Seite
I cum ſeruitusᵐter. hi pꝰ ⁊ vltimum.ſ. fū dum franc. accur. Poteſt p̄ſcribi libertas contra MUaMt ſeruitutem onius lꝫ duret ſeruitꝰ alterius niſi ſint cōſortes ⁊ in non cōſortibus nō hꝫ locum ius accreſcendi. h. d. dn̄t quidaꝫ ꝙ hoc eſt ꝙ in contractibus non hꝫ locū ius accreſcēdi. vt. jͣ. de v. ob. l. ſi mihi ⁊ titio ẜm Riz. mal. glo. dicit ꝙ eſt iō qꝛ non de ficit a prin. ſed ex poſt fcō. ⁊ iō eſt arg. ꝙ ſi vnus emphiteo ta morit̉ ſine herede nō accreſcat alteri. non ob. sͣ. de vſufr. accreſce. l. i. in fi. qꝛ ibi ſpāle eſt in vſufructu. Sed hic loqui mur ī dn̄io poſſes dicere ꝙ. l. iſta nō facit. qꝛ hoc eſt hic. qꝛ erāt penitus ſeperari nec erat aliqua cōiunctio inter eos fa cit. jͣ. de le. i. l. huiuſmōi.§. ꝗbus ita. ⁊ adde quod habuiſtis .sͣ. e. l. proprium. ⁊ iſte leges ſemper allegantur. Bal. C.Qui eſt negligens ī antecedē Abeo aliu ꝑdit ius quod hꝫ ī cōſequē ti. h. d. cum prin. l. ſe. ar. cōtra. j. e. l. ſi ꝑtem ī prī cipio ſꝫ hic loquitur in iure queſito ibi in queren do ⁊ vide oīo quod noͣ. Inno. de p̄ſcrip. c. cum ex officij in prima glo. ver. ⁊ eſt ratio. Summaui cuꝫ preceden Iquis alia Tempus auctoris deſcendit Tempus aa ſucceſſorē ad hͦ allegetiſ. In tex. ibi non interpellauit.i. Si cum ius nan interrumpit. Nō. ꝙ v non p̄ſcribitur libertas non perdit̉ ẜuitus ⁊ adde quod noͣ G. in. l. fi. C. de ẜui. ⁊ aqua. ⁊ qd̓ nōͣ Inno. de conceſ. p̄ben. .c. diuerſitatis Riz. mal. dicit ꝙ hic non preſcribit̉ ex eo qd̓ non erat ẜuitus conſtituta. ſed tm̄ pactū ꝑſonale de ẜuitute futura ergo non p̄ſcribit̉ longo tꝑe. vt no. sͣ. de ſerui. ur. p̄. .l. ſi guitus.§. fi. ẜm Riz. malū. ⁊ facit. jͣ. l. ꝓxima ī pͥncipio. In tex. ibi non fuerit. ⁊ ſic Ipartem non trat ẜuitus conſtituta ſed futura. Et ꝙ non eſſet conſtituta apparet. qꝛ nunquā fuerat in vſu. In tex. ibi amittam. qꝛ tunc iſta eſſet ſeruitus conſtituta. Noͣ. ar. ꝙ ſi relinquit̉ eccleſie edificā de ꝙ an̄ꝙͣ edificet̉ non pōt currere p̄ſcriptō ar. contra. sͣ. de mino. l. ēt ei. Sed ibi preſcriptio ceperat a p̄ ceſſore poſtumi. vt ibi nota. Baldus. . Etiam contra ignorā Si per fundumt tem currit p̄ſcriptio. ⁊ ille qui alienauit iura ſua. poſtea ea repudiare non pōt. h. .d. ⁊ eſt.§. aureus. Et vt intelligas vide quod noͣ. cy. C. de vſufr. l. corruptionē in. ij. q. Noͣ. ꝙ p̄ſcriptio currit igno ranti. ⁊ hoc in p̄ſcriptione extraiudiciali. ſecus vbi iudiciuꝫ deſiderat̉. qꝛ tꝑa non currunt ignorātibus. vt. l. auus. sͣ. d̓ ca lum. ⁊ de excuſa. tu. l. ꝗnquaginta. ⁊ facit ad hunc.§. l. vltīa .C. de p̄ſcrip. lon. tē. 2. no. ꝙ p̄ſcribit̉ contra legatariuꝫ ēt an̄qͣ acceptet legatū qd̓ ē mirabile ⁊ noͣ. Et ſic qͦdāmō pͥ ſcribit̉ iuri acceptādi ſc̄ ali̓ p̄ſcribit̉ iuri offerēdi. vt. jͣ. d̓ cap. .l. in bello.§. ſi ꝗs ẜuum lꝫ ſit ar. contra. sͣ. e. l. in princi. ¶3 noͣ. ꝙ ille qui ceſſit ius ſuū alteri. poſtea non pōt renunciar̄ ⁊ eſt hec ro. qꝛ iſtud ius ceſſum erat hic ānexum rei aliena te nec ſtabat ꝑ ſe. ⁊ ſic non ob. ad id ꝙ legit̉ ⁊ noͣ. sͣ. de pac. .l. ſi cū emptore qꝛ ibi erat ius ꝑſonale. quod non pōt ſeꝑa ri ab oſſibus cedētis. 4º. ⁊ vltimo noͣ mirabilē caſum ꝙ legatū acquiritur irrepudiabiliter ſine aliqua acceptatiōe ſi mile. jͣ. de bo. liber. l. liberto octuaginta. ⁊ quod noͣ ꝑ dy. in .l. qui aūt. in prin. jͣ. que ī frau. cre. poſſet ēt dici ꝙ h̓ ius ac ceptandi trāſit ad ſingularem ſucceſſorē ꝙ eſt nō. . Non reffert quo Sū retinētur iure vtatur ānexe rei dūmodo vtatur. h. d. cum. l. ſeq. vſqꝫ ad. l. ẜ uitute ⁊ facit. sͣ. e. l. qui fundum ⁊ noͣ. hac legē. p. Nen dicat̉ vti ſeruitute ꝙ Eruitut enā eut eo nomine quia no ſolū factum ſed mens vtentis requirit̉. b. d. ⁊ ē .l. multum noͣ. Nō ꝙ ad hoc vt ꝗs p̄ſcribat ẜuitutē oꝫ ꝙ vtat̉ tanꝙͣ iure ẜuitutis ⁊ bona fide. ſed qūo ꝓbabitur iſtud tanꝙͣ ſeu iſte aīus dic ex actibus vt. jͣ. de ſo lu. l. ticia. ⁊. C. fi. regun. l. iiij. ⁊ facit quod noͣ. in. l. i.§. i. jͣ. de iti. actuqꝫ priua. ⁊ ꝑ Inno. de poſtu. prela. c. bone el ẜo. In glo. querit̉ ibi videas. ⁊ vide oīo quod noͣ. Inno. in .c. dillectus de capel. mo. ⁊ vide ēt quod no. in. c. i. extra de fo. cōp. in cle. ⁊ in ſpec. de iur. o. iudi. v̓. illud ēt noͣ. ⁊ ꝑ hāc .l. dn̄t doc. ꝙ ille demū bōa fide vtitur ꝗ credit iure ſuo vti de hoc per cy. C. de ſerui. ⁊ aqua. l. i. ij. ⁊. iij. q. vbi oīno vid̓ Alibi dicit̉ ꝙ ille eſt bone fidei poſſeſſor ꝗ dn̄i cogitatione poſſidet vt. C. de fur. l. apud antiquos ⁊ vid̓. C. qui bo. ce. poſ. l. lege iul. ⁊ quod noͣ. C. de euic. l. non ex eodē. Iteꝫ vi de. C. de acquireda poſſeſſione. l. nemo ambigit in fi. Explicit liber octauus incipit nonus ſi quadrupes pau periem feciſſe dicatur. Rubrica. Actio de pau quadrupes penie compe tit ſi aīal nocuit non culpa hominis ⁊ con tra naturā ſui generis. Sed ſi culpa homi nis hꝫ locum actio. l. acquilie. ſed ſi ẜm na turalem veritatē ſine culpa homīs omnis actio ceſſat. h. d. vſqꝫ ad.§. cum arietes. In tex. ibi delic tum improprie loquit̉. qꝛ bruta animalia non delinquūt vt ſtatim dicet in. v̓. nec. n. In tex. ibi ſenſu.i. intellectu. ⁊ noͣ uomē ſenſus pro intellectu poni. In tex. ibi iniuria aget̉ que actio eſt alterius nature. qꝛ in ea nō pōt dari animal pro na xa ꝓpter culpam hominis. In tex. ibi tenebat ex quo fu it in culpa. ⁊ nōͣ contra ruſticos qui nō tenent canes bene li gatos ꝙ ſi canis dat damnū puta in vinea tenet̉ ad integrā emendationē dāni. Si autem ruſtico nulla culpa poteſt im putari poteſt dare canem pro noxalibus. ſi non vult dam num reſtituere. In tex. ibi. contra naturam generis non ſpet vt. sͣ. in. v̓. puta vel ibi de cōſuetudine nō de natura fac̄ .sͣ. poſtu. l. i.§. beſtias. In tex. ibi ceſſare contra dominuꝫ equi Baldus. Facit iſte. v̓. ꝙ ſi aliquis cur Siue autem ens ſuꝑ equo occidit aliquē ꝑinde punit̉ ac ſi occidiſſet gladio. vt hic in verbo. obtinuit ſecunduꝫ Ia. vel ſuis manibus interemiſſet Baldus. Nō. ꝙ naturalis veritas non vēit In beII IIS in iſta actōe eſſet eniꝫ quodāmodo redarguere ip̄am naturam. Item ꝑꝑ rōnem littere qꝛ non punitur vitium naturale ſeu nature. In tex. ibi cōmiſiſſent.ſ. p̄liū Cum arietes.el pugiam. In tex. ibi oc ciderit.ſ. in rixa. In tex. agreſſus erat.i. ꝗ aggreſſum fece rat cōtra alium franc. ac. In tex. ibi non prouocauerat ſꝫ inſultatus fuit. No. hic debere diſtingui ꝗs inſultauerit qꝛ ſemper inſultatus p̄ſumitur feciſſe ad deffenſionem que cuꝫ ſit licita de iure nature. Ita ē licita aīlibus ſicut hōibꝰ. Bal. Querit gloſa quid ſi non apparet ꝗs inſultum fecerit dic̄ glo. ꝙ dꝫ ſeꝗ abſolutō de vtroqꝫ doc. dicunt cōtrariuꝫ vide glo. ⁊ dic in ea. ibi dum dicit.§. cum ſacramenta ſꝫ ibi n̄ con ſtabat ꝙ vnus alium euerterit hic autem cōſtabat. Et ideo qꝛ alium euerterit p̄ſumitur offendiſſe vnde iſto cāu oppor tet ꝙ ꝓbetur factum ad deffenſſioneꝫ alias puniretur ꝑcuſ ſor loquor in hoībus ⁊ ſimiliter in aīalibus poſſet agi rōne ꝑcuſſionis niſi probaretur factum ad deffenſſionem ſeu ad deffenſſam. quia in delict̓. ſemper preſumitur offenſa niſi contrarium probetur. Et ideo etiam ſi duo inuicem ſe percuſſerunt vnus alterum ⁊ alter alterum in dubio nō. ſit abſolutō ſꝫ vterqꝫ cōdēnabit̉ vt. jͣ. ad. l. acꝗl. l. quēadmodū g g 4