¶ De probatione ſpirituum A qua ſe Auguſtinus liberatū ī ſuis ꝯfeſ ſionibus gloriatur in domino. qua preterea dominꝰ Bonauētura abhorrendam nimis eſſe determīat. totoqꝫ conatu repel lendā. nūc orōnibꝰ. nūc increpatiōibꝰ/ ſeu flagellatiōibꝰ ꝓprie mētis ⁊ corꝑis. exemplo illiꝰ qui vt temptatiōe careret ſuꝑbieq̄ſiuit et obtinuit a dn̄o vt ꝑ tres menſes demoniaca vexaret̉ obſeſſiōe. Alter ſctōꝝ patrū dū ſibi demon trāſfiguratꝰ in chriſtū diceret. Ego ſum chriſtꝰ ꝑſonalit̓ te vi ſitans: qꝛ dignꝰ es. ꝯfeſtim clauſit oculos vtraqꝫ manu/ vociferans. Nolo hic chriſtū videre. ſatꝭ eſt ip̄m in gloria ſi videro. moxqꝫ diſparuit. Alter ſub alijs verbis ſi milē in hmōi illuſione ẜuauit humilitatē Uide inquit ad queꝫ miſſus ſis. ego certe talis nō ſum qͥ dignꝰ ſum hic videre chriſtū. Alterū qꝛ nolebat intrare templū dicens ſibi ſatis eſſe. qꝛ oculis corporeis aſpexiſſet chriſtū. colligauerūt catenis. ſoluere ieiuniuꝫ. carnibꝰ veſci. vinūqꝫ bibere cōpulerūt. ſicqꝫ tumore cōpreſſo ſanatus eſt. ¶ Opponet forſitā aliqͥs ex apl̓o iubē te. Nolite inqͥt ſpūm extinguere. Si ſit gͦ viſio a ſpūſancto/ que nihilominꝰ repelli tur. qͥd hoc eſt niſi ſpūiſancto reſiſtere ſuā qꝫ naſcentē grām ſuffocare. Sed profecto ſpūſſanctus qͥ ſe dat humilibꝰ/ nequaqͣꝫ ex humiliatiōe quā p̄diximus ſe ſubtrahet. Intrabit potiꝰ/ et ī bn̄placito ſuo deducꝫ victor ſuꝑ excelſa anīam hāc in oculis ſuis vilem/ ⁊ abſqꝫ vlla ruga fictiōis humilē ⁊ ſimplicē. Porro dici nō pōt/ qͣntum hec curioſitas vel cognoſcēdi futura et occulta/ vel miracula vidēdi vel faciēdi fefellit plurimos ⁊ a vera religiōe frequēter auerterit. hinc ſuꝑſtitiōes in ppl̓is q̄ religionē inficiūt chriſtianā/ dū ſicut olim iudei ſola ſigna q̄rūt. duꝫ imaginibꝰ exhibēt latrie cultū. dū inſuꝑ hoībus nec dū canoniſatꝭ ſcripturis qͦꝫ nō autēticis plus qͣꝫ ſanctiſ in euāgelio p̄ſtant fidem. ¶ Probatio ſpi rituū cōſiderat quare fieri dicunt̉ viſiōes/ p̄ſertim qͦ fine nedū proximo. nedū aꝑtoſed occulto ⁊ longīquo. Poteſt itaqꝫ finis primus apparere bonꝰ ⁊ ſalubris ⁊ deuo tus ad edificationē aliorū/ qͥ tandē prolabetur in multiplex ſcandalū/ dū vel nō reſpondebūt vltima primis/ vl̓ aliud falſuꝫ fictūqꝫ dep̄hendet̉ in ꝑſonis fuiſſe/ quod reputabat̉ ſanctitatis ⁊ deuotiōis. Docu it hoc etas nr̄a de p̄dicatiōibꝰ dn̄orū Iohannis de varēnis ⁊ Iohānis huſ ⁊ ſimi liū. Rurſus dū aliqͥd fieri poteſt ꝑhūanaꝫ induſtriam. ſit hoc in vita. ſit in doctrina. quare neceſſe eſt vel q̄rere vel expectare di uinā celitꝰ allocutionē. Hoc nēpe tentati oni dei qͣꝫ honoratiōi apparet ſimiliꝰ. Ce terū finis attēdēdus eſt qͣre ſit cōmunicatio taliū viſionū alteri ꝑſone. vtrū ad oſtē tationē vel ad neceſſitatē vtrū ad danduꝫ vel recipiendū conſiliū. vtrū fiat experto l̓ inexperto taliū. ꝙ ſi videat̉ hec ꝑſona q̄rerere tm̄ modo conſiliū ne fallat̉ videnduꝫ eſt ſi parataꝫ ſe monſtrat obedire conſilio alioquin iam de curatione vix ſpes erit. qͦ niā vt dicit Iohānes climachus non iaꝫ eget demone tentante ſe qꝛ factꝰ eſt ſibi de mon. ¶ Atuero dicit aliquis. hec idcirco ꝑſona non credit alieno iudicio qꝛ de ſuo certa eſt/ ꝑ reuelationē intimā ⁊ ſecretam. Sed ꝓfecto nō eſt diuiſionis deus vt vni timenti ſe reuelet vnū ⁊ ꝑ alterū ſimilit̓ ti mentem eū vt dicat vnū contrariū. Ita qꝫ ſi viſio ex deo fuit nō diſſipabit̉ ī humꝰ liante ſe ſub alieno iudicio ꝓpter deū ſed vigorabit̉ amplius ⁊ vincet. ¶ Quocirca tradimus ꝓ cautela ꝙ in huiuſmodi viſi onibꝰ/ nedū ſuſpenſum teneat̉ iudiciū exemplo beati Ambroſij ⁊ Luciani p̄ſbyte ri. Sed dicat̉ reuerenter cū Petro. Exia me dn̄e/ qꝛ peccator ſum/ qꝛ vilis ſum. qꝛ viſionibꝰ tuis indignus ſum/ quas hic ne qꝫ quero. nec accepto. ſed repello. ſit in celo nō in hoc ſeculo viſio tua/ tota merces mea dn̄e deus. ⁊ ſufficit quid ad me de vi ſionibꝰ tuis in hac vita. quid de ſuperioꝝ meorū monitionibus: mitte potius obſe cro quē aliquādo miſſurus es. ⁊ me meus ſpiritus hūili tegat obſcuroqꝫ loco. ¶ Al tera poteſt addi ſuꝑ huiuſmodi viſionibꝰ recipiendis cautela/ qualē de ſomnijs tra didit vnus dicens. Si monitiōes alique bone inquit fieri videantur in ſomnijs vl̓ ex perſona defunctorum/ vel aliunde reci piantur. eas non quaſi ſomnia penitꝰ abijciendo. neqꝫ eis ex aduerſo velut autenticis vel diuinis adherendo/ recogitentur potius tanqͣꝫ rememorationes alique ad faciendum bona vel mala declinandum/ iuxta ſomniorum qualitatem. ¶ Proba C tio ſpirituum conſiderat qualiter et quomodo perſona que viſiones ſe habere dicit conuerſatur. an in ſecreto vel in publico. an in vita actiua vl̓ ꝯtēplatiua. anī de