¶ De probatione ſpirituum.re. qͣꝫuis nō ignoret ſe habuiſſe in ſomnijſviſiones valde vicinas ⁊ ſimiles ſue vigilie adeo ꝙ ſomnium ſuum narrare ſomniando quādoqꝫ videatur. qͣꝫuis dicat ſeneca eſſe vigilantis ſomnium narrare. Scitſimiliter homo ſpiritualis in vigilia verelucis diuine poſitus. videre ſe diuina quevidet. vere ſentire odorare ⁊ ſaꝑe. Quare.quia vigilat. Poteſt nihilominus recogitare ex ſe vel alijs ꝙ n̄ nūqͣꝫ ponitur in quodam ſomnio natural̓ ꝯgnitionis/ aut diabolice illuſiōis. qui dū ſic ſe habet ⁊ quodammodo dormit ad diuina. putare poteſtꝙ vigilet ad ea. ſicqꝫ falli. Uidit hec beatꝰGregorius aſſerens ſpiritus prophetarūnon ſemꝑ eſſe in poteſtate vel diſtincta cognitione prophetaꝝ. Probans hͦ per Nathan qui ad dauid cogitantē edificare domum dei reſpondit Omne quod eſt in corde tuo vade ⁊ fac. quoniā dominꝰ tecū eſt.Cuius contrariū ip̄a nocte reuelauit ei deus. ¶ Probare ſpiritus ſi ex deo ſunt exprimo modo(qui magis eſt ad propoſitūvidelicet ꝑ ſcripturam ſacram ⁊ eruditosbonos in eadem/ quia de ꝑuerſe viuentibus quale iudicium niſi ꝑuerſum ⁊ illuſorium reportare ſperabimus) cōtingit ml̓tipliciter ⁊ ſufficienter quantū ad preſentem ſpectat militiam ⁊ ad ſtatum cōmunem viatorū. Qua ſuper re nedum vnum⁊ ab vno ſed plures a diuerſis tractatuscōpoſitos inuenimus: quos nūc manualiter habere fas eſſet ⁊ diligenter inſpiceredū in hoc ſacro concilio querit̉ tractari decanoniſatione ſanctoruꝫ ⁊ examinationedoctrinarū ſuarū. preſertim vnius q̄ Brigitta nominat̉ aſſueta viſionibꝰ quas nedum ab angelis ſed a chriſto ⁊ maria ⁊ agnete ⁊ ceteris ſanctis familiaritate iugiſicut ſponſus ad ſponſam loquitur ſe aſſerit diuinitus ſuſcepiſſe. ¶ Eſt autē vtrobiqꝫ vel in approbatione vel in reprobatione periculū. Approbare enim falſas ⁊ illuſorias aūt friuolas viſiones pro veris⁊ ſolidis reuelationibꝰ. quid indigniꝰ. qͥdalienius ab hoc ſacro concilio. Reprobare vero nūc eas que multifarie ml̓tiſqꝫ modis quaqua verſum/ ꝑ diuerſas nationesprobate dicunt̉ nō parua exinde ſcandalorū in chriſtiana religione ⁊ deuotiōe populorū formidatio. Deniqꝫ in ip̄o etiaꝫ ſilentio ⁊ diſſimulatione. exquo res in medium poſita eſt/ nō nihil eſſe diſcriminis ꝑtimeſcimus. Inuenire vero mediū aliqd̓ vl̓expediens inter hec extrema. laudabile qͥdem ſit aut affectabile ſit nec dū ſatis cernimus exploratū. ¶ Probare ſpiritus/ ꝑmodū artis ⁊ doctrine ſicut tota deīcepsverſabitur intentio: nemo ꝑfecte poteſt ꝑſolam ſacreſcripture eruditionē/ qui nonetiam expertus ſit in ſemetip̄o variam aſfectionum ſpiritualiū pugnam/ tanqͣꝫ aſſcenderit nūc in celos nunc deſcenderit inabyſſos ⁊ viderit mirabilia dei in profundo. Nam qui nauigant mare hoc myſticūdiuerſarum affectionū quaſi collidentiuꝫſe fluctuum. enarrant mirabilia eius. Inexpertus autē taliū quid nouit eorū. Hicautem eſt quartus modus probatiōis ſpirituum. Ceterum puto differentiaꝫ interhomines quos loquimur/ vnum theologum/ alterum contemplatiuuꝫ/ talem eē.qualis eſt inter peritum in arte medicineet inter expertum ſeu praticum in eademqui duo poſſe conuenire in eodem nullusdubitauerit. Sic ſit ⁊ fieri poteſt domīopropicio/ vt idē ſit in ſcripturis ſacris eruditus qui ſimul in contemplationis exercitatione probatus eſt. Hunc vero talemhabere vult materia p̄ſens. ſicut alias ſcripſiſſe dum de tractatu quodam ſpiritualium nuptiarū ſermo fieret meminimus.¶ Probare vero ſpiritꝰ iſto modo doctrinaliter dum querimus in alienis ꝑſonis:quarū corda neqꝫ videri neqꝫ ſcrutari datur. oportet vt ab oꝑibus ſigna ſumamuſdicente chriſto. A fructibꝰ eorū cognoſcetis eos. Fallit tamē vnum ſignū vel pauca/ ſi non in vnū plura conglobauerimusIta enim tradit Tullius. ita Boetiꝰ. itaAriſtotiles in cōiecturali cauſa faciendū.Sed quoniā infinita eſt qͥdeꝫ hmōi ſignorū cōfuſio coartemus ad pauciora ⁊ dicamus ſub hͦ metro. Tu qͥs. qͥd. qͣre. cui. qualiter. vn̄ reqͥre. Quis eſt cui fiat reuelatio.Quid ip̄a ꝯtinet ⁊ loqͥtur. Quare fieri d̓r.Cui ꝓ cōſilio detegit̉. Qualit̓ viuere ⁊ vnde venire reꝑit̉. ¶ Probatio ſpirituū duꝫq̄rit̉ fieri ꝯſideret̉ in pͥmis ꝑſona ſuſcipiēſviſiones ſi ſit boni ⁊ diſcreti iudicij rōisnatural̓ qꝛ leſo cerebro turbat̉ iudiciū rōnis. Si leſus fantaſias patiatur non magnopere querēdū eſt a quo ſpū veniāt melancolice illuſorieqꝫ viſiones vt ptꝫ in freneticis in egrotis varijs/ qui vigilātes ſetalia videre putāt. audire: guſtare ⁊c̄. qua
