De probatione ſpirituum A qua ſe Auguſtinus liberatū ī ſuis ꝯfeſ ſionibus gloriatur in domino. qua prete­rea dominꝰ Bonauētura abhorrendam nimis eſſe determīat. totoqꝫ conatu repel lendā. nūc orōnibꝰ. nūc increpatiōibꝰ/ ſeu flagellatiōibꝰ ꝓprie mētis corꝑis. exem­plo illiꝰ qui vt temptatiōe careret ſuꝑbie­q̄ſiuit et obtinuit a dn̄o vt tres menſes demoniaca vexaret̉ obſeſſiōe. Alter ſctōꝝ patrū ſibi demon trāſfiguratꝰ in chri­ſtū diceret. Ego ſum chriſtꝰ ꝑſonalit̓ te vi ſitans: qꝛ dignꝰ es. ꝯfeſtim clauſit oculos vtraqꝫ manu/ vociferans. Nolo hic chri­ſtū videre. ſatꝭ eſt ip̄m in gloria ſi videro. moxqꝫ diſparuit. Alter ſub alijs verbis ſi milē in hmōi illuſione ẜuauit humilitatē Uide inquit ad queꝫ miſſus ſis. ego certe talis ſum dignꝰ ſum hic videre chri­ſtū. Alterū qꝛ nolebat intrare templū di­cens ſibi ſatis eſſe. qꝛ oculis corporeisſpexiſſet chriſtū. colligauerūt catenis. ſol­uere ieiuniuꝫ. carnibꝰ veſci. vinūqꝫ bibere cōpulerūt. ſicqꝫ tumore cōpreſſo ſanatus eſt. Opponet forſitā aliqͥs ex apl̓o iubē te. Nolite inqͥt ſpūm extinguere. Si ſit viſio a ſpūſancto/ que nihilominꝰ repelli tur. qͥd hoc eſt niſi ſpūiſancto reſiſtere ſuā qꝫ naſcentē grām ſuffocare. Sed profecto ſpūſſanctus ſe dat humilibꝰ/ nequaqͣꝫ ex humiliatiōe quā p̄diximus ſe ſubtrahet. Intrabit potiꝰ/ et ī bn̄placito ſuo deducꝫ victor ſuꝑ excelſa anīam hāc in oculis ſu­is vilem/ abſqꝫ vlla ruga fictiōis humilē ſimplicē. Porro dici pōt/ qͣntum hec curioſitas vel cognoſcēdi futura et occul­ta/ vel miracula vidēdi vel faciēdi fefellit plurimos a vera religiōe frequēter auer­terit. hinc ſuꝑſtitiōes in ppl̓is religionē inficiūt chriſtianā/ ſicut olim iudei ſo­la ſigna q̄rūt. duꝫ imaginibꝰ exhibēt latrie cultū. inſuꝑ hoībus nec canoniſatꝭ ſcripturis qͦꝫ autēticis plus qͣꝫ ſanctiſ in euāgelio p̄ſtant fidem. Probatio ſpi rituū cōſiderat quare fieri dicunt̉ viſiōes/ p̄ſertim fine nedū proximo. nedū aꝑto­ſed occulto longīquo. Poteſt itaqꝫ finis primus apparere bonꝰ ſalubris deuo tus ad edificationē aliorū/ tandē prola­betur in multiplex ſcandalū/ vel re­ſpondebūt vltima primis/ vl̓ aliud falſuꝫ fictūqꝫ dep̄hendet̉ in ꝑſonis fuiſſe/ quod reputabat̉ ſanctitatis deuotiōis. Docu it hoc etas nr̄a de p̄dicatiōibꝰ dn̄orū Io­hannis de varēnis Iohānis huſ ſimi liū. Rurſus aliqͥd fieri poteſt ꝑhūanaꝫ induſtriam. ſit hoc in vita. ſit in doctrina. quare neceſſe eſt vel q̄rere vel expectare di uinā celitꝰ allocutionē. Hoc nēpe tentati oni dei qͣꝫ honoratiōi apparet ſimiliꝰ. Ce terū finis attēdēdus eſt qͣre ſit cōmunica­tio taliū viſionū alteri ꝑſone. vtrū ad oſtē tationē vel ad neceſſitatē vtrū ad danduꝫ vel recipiendū conſiliū. vtrū fiat experto inexperto taliū. ſi videat̉ hec ꝑſona q̄re­rere tm̄ modo conſiliū ne fallat̉ videnduꝫ eſt ſi parataꝫ ſe monſtrat obedire conſilio alioquin iam de curatione vix ſpes erit. niā vt dicit Iohānes climachus non iaꝫ eget demone tentante ſe qꝛ factꝰ eſt ſibi de mon. Atuero dicit aliquis. hec idcirco ꝑſona non credit alieno iudicio qꝛ de ſuo certa eſt/ reuelationē intimā ſecretam. Sed ꝓfecto eſt diuiſionis deus vt vni timenti ſe reuelet vnū alterū ſimilit̓ ti mentem vt dicat vnū contrariū. Ita qꝫ ſi viſio ex deo fuit diſſipabit̉ ī humꝰ liante ſe ſub alieno iudicio ꝓpter deū ſed vigorabit̉ amplius vincet. Quocirca tradimus cautela in huiuſmodi viſi onibꝰ/ nedū ſuſpenſum teneat̉ iudiciū ex­emplo beati Ambroſij Luciani p̄ſbyte ri. Sed dicat̉ reuerenter Petro. Exia me dn̄e/ qꝛ peccator ſum/ qꝛ vilis ſum. qꝛ viſionibꝰ tuis indignus ſum/ quas hic ne qꝫ quero. nec accepto. ſed repello. ſit in ce­lo in hoc ſeculo viſio tua/ tota merces mea dn̄e deus. ſufficit quid ad me de vi ſionibꝰ tuis in hac vita. quid de ſuperioꝝ meorū monitionibus: mitte potius obſe cro quē aliquādo miſſurus es. me meus ſpiritus hūili tegat obſcuroqꝫ loco. Al tera poteſt addi ſuꝑ huiuſmodi viſionibꝰ recipiendis cautela/ qualē de ſomnijs tra didit vnus dicens. Si monitiōes alique bone inquit fieri videantur in ſomnijs vl̓ ex perſona defunctorum/ vel aliunde reci piantur. eas non quaſi ſomnia penitꝰ ab­ijciendo. neqꝫ eis ex aduerſo velut auten­ticis vel diuinis adherendo/ recogitentur potius tanqͣꝫ rememorationes alique ad faciendum bona vel mala declinandum/ iuxta ſomniorum qualitatem. Proba C tio ſpirituum conſiderat qualiter et quo­modo perſona que viſiones ſe habere di­cit conuerſatur. an in ſecreto vel in publi­co. an in vita actiua vl̓ ꝯtēplatiua. anī de­