ſacre ſcripture offenſiua/ aut aliter male ſonans/ hec ſeqͥtur ex p̄dictꝭ. ¶ Serta. Senſus lr̄alis ſacre ſcripture fuit primo ꝑ chriſtū ⁊ apoſto los reuelatꝰ ⁊ miraculis elucidatꝰ deind̓ fuit ꝑ ſanguinē martyrū cōfirmatus/ poſt modū ſacri doctores/ ꝑ ratiōes ſuas diligentes cōtra hereticos diffuſius elicuer̄t predictū ſenſum lr̄alem/ ⁊ ꝯcluſiōes ex illo clarius vel ꝓbabiliꝰ ꝯſequētes/ poſtea ſucceſſit determīatio ſacrorum cōcilioꝝ vt qd̓ erat doctrinalit̓ diſcuſſum ꝑ doctores/ fieret ꝑ eccleſiā ſententialit̓ diffinituꝫ. oppoſite ſunt tandē pene ꝑ iudices tam eccl̓iaſticos qͣꝫ ſeculares cōtra eos qͥ proterna temeritate nollent eccl̓iaſtice determinatiōi ſubiacere. Et hoc neceſſaria ꝓui ſione factū eſt/ qm̄ in ratiocinādo ⁊ alterā do aduerſus veritatē nō eſt apud multos finis. ¶ Septima. Senſus lr̄alis ſi ⁊ dū expugnat̉ tꝑibus noſtris in his que ſunt iam aꝑte ꝑ eccl̓iam determīata ac recepta nō oportet agere curioſis ratiocinatiōibꝰ aduerſus impugnatores ſed ſtatutis punitiōibus vti. patet ex vltima ꝑticula pro poſitiōis p̄cedentis. ¶ Octaua. Senſus lr̄alis ſacreſcripture ſi reꝑitur determīatꝰ ⁊ deciſus ī decretꝭ ⁊ decretalibꝰ/ ⁊ codicibꝰ ꝯcilioꝝ iudicādus eſt ad theologiā ⁊ ſacrā ſcripturā nō minus ꝑtinere qͣꝫ ſimbolum apl̓orū. Propterea nō eſt ſpernēdus tanqͣꝫ humana ſeu poſitiua ꝯſtitutiōe fundatus. Et in hoc errāt pene om̄es heretici qͥ poſt cōpilatiōem decretoꝝ ⁊ decretalium inualuerūt vidētes enī ꝙ errores ſui ſuffi cienter coarguūtur ꝑ ſentētias doctorum ⁊ ſummorū pontificū ⁊ cōcilioꝝ generali um dicūt om̄es tales ſcripturas apocriſas eſſe vel falſas niſi oſtendat̉/ ꝙ fuit expreſſe in ſcriptura ſacra ⁊ ita ꝯſequēter ne gant qͣttuor doctores ⁊ cōcilia/ putātes ꝙ ex ſacra ſcriptura cōuinci nō poſſint. Ue rū eſt ꝙ ex aduerſo quidā inueniunt̉ nolētes vel neſciētes diſtinguere in ip̄is decretalibꝰ ⁊ decretis ea q̄ ſunt de iure diuino ꝓprie dicto ab his q̄ ſunt de iure pure po ſitiuo vel de iure ꝓprie naturali. l̓ de mix to iure ex pluribꝰ. Suꝑ qua re tam ī lecti onibꝰ qͣꝫ in collatiōibus ꝓ cōmēdatōe do minorū iuriſtarū ſepe locutꝰ ſum/ qͣntum mihi datū erat ⁊ vtile videbat̉. Siquidē ignorātia huiꝰ rei turbatiōem in eccl̓ia in duxit plus qͣꝫ dici poſſit. ¶ Nona. Senſus lr̄alis qͣꝫuis ſit in multis preſertim in his que ſunt neceſſaria ad ſalutē ſatis expreſſus in libris ſacreſcripture vel ex illis euidēter ꝯſequat̉ apud eruditos in eiſdeꝫ libris/ nihilominꝰ expediuit tales ſenſus ſub certis articulis cōpendioſe in publicum tradere/ quēadmoduꝫ de ſimbolo apoſtoloꝝ ⁊ athanaſij factū fuiſſe cognoui muſ. Exigit hoc maxīe cōmunitas rudis hominū ⁊ capitū ſeu iudicioꝝ varietas. prout deducit ſanctꝰ Thomas in principio ſūme cōtra gentiles ¶ Decima. Sen ſus lr̄alis ſacreſcripture rationabiliter explicatur apud ſtudia generalia ⁊ in certis dioceſibus/ ne dū ꝑ totaꝫ eccl̓iam ſed per dioceſanorū ſententiā cū cōſilio doctoruꝫ theologicorū in eiſdē ſtudijs degentium. Que ratio: qͣnta ſcꝫ effrenis quorūdam libertas in loquēdo ⁊ docendo taliter cōpeſcatur quoniā apud theologos debet eſſe p̄ſcripta loquendi forma ſicut tradit Auguſtinus liberis inquit ꝟbis vtunt̉ philo ſophi ⁊ in rebus ad intelligendū difficilibus offenſionē piarū auriū nō ꝑtimeſcūt/ nobis autē ad certā regulam loqui fas eſt. Nota de ſtudio pariſien̄. ⁊ articulis eius. Nota de anglia ⁊ ſcocia ⁊ praga. Nota degod frido de fontibꝰ/ et de q̄ſtionē quā tractat ⁊ qualiter argumēta ſua nō ꝯcludūt. ¶ Undecima. Senſus lr̄alis quorūdam articulorū/ vt preciſe declaratus ꝑ vnum epiſcopum/ etiam cum conſilio doctoruꝫ ſi negetur eſſe ſcripture non redditur ex hͦ preciſe ip̄e negans hereticus Sed penas appoſitas talis incurrit ſi ſit dioceſanus/ ⁊ ad reuocandum rationabiliter condem natur. Probatur prima pars. quia poteſt ad papam appellare ex cauſis rationabilibus in caſu. īmo ⁊ a papa ad concilium generale. Ratio eſt. quoniaꝫ nec papa nec epiſcopus aliquis eſt ſic confirmatus ī fide de lege cōmui qͥn poſſit errare. ¶ Duo decima. ¶ Senſus litteral̓ ſacreſcripture/ ſi negetur eſſe verus ⁊ impugnetur taꝫ verbo qͣꝫ facto. per illos preſertim qui ſubſunt prelatis ⁊ inquiſitoribus qui ſenſuꝫ talem declarauerunt eſſe de ſacra ſcriptura. Conſurgit vt frequēter vehemens ſuſpitio contra tales ꝙ ſint heretici ſcilicet ꝙ habent deprauationē ī intellectu ꝑ errorem ⁊ in affectu ꝑ incorrigibilitatē vl̓ pertinaciam. Ratio eſt primo: quia p̄ferunt ſenſum ſuum iudicio prudentiorum ⁊ ſa pientioruꝫ. Tranſgrediuntur etiam teree 2
