ſuper Marcum aduerſitates habitas nihilominꝰ nūc aūt alias poterit ſpoliatio ſil̓r eſſe vtilis/ pro­pter maliciā eccl̓iaſticoꝝ talibꝰ bonis ab­utentiū/ vt claudat̉ via malignantiū. ſpi­nis aduerſantiū ne cadāt in p̄cipitiū viti­orū. Iuxta qd̓ ait dn̄s. Sepiā viā tuā ſpi nis Nūc ad ꝓpoſitū ꝯcluſiōis ꝯſtat ꝯtēplatiuꝰ vt ſic ꝓficit eccl̓ie in bonis ſpi­ritualibꝰ. qͣſi de ſe īmediate. actiuꝰ aūt in bonis tꝑalibꝰ. Un̄ moyſes plus ꝓfecit in monte adorādo alij p̄liarent̉. qͣꝫ mul titudo magna bellantiū. Sic deꝰ de ſtruxiſſet penthapolim peccatricē ꝓpt̓ de cem iuſtos ſi reꝑti fuiſſent. plꝰ miſeret̉ ec­cleſie eidē parcit ꝓpter orōes paucoruꝫ ꝯtēplatiuoꝝ qͣꝫ facit ꝓpt̓ labores diſcur­ſus turbatiōes multoꝝ actiuoꝝ. Iuxta qd̓ dicebat Iero. de heremitis antiqͥs eoſ eſſe vitā mūdi. ip̄m eos ne corrueret ſta re. Hoc infert̉ cōtra illos terrena tm̄­modo cogitātes dicūt iuriſtas praticos terrena tractātes. diuitijs vel edificijs epulis aggregandis occupatos vtiliores in eccl̓ia qͣꝫ ꝯtēplatiuos bone vite ſpūali bus exercitijs intendētes qͦs deliros vel fantaſticos vel inutiles reputāt. qꝛ aīalis ꝑcipit ⁊c̄. Et allegāt ſpūalia abſ­qꝫ tꝑalibꝰ diu ſtare pn̄t. qd̓ dictū abſqꝫ dubio niſi ſane intelligat̉ blaſphemiū eſt. Nunqͣꝫ enī eccl̓ia fuit melior qͣꝫ duꝫ vixit in pauꝑtate. qd̓ etiā Iero. poīt ī vita mal chi. de Romano imperio dicunt hyſto­rici recitat Augꝰ. ⁊c̄. Potius veriꝰ di­ceret̉ ecōtra/ tꝑalia p̄ſertim in eccleſia diu abſqꝫ ſpūalibꝰ eſſe pn̄t. Et certū eſt eis adeſſe pn̄t. Alioqͥn falleret chriſtꝰ dixit. Primū q̄ri. re. dei. hec oīa adij. vo. dixit ecōtra. primū q̄rite dita­tionē poſt hec regnū dei iuſticia eiꝰ vo bis adijciēt̉: īmo ſicut alias memini decla raſſe nimiū ſtudiū in multiplicatōe bono tꝑaliū iuriſdictionū in eccl̓ia ꝑua cauſa eſt ſue deſolatōis tam in ſpūalibꝰ qͣꝫ tꝑalibꝰ manuducebat̉ ſil̓itudinē cor poris myſtici eccl̓ie total̓ ad corpꝰ verum hoīs. intēdere nimis regimini ſenſua­litatis. ſpreta directiōe rōis eſt vtrūqꝫ taꝫ ſenſualitatē videlicꝫ qͣꝫ rōem extinguere. Hinc eſt multi ꝓboꝝ ꝯtēplatiuorū in eccl̓ia/ parū curāt ſi depauꝑet̉ eccl̓ia vl̓ culcetur in tꝑalibꝰ iſtis vocatis bonis vi­dentes tot vitia abuſus ex his ꝓuenire ī cōuiuijs ſuꝑfluis. in venationibꝰ. in ſymo­nijs/ predis violentis. ꝓmotionibꝰ in digniſſimorū in ambitiōibꝰ p̄laturaruꝫ beneficioꝝ in ſuꝑbijs diſſolutiſſimis. ī vo luptatibꝰ effeminatis. ceteriſqꝫ innumera bilibꝰ nefandis abuſionibꝰ in qͥbus ſe re putant gerere vitā actiuā. dando onera gͣ­uia ⁊c̄. Et hec oīa ceſſarēt/ aut ita ſaltē abundarēt in pauꝑtate modeſta. Ampli us ita diuerterēt eccl̓iaſtici etiā de pr̄i­monio chriſti dotati ad traditiōes ad in uentiones hoīm diuitijs cumulandis/ ſpreta lege chriſti ſicut nūc facere cōſpici­mus. fornicatiōe quadā ſpūali ꝑnicioſiſſi ma. Et ad grandē tempeſtatē moderni poris ſciſmatis. ꝯſolandā poſſent appli­cari omitto. qꝛ facile eſt ex p̄cedentibꝰ eli cere. Septima ꝯcluſio. Uita Io. bap. poſt vitā chriſti mr̄is eiꝰ fuit angelica inter viatores ſaltē ad aliqͥd ꝑfectiſſima Pro cuiꝰ declaratione aduertenduꝫ vi ta ioh̓is p̄t cōꝑari ad vitā alioꝝ triplicit̓. Uel ad ꝓphetiā vel ad auſteritatē vi­ctus vel ad meritū interiꝰ. Si cōꝑemuſ ꝓphetiā ioh̓is ad ꝓphetias alioꝝ. ad hoc ioh̓es eſt ꝑfectior. qꝛ modo certiori clari ori demonſtrauit chriſtū ꝓpter quē ꝓphe te oēs illuſtrati ſunt ſuas ꝯtexuerūt ꝓ­phetias. Et forſan innuere volebat ip̄a veritas ait inter natos ⁊c̄. Nec moue at aliquē ioh̓es videbat certa exꝑientia chriſtū: ob ꝓphetabat de eo. De cer tis enī pn̄tibꝰ eſt ꝓphetiā. Fateor enī aliqͣ in homīe illo videbat reſpectu qͦrū erat ꝓphetia. ſed ſcīa vl̓ exꝑientia. vt hic eſſet vnꝰ homo ſic ambulans ⁊c̄. Sed alia erant que videbant̉ vt talis ho­ eſſet deꝰ meſſias in lege promiſſus agnus dei qui tolleret peccata mundi ⁊c̄. Si dicat̉ vlteriꝰ Iohānes interrogatꝰ reſpondit ſe non eſſe ꝓphetam. Dicūt ali­qui euꝫ hoc dixiſſe ex humilitate non ex veritate. quaſi videlicet aliqͣ eſſet humili­tas ſine veritate aut quaſi humilitas per mendaciū acqͥratur. Et ideo verius aꝑ­tius dicit̉ Ioh̓es negans ſe ꝓphetā rn̄­dit ad intentionē querentiū iudeorū. ſcie­bant itaqꝫ iudei ſcriptū eſſe in lege eorum Deut. xviij. dicēte dn̄o. Prophetam tibi ſuſcitabo poſt me ⁊c̄. Sequūtur propoſi tiones eiuſdem de ſenſu lr̄ali ſacre ſcriptu re. Et de cauſis errantium.