Seite
vt pote hec eſt vera ratio qꝛ ius agētis ꝯfluit in cōuenum ꝙͣdo elligitur exercitor. In eadem glo. ibi nō in plus alle­gatur iſta gloſa ꝙ cōdemnatus in minori ꝙͣtitate ꝙ debuit cōdēnari poſſit iterato accuſari ⁊ ꝯdēnari ī illo pluri quod ſepe cōtingit ꝙͣdo ī prima accuſatione eſt obmiſſa qualitas que poſtea reꝑitur in ẜa accuſatione que habꝫ aggrauar̄ de lictum ⁊ penam ⁊ hanc ꝑtem tenꝫ bar. jͣ. de accuſa. l. ſenatuſ cenſuit. Alij dn̄t cōtrarium dicentes ꝙ iſta gl o. non dꝫ ītelli gi in accuſatōe ad vindictā qꝛ ibi n̄ cōſiderat̉ effectus vt. jͣ. d̓ iniur̄. l. quod ſenatus. Item nec qualitas pōt addi niſi im pendēte iudicio cū veniat incidēter. ⁊ nō ꝑ ſe. vt. jͣ. de noxa. .l. in delictꝭ.§. ſi detracta. Itē qꝛ de delicto eiuſdē homīs nō eſt ſepius diſputan̄ ſiue ſit condēnatus ſiue ſit abſolutus vt. jͣ. e. l. lꝫ.§. fi. vnde cū oīa iudicia crīalia ſint ad vindictaꝫ ſequit̉ ꝙ denuo ꝓcedi non pēt nec eadem. l. nec alia a pri mo intetata facit ꝙ noͣ. de calum. l. i.§. i. Preterea ſi poſſet denuo agi ergo poſſet ita abſolui ſicut ⁊ condēnari. ⁊ ſic te. neretꝰ nīa cōtraria prīe. ⁊ p̄iudicarct̄ fiſeo in prīa condem natione cōtra. l. primā cū ibi noͣ. C. qn̄ ꝓuo. nō eſt ne. ⁊ iō iac. bu. cōſuluit pro iſta ꝑte ꝙ poſt ſnīam condēnatoriā nō poſſit formari noua accuſatio rōne qualitatis obmiſſe ī pri mo iudicio ⁊ in ẜo adiuncte. ⁊ eſt cōſiliū va de ellegās. An nō pt̄o fuit de facto aſſiſſij ⁊ colligiū huius ciuitatis conſu luit tn̄ in diſcordia vt ꝓcederet accuſatio. ſed ⁊ forte male­⁊ adde qd̓ noͣ. inſti. ſi quadru. pau. fe. di. in fi. Bal. Nō. ꝙ Auta. Quecundꝫ ſurtū ⁊ damnū datum ponunt̉ tanꝙͣ ſpēs ſeperate. ⁊ iō ſi ſtatutū dicit ꝙ de dāno dato credat̉ ſacra mento acculatoris nō erit ita in furto. niſi quatenus diſpōe ret ius cōe. vt. C. vn̄ vi. l. ſi qn̄. vnde ſi aliꝗs de vinea mea portat ſarmenta ⁊ non inciſit ip̄e. ſed portauit inciſa. ſicqꝫ non dedit damnū ſed cōmiſſit furtū non ſtabit̉ ſacramento accuſa toris facit. jͣ. de in litem iur̄. l. cū furti. intellige nō ſta tur de ip̄o furto. ſed de extima ōe ſic ꝓbato furto. et ibi. Ratio dubitādi erat qꝛ Icet qr alis nā v debat̉ iīꝙͣ caupo ſed tanꝙͣ amicus recepiſſe. h. d. Bal. Nō. ꝙ ex eodem facto Si ſeruo me̓O arunt actiones hincinde qꝛ nō oriunt̉ eadē rōne ſꝫ diuerſis. ⁊ ſic non od. rō cōtrario rū qꝛ non ſunt cōtraria. ſed diſſeperata hoſpitator tenet̉. qꝛ hoſpita or dn̄s. qꝛ dominus locator. In ter. ibi extimare Sed ſi damnum get. g. aluus. Nō ꝗ damnū datū in ſeruo ꝗ ſeruit cauponi. nō ꝑtinet ad hoc edi ctū. ⁊ eſt rō. qꝛ non eſt hic ſeruus tanꝙͣ viator cuꝫ hoc edic tum intēdat ꝓſpicere ſolū viatoribus. Facit ēt in arg. An ſi vnus de familia poteſtatis offendat aliū de alia familia ſit eadē pena ac ſi extraneus offendiſſet. ⁊ eſt hic arg. ꝙ n̄ fac̄ .l. dꝫ.§. ſꝫ ſi ꝗdē. jͣ. e. ar. cōtra. sͣ. c. l. lꝫ ⁊ ip̄i.§. ſi nauta. Hic loquit̉ de actō In factum quodꝫ ne ī faciū in cuplū ex ẜo capite edicti. Nō. ꝙ actio in factū non cōpetit ex fa cto viatoris ſed ex facto eius cuius oꝑa exercitor vt tͣ qd̓ intellige cū diſtinctione. l. ꝓxime.§. pͥuorū. jͣ. e. Item no. de iſto verbo viator quo multū vtutur theologi. ⁊ oēs voca mur viatores qꝛ debemus ire ad patriā. Bal. . Nō. ꝙ iſte.§. loꝗ Poſſumus aute muut de actōe in du plum ex ẜo capite. ⁊ dicit ꝙ ſi fecit furtū. ile cuius opera exercitor vtebat̉ pōt agi contra ip̄m furtū facientem. Ieꝫ cōtra executorē tn̄ vtrobiqꝫ dꝫ ī libello deduci. ⁊ ēt poſtea ꝓbari factum certe ꝑſone ſpecificari ergo dꝫ ꝑſona que fe cit ꝙ eſt noͣ. de hoc. sͣ. e. in rubrica. Sō noͣ. ꝙ vnius abſo lutio alteri ꝓdeſt. ⁊ eſt noͣ rō. qꝛ ſi abſoluit̉ fur. amodo non pōt cedi actio exercitori. Si āt abſoluit̉ exercitor tūc eſt ſo la illa rō qꝛ d̓ delicto eiuſdē hoīs nō tꝫ ſepiꝰ diſceptari. ⁊ fa cit iſte.§. ad duas. q. Accuſat̉ ſindicus ꝙ non denunciauit maleficiū cōmiſſum a quodā aduena cuius nomen ignora tur an ꝓcedat accuſatio ar. ꝙ ſic. sͣ. ꝙ metus cā. l. ſi cuꝫ ex cep.§. in hac ꝑ hunc.§. vr̄ determinari qꝛ certa ꝑſona faciē tis dꝫ nominari nō obſtat. ij. q. viij. c. libellorū. qꝛ ibi loquit̉ de incertitudine reſpectu iniuriantis paſſi ⁊ iniuriati nō reſ pectu incertitudinis iniuriantis facit. sͣ. de dolo. l. itē exigit ⁊. l. ſed ex dolo.§. in hac. 2º. facit in argumentū ꝙ abſolu toria lata pro delinquēte ꝓſit ſindico. vt nō poſſit accuſari tanꝙͣ nō denūciauerit. qꝛ eſt eadē cā deffenſionis. Item eſt argumentū ꝙ abſolutoria lata pro tabellione ꝓſit ei qui dr̄ feciſſe falſum inſtrumentū ad idē facit. C. de aduo. div̓. iudi. l. i. ⁊. jͣ. ad ſille. l. in cognitione niſi rn̄deas ꝙ ibi loquit̉ in his ꝗ debebāt cōueniri quoddā ordine. ⁊ iō abſolutoria primi obſtat. ⁊ ꝑat impedimentū. vn̄ cū ꝓcedat in p̄dicta qͥ ſtione accuſatio facit. jͣ. de adul. l. denūciaſſe. c. ꝗr̄. ⁊. l. nihil .§..i. hoc ꝓbo ꝑ rōnem. qꝛ ſi abſolutio vnius ꝓdeſſt n̄ poſ ſent ſimul cōueniri in eodē libello. vt in. d.§. querit̉ quod ē cōtra caſum legis athletas. jͣ. de fa. ⁊ cōtra id ꝙ legir̉̄ ⁊ nō in. l. i.§. ſi reus alias accuſator mo. fue. ⁊ vide inno. in. c cū cām ꝗ fi. ſint legi. ⁊ facit. l. ij. C. de fide inſtrū. ⁊ vide qd̓ ōͣ archi. ij. q. i. c. notū. Item eſt argumentū ꝙ ſi de eodē de licto ꝑtinet cognitio ad iudicē ſecularē ⁊ eccleſiaſticū extra de man. prin. c. ſi vero canonicū ꝙ non poſſit vterqꝫ inqui rere ſed ſit locus pͥuentioni. Sed G. dicit cōtra. qꝛ vnus in quirit ad imponendā penā tꝑalem alter ſpūalem qꝛ quete nus extendit ſe eorum iuriſdictio. ita noͣ. G. C. de ſacro. ſā. eccl. l. placet. ⁊ vide archi. v. q. vj. c. p̄ſbiteri el ẜo. Item nō ꝙ libellus detꝫ eſſe certus ꝙͣtum ad perſonas ſed ꝙͣdo qꝫ tolleratur incertitudo ⁊ generalitas vt. l. ī ciuilem. C. de fur. ⁊ in ſpe. de offō. iudi.§. i. v̓. porro. In glo. ſi cui datur ibi vel cōiter nō. hanc ſolutōnem ꝙ vbi ſcm̄ vnus ad alium porrigitur ibi ⁊ abſolutoria ſnīa porrigitur ꝙ tene bn̄ mēti. a Ebꝫ exercitor uer. cete Nō. ꝙ ſi familia potātis ꝑuſij dellin T UMt qͣt ex deſtrictum puſij ꝙ de hoc pote ſtas nō poteſt inqͣetari arº iſtius. v̓. ⁊ adde quod noͣ. Inno extra de accuſ. c. nulli ep̄orum ⁊ de etate ⁊ quali. c. cum ſit. xͣ. Nō. ꝙ ꝓteſtatō tem ſi predixertt relleuat ꝓteſtantē ſi aduerſarius cōſenſit ꝓteſtationi ẜm tex. ẜm glo. ēt ſi nōꝯ ſenſit in p̄iudicialibus tn̄ non releuat ꝓteſtatio vt extra de cōſti. c. cū. M. ferrarienſis. Itē noͣ. ꝙ ꝓteſtatio dꝫ p̄ced̓ re actū. ⁊ adde in ſpec. de fideiuſ.§. i. v̓. ꝗd ſi fideiuſẜ. priuſ quā. In glo. facias vim ibi tunc tenetᵉ ergo ſimplex tra ditio clauiū non liberat hoſpitatorē a periculo in totū tamē modificat obligationem vt non teneat̉ tunc de culpa leuiſſi ma ẜꝫ gl. que hoc dicit ex ſuo capite nec ꝓbat ꝑ. l. Quid ſi receptꝰ in hoſpitio apponeret aliū cuſtodē an eximat̉ hoſ pitator facit. jͣ. vſufr. quēadmo. ca. l. pe. jͣ. e. l. ſi vt certo.§. ſi me rogaueris ⁊§. ſi duꝫ me petiſſes ⁊. jͣ. loca. l. dn̄s oreo rū hic tn̄ glo. dat materiam ei ꝗ recipitur ī hoſpitō vt fure tur ſibi ip̄i ⁊ dicat ſe ꝑdidiſſe ⁊ ideo hoſpitator dꝫ eſſe cau tus vt non decipiatur. Baldus. Nōͣ. ꝙ in actōibus decernēdiſ Sed ſi quisqꝫ cōſciderari qualitas Im qua actio poteſt cōpetere non qualitas ẜm qua actio non poteſt cōpetere quod facit vt non decipiatur. o. Nō. ꝙ ille ꝗ te Hac autem actionē ner ex delicto al terius mediate ſed īmediate tenetur ex prima culpa nō libe ratur ꝑ obitū delinquentis. Item noͣ. ꝙ ille ꝗ tenetur ex culpa p̄ſumpta dr̄ teneri ex quaſi malleficio non ex v̓o. ma leficio. Facit. jͣ. d̓ hijs ꝗ deie. vel effu. l. ꝑceptione. bal. Explicit liber quartus. incipit quintus de iudicijs ⁊ vb­quis agere aut conueniri poſſit. Rubrica. bb 4