Seite
grum in prima parte.§. ſi quis autē ⁊ quādo. v̓. fi. licet cō rra eum faciat ꝙ nota in. c. ij. extra vt lite. nō cōte. pro ſua tamen diſtinctōe facit glo. que eſt in. c. per venerabilē extra ꝗ filij ſint legipti. ⁊ ꝙ nota iaco. de are. ⁊ cy. C. ne li. ī vna eademqꝫ cā ⁊c̄. l. i. adde quod nota cy. C. de reſti. nulli. l. ꝙ tempore. in. viij. q. ⁊ ꝙ nota. in. l. ab hoſtibus.§. fi. in magna glo. ⁊ facit. jͣ. de aucto. cu. l. defendentem. ⁊ ꝙ nota. jͣ. de in terro. act. in rubrica. Sed quero vtrū iſta reſtuutio poſſit peti per ꝓcuratorem. ſpec. dicit ꝙ pōt peti reſtitutio ad fa mam ꝑ ꝓcuratorem. qꝛ iſta cā non eſt criminalis. vt noͣ. in ſpec. de in integrū reſti.§. quis autē in principio. v̓. quid de ea reſti. que a prīcipe. ego dico ꝙ reſtꝰ gratioſa pōt fieri qͥ cunqꝫ impetrante. qꝛ ſupplicatio nō eſt actus iudicialis. vt in. l. i. de pre. impera. offe. ſed plena reſtō contra ſententiam criminalē. eiuſdem ē qualitatis cuius eſt prima cā. ar. eoruꝫ que le. ⁊ nota. jͣ. de ꝓcur. l. qui ꝓprio.§. item queritur. .Hic declarantur excep Deinde addicitꝝ ꝑſone ꝓ quibus pōt poſtulari nota iſtu tex ad. q. que dicant̉ coniuncte perſone. vſꝫ ad illud verbū pupillo. ⁊ adde. jͣ. e. l. cui.§. pe. ⁊ alibi di citur ꝙ cōiuncte ꝑſone dicuntur vſꝫ ad quartū gradum. vt .C. de aduoca. diue. iudi. l. petitione.§. egredientes. ⁊ alibi dicit̉ ꝙ ille dicunt̉ coniuncte perſone que non cogunt̉ īuite dicere teſtimoniū. vt. C. ad turpil. l. ſi femine. facit. jͣ. de pu. iudi. l. ij. adde ꝙ noͣ. in ſpec. de aduo.§. obicitur.§. cōiunctaſ autem ꝑſonas. ⁊ in ſpec. de accu.§. iij. ver. i. ⁊ in ſpec. de re ſcript. pn̄tari.§. rōne autem impetrantis vbi omnino vide ⁊ quod nota. cv. in. l. fi. C. de pigno. ⁊. C. ſi rec. prouī. l. i. in vltima. q. per cy. bal. Nota qd̓ licꝫ ſint tria Ui eorum genera tutellaꝝ teſtam taria līma ⁊ datiua non ē ita in cura qꝛ non ē teſtamentaria nec līma. ſed datiua tamen ex cepta cura furioſi ⁊ ꝓdigi ita ſentit glo. hic ⁊ inſti. de cura. .§. furioſi. de quo alibi dicam. Item iſte tex. eſt ar. quod cōiuncta ꝑſona admittatur ꝓ coniuncta minore de hoc habe tis gloſam. jͣ. de auc. tu. l. tutor̄. qui poſt.§. i. ⁊ de hoc ꝑ cy. .C. de ꝓcurat. l. exigendi. ⁊ in ſpe. de cōiuncta ꝑſona. v̓. iteꝫ quod is ꝓ quo facit. jͣ. rem ra. ha. l. cum minor in prinº ⁊ d̓ mino. l. patri. ꝓ filio cum ſi. In glo. magna ibi ſicut iudi ci no ꝙ iſta glo. ar quod idem operat̉ monitio conſtitutōiſ ep̄alis. que mouet executores teſtamentoꝝ quod operatur monitio iudicis qꝛ cquiparat̉ factum iudicis ⁊ factū legis. ⁊ ita eſt verum bal. Nota hic duplex argumentū. Affinitates g. quodlꝫ quis ꝓ vxore fratris viuentis nō poſſit teſtificari. tamen ſecus ſi ē vidua. qꝛ abſo luta ē affinitas ẜm guil. Item ⁊ amoris vinculum. vt noͣ. jͣ. de re iu. ſed hoc ita. vbi ē glo. noͣ. 2º ē ar. ad ſtatutum de cōpromiſſis inter affines quod relicta fr̄is non dicit̉ affinis licet quedā reliquie remaneant ſecundū aduocatos. ⁊ ita vi di de facto bal. Nota ꝙ ⁊ʳ de affinitate loquit̉ Affinitate Sintelligt de aſſintate pn̄ti. ⁊ fac̄ ad ſtatuta de cōpromiſſis fiendis inter cōſanguineos ⁊ affi nes que non vendicant ſibi locū finito vinculo affinitatis ⁊ eſt glo. i. de re iudi. l. ſed hoc ita. quaꝫ tene menti ⁊ facit. C. de adulter. l. ſi mulier. ⁊c̄. Item pomponiusªᵐºᵐ ꝙ diſpoſi tō ī vno gradu poͣ rigitur ad gradum vlterioreꝫ in quo ē eadem ratio. Itē nota hic quaſdam p̄poſitiones ꝓ. ad. ⁊ ſi ⁊ adde quod noͣ. .jͣ. de condic. ⁊ demon. eas cauſas bal. Item pomponius. ʰᵐᵇunc. ver. di cit bar. ꝙ autʳ ma tei. ⁊ auie hꝫ locum in ꝓauia ⁊ abauia per iſtum tex. ⁊ dic̄ ſe ita cōſuluiſſe. In glo. l. i. quorum ibi ſi ab. vel ad. no ꝙ iſte p̄poſitiones equiparant̉. adde ꝙ noͣ. jͣ. de condic. ⁊ de mon. l. has cauſas. baldus. Nota infirmitatem T qui nego anumi corporis eqpē rari ⁊ adde quod notat̉ in. l. ab hoſtibus in prin. jͣ. ex qui. cau. maio. . Nō aliquid licere Uto autemt gne officij neceſſarij ꝙ alias non lꝫ. ⁊ vide Innoc. extra de eta. ⁊ qualita. cuꝫ bone. ⁊ de officio lega. quod trāſ lationem. bal. Si ꝗuis.ᵐo ꝙ iſta verba apud ſe ſunt reſtric tiua. vnde non reprehendunt ſucceſſo rem ⁊ eſt ar. ꝙ ſi iudex dicit ita reſeruo mihi taxat̉ expenſa rum ⁊ nō dixit mihi ⁊ ſucceſſori meo ꝙ nō poſſit taxar̄ ſuc ceſſor. cōtrariū tamen videtur. qꝛ ſpeciale eſt in ſnīa expen̄. ꝯdempnatoria iudicij ꝙ valet in certa ſnīa vt noͣ. in. l. termi nato. C. de fruc. ⁊ lit. expen̄. vnde illa verba que inſeruntur reẜuata taxatione nō ſunt de neceſſitate. pōt ergo ſucceſſor taxare non vi reſeruationis fecit. ſed vi iur̄ cōis. ⁊ adde hic quod noͣ archi. iij. di. c. regula. ⁊. lª. di. c. ſi lapſis. Nō hic ꝙ ꝓhibitio nō tranſit ad ſucceſſorem in oflō. Querit hic glo. vtrum ꝓhibitio in dubio cenſeat̉ perpetua ⁊ diſtinguit aut fit extra ordinem. aut ꝑ viam iudicij ⁊ cauſa cognita pͥ mo cāu preſumit̉ temporalis. ſcd̓o perpetua. Idem nōͣ ī. l. .i. C. de poſtu. adde ꝙ hoc eſt verum vbi ꝓhiditio eſſet ꝑꝑ mallū ſeu ꝓpter crimen. ſed vbi fit ꝓpter contumaciā ſemꝑ preſumit̉ temporalis.ſ. ꝙͣdiu durat in cōtumacia ⁊ n̄ vltra vt extra de conſti. c. ex litteris vbi eſt cāus. ⁊ per hoc dico ꝙ ſi ſtatutum dicit ꝙ ille non ſoluit collectam non audiatur vel ille qui nō ponit in cataſtro rem quā poſſidet non redda tur ius cum iſta pena rōne contumacie vel negligentie ſtaciꝫ cum quis ſoluit poſtea. vel rem in extremo ponit. venit au diendus. vt. jͣ. de colla. bo. l. i.§. ſi pater. ⁊ ꝙ ibi noͣ. per Ia. de are. ⁊ adde quod noͣ. jͣ. ex qui. cau. maio. l. ſed ⁊ ſi per pͥ torem.§. ſi dum decreto. baldus leg. doctor. Officio iud Uos prohibet cis proibi ō debet repelli. lꝫ non opponat̉ exceptio. h. d. iſta. l. vel ſic inhabilitas etiam nemine oppo nente inhabilem repellit. h. d. iſtud tamen non eſt veꝝ de ī habilitate iudicis qꝛ hanc inhabilitatē non poteſt nec debet iudex opponere ſibiip̄i vt extra de reſcrip. c. ſuſcitatus per Inno. non ob. l. ij. C. ſi ſeruus aut li. ad decur̄. aſpi. li. xº qꝛ ibi loquitur cum inhabilis impetrat. Inno. loquit̉ cum ab alio impetrat̉. In tex. ibi pretor.ſ. mortuus in edicto. noͣ hic ꝙ ꝯſtitutioni prohibenti non poteſt renunciari. de hoc ꝑ cy. C. ad veley. ſi mulier ⁊. C. ne fiueiuſſor̄. doti dētur. l. i. Item nō ex iſta. l. ar. ꝙ iudex ex offō poteſt opponere teſti infamiā licet aduerſarius non opponat ita tenet Inno. per hunc tex. extra de teſti. c. intimauit ad hoc facit glo. or dinaria in. l. i. jͣ. de magi. ꝯue. que dicit ꝙ iudex ex offō ha bet inquirere de ꝯdict. teſtis ⁊ eſt glo. ſingularis. Itē iſte tex. eſt ar. ꝙ ſi per ſtatutum prohibentur audiri querelle bā nitorum ꝙ licet aduerſariꝰ nō oppōat de bano. tamē iudex ex offō debet bānitum repellere ⁊ hoc tꝫ Ia. de are. jͣ. de in iur̄. l. i.§. it̓apd̓ labeonē ⁊.§. ꝙ ait p̄tor ⁊. l. p̄toͣ edixit.§. ij. ⁊ maxime cum bānum eſt notoriuꝫ qꝛ id ꝙ eſt notoriū pertꝫ ad offm̄ iudicis nemīe opponēte vt noͣ in. l. ij. sͣ. de ferijs ⁊ .l. i. qui e aduerſus quos vbi eſt gl. noͣ. ⁊ hoc iꝫ. cy. C. d̓ ac cu. l. reos. Item eſt ar. iſta. l. ꝙ inhabiles ab honoribus ⁊ dignitatibus repellantur ex officio ſuperioris ⁊ adde qd̓ noͣ Inno. extra de pe. c. dilectus de accu. c. nulli ep̄oꝝ ⁊ qd̓ noͣ archi. iij. q. i. c. indicet. Idem dico de inſtrumēto facto a notario prohibito artem exercere vel caſſo de mr̄icula ꝗa hec ē regula ꝑ hāc. l. qꝛ ꝓhibitio cū fiat ī odiū pōt a iudice ſupplēte opponi bal.