſum minimus clericorum ⁊ religioſorum qui nō ſū dignus vt ſoluam corrigiam calciamentorum domini mei Cancellarij qui incōparabilter vita moribꝰ ⁊ ſcientijs me p̄cel lit. Proteſtor tamē ꝙ non oſtentationis gratia nec temeritatis motus audacia p̄ſumpſi reſpondere obiectionibꝰ tanti viri Sꝫ duo ſunt que me mouerunt ⁊ incitauerunt ad ſcribēdum iſta. Primum eſt qꝛ emulator exiſtēs paterne traditionis ⁊ zelum gerens pro doctrina patris nō potui patienter ſuſtinere vt ille liber quē ꝑ ſpiri tumſanctū ſpero fuiſſe compilatū vilipēderetur abijceretur ⁊ contemptui habere tur. Secundū eſt qꝛ annuens pijs p̄cibuſ ⁊ deſiderijs fratris bartholomei qui inſtā ter ꝓut quibuſdā referentibꝰ intellexi rogauit ſibi intellectū verborum illius tercie partis libri d̓ ornatu ſpiritualium nuptiarum exponi ⁊ reſerari inſtiti ⁊ laboraui inquantū potui dicta tercie partis preſati libri explanare ⁊ ad quē intellectum eſ ſent capiēda enodare. Si ſcripſi vt debui approba tu ⁊ tui. Si vero nō vt debui ignoſce xp̄e tu ⁊ tui. Amen. ¶ Finit libellus Iohānis de ſchoenhauia ī quo defendit dicta fratris Iohānis Ruyſbroech cōtra magiſtrum Iohanne de Gerſon Cancellariū pariſienſem. Epiſtola magiſtri io hannis de Gerſonno ad fratrem Bartho lomeum Carthuſienſem contra predicta defenſionem. Fatia tibi ⁊ pax vir exēplo Iob ſim plex ⁊ rectus ⁊ timēs de um. Oblata eſt mihi nu per ſicut noſti grandis C epl̓a tendēs ſaluare mo dos locutionū poſitos in tercia parte tra ctatus cuiuſdā intitulati de ornatu ſpiritualiū nuptiarū. Quos ego modos alias ꝓ catholice veritatis ſinceritate ſeruanda aput animos minus inſtructorū oſtēdi ꝑ epiſtolā tibi directā nō eſſe ſeruādos. Sꝫ quid agimus. Quo nos inter tot occupa tiones vertimus. Itaqꝫ faciendi plures libros vel epl̓as. arguendo vl̓ replicando nullꝰ eſt finis. Stemus igit̉ infra limites epl̓e prime. ⁊ ꝑ ꝯſideratōes aliquas. facili planoqꝫ ſtilo ſumptas ex eadem iuſtifica tio ſua monſtretur. Obis ad certā regulaꝫ loqͥ fas eſt/ poſita eſt illic ſententioſiſſima hec. veriſſimaqꝫ auguſtini ſentētia/ q̄ tollit barbara ꝯfuſionē linguaꝝ a ſacra doctrina/ nā qualis al tera eſſet efficatior via ꝓhibendi edificati onē turris dauitice in bonū. qͣꝫ ſi fieret nō minū vl̓ terminoꝝ ꝓ libito cuiuſlibet variatio. Nō em̄ tūc intelligeret vnꝰ alteruꝫ ſꝫ in quadā babilonis ꝯfuſiōe laberemur Nō ergo ſufficiēter excuſat̉ autor tractatus illiꝰ ꝑ ſuū defenſoreꝫ qͥ ſic ait. Et ſi ſit aliqͥs error in dictis ſuis ille ſolū ſtat ī qͥd nominis. nomina aūt ſunt ad placitum. ⁊ ideo talis error nō eſt magni ponderꝭ. Si em̄ ſancti doctores vt Augꝰ. ⁊ hieronimꝰ ec. 3