Seite
ſuper Marcum dictū ſeu poſitū. ⁊ ſi nō explicite tn̄ impli cite. Dicūt igit̉ alij vel ijdem aliter duas ī textu particulas a duobꝰ ꝓphetis excer­ptas. Prima eſt malachie tā ſenſu qͣꝫ ꝟbiſ Secūda eſt Iſaie q̄ cū prima ſimilē ſatis explicat ſententiā vbi dicit̉ vox. Et qͦniaꝫ Iſa. principalior fuit atqꝫ famoſior ⁊ legē tibꝰ notior. qꝛ inſuꝑ finis plerūqꝫ rem to­tam denominat placuit euāgeliſte noſtro qui etiā breuitati ſtudebat nō duos ꝓphe­tas ſꝫ vnū ⁊ hunc maioreꝫ nominare. Et ſub hoc ſenſu recepit eccl̓ia/ ſiue originale Marci euāgeliū ſic habuerit vt tenet Be da in cōmento. ſiue a quibuſdam nō recte ſcribentibꝰ additū fuerit quēadmodū ſen­ſiſſe videt̉ Hiero. ſuꝑ pͣs. Incipit igit̉ ẜm hunc expoſitōis modū euāgeliſta no­ſter ſuā texere rationē vbi notandū occur rit qd̓ ait in cōmento. Scripturꝰ inquit euangeliū marcꝰ cōgrue primo ponit om niū teſtimonia ꝓphetaꝝ qͥ hoc futuꝝ p̄ci­nebant/ vt eo cunctis vera ⁊ ſine ſcrupulo dubietatis ſuſtinēda q̄ ſcriberet intimarꝫ quo hic a ꝓphetis ſpūſancto impletis an tea p̄ſcita ⁊ p̄dicta eſſe mōſtraret. ſimulqꝫ vno eodēqꝫ euangelij ſui principio. ⁊ iude os qui legē ac ꝓphetas ſuſceperant ad ſu ſcipiendū euangelij ſacramēta q̄ ipſoꝝ ꝓ­phete p̄dixerant inſtituit Et gentiles qui per euāgelij p̄conia ad deū venerāt. ad au toritatem quoqꝫ legis ⁊ ꝓphetarū ſuſcipi endam venerandāqꝫ ꝓuocaret. Hic in ſtruimur dicta noſtra ſacrarū ſcripturaꝝ teſtimonijs roborare. quia parū ignitum eſt ⁊ minus efficax verbum qd̓ nō incalue rit ⁊ fulcitum fuerit ab eloquio dei qd̓ eſt ignitum vehemēter. ⁊ niſi viuificatū fue­rit a ſermone eius qui eſt viuus ⁊ efficax ẜm apoſtolū ⁊ penetrabilior omni gladio ancipiti. Non tamē eſtimo curioſitatē in allegationibꝰ huiuſmodi conſectandā. ſꝫ quouſqꝫ pro ſunt ſtudioſis ⁊ edificāt cha­ritatem. alioquin cumulꝰ ille truncatarū autoritatū male congeſtus ⁊ informis cō geries allegationū ſue origini nō ꝯuenien tium/ quid ꝓficit. niſi fortaſſis oſtentatio nem operat̉. Sed neqꝫ ſunt inculpabi­les qui ꝓphanas poſtpoſitis lectionibꝰ ſa cris toto ore perſonāt totis viribꝰ ample ctuntur/ ſicut ſcriptū eſt ꝑ Iſaiā ꝓphetaꝫ Nō in philoſophis. nō in poetis ⁊ fabul̓. ſed in ꝓpheta. Ubi p̄ter hec elidit̉ im­pia manichei blaſphemia. quia ſic delira re auſus eſt vt diceret ꝓphetas veteris te ſtamenti a deo tenebraꝝ miſſos eſſe. qd̓ ſi veꝝ eſſet ſicut non eſt. nunqͣꝫ veritatis nō tarius. euangeliſta noſter eundem euocaſ ſet in teſtimonium narratōnis ſue. Nihil enim roboris habꝫ verbum illius qui pa ter eſt mendacij. Sed in hoc loco conue­nienter eſſent improbādi qui ꝓphetas ve ros/ aut conſtellationibꝰ imputant/ quē­admodum Auicenna. Albumaſar et alij nonnulli/ aut qui execrabiliori deliramen to prophetas fabulantur magicam arteꝫ exercuiſſe tanqͣꝫ medium adipiſcendi pre cognitionem occultorū. verum ſuper his olim latius tractabimus ſi deꝰ annuerit. Nunc audiamus quid ī Iſaia prophe­ta ſcriptum eſt. Ecce inquit ego mitto an gelum meum. Non dubium quin Iohā­nem baptiſtā qui vt Beda ait angelꝰ vo­catur non ſocietate nature iuxta hereſim Origenis. ſed officij dignitate quo nomi ne recte appellari poteſt homo ille qui fu­it miſſus a deo vt teſtimonium perhiberꝫ de lumine ⁊ venientem in carne dominuꝫ mundo nunciaret. quia angelus nuncius appellatur. In hoc qd̓ premittitur. ec­ce. notatur ex demonſtratione grandis et inſolita nouitas. In hoc qd̓ ſubiungitur ego mitto datur intelligi ex maieſtate mit tentis dei miſſi magna dignitas. Dehinc preſens pro futuro ponitur. quia incon­cuſſa erat tanqͣꝫ de preſenti fieret certitu­do demōſtrationis atqꝫ ſtabilitas. Iohā nes inſuper non quicunqꝫ. ſed angelus ſu us ſcilicet dei. Attende proximitatem cū ait. ante faciem tuam. vt eius puritas. in­tegritas. ⁊ ſanctitas cōmendaretur. Po­ſtremo officium eiꝰ honorificum deſigna tur qui preꝑabit viam tuam ante te. Quā viam ſi forte queſieris. Reſpondet Chriẜ. ⁊ inferius datur intelligi. Uia domini q̄ ad homines ingredit̉ penitentia eſt ꝑ qua deus ad nos deſcendit ⁊ nos ad illū aſcen dimus. vnde angeli aſcendentes deſcendē teſqꝫ memorantur ſuper filium hominis. Hec eſt ſecūda loquēdi materia. hoc vnū tantū ad p̄ſens dilatemus. quo pacto Io hannes angelo ſimilis ꝑhibet̉ Et primo ſi virginitas Iohānis attēdit̉ ſubit illud Hiero. ad paulam ⁊ Euſtochiuꝫ. ꝙ ſemꝑ angelis eſt connata virginitas. ⁊ ꝙ in car­ne preter carnem viuere non terrena vita eſt ſed celeſtis. Conuerte oculos fidei