Seite
Oper as. Nō. ꝙ iſte tex. dot cognoſcere ꝗ dici tur facere artem ꝓſe ⁊ ꝗs dicatur face re artem. pro aº. Per ſeruum vſuarium Er ſeruum. cquiritur ex re nō ex opera ſed per vſufructuarium acquiritur vtro que modo hoc dicit. Qui legat fructum vt̄ Si uſuſfructusegare oſumfrucium qꝫ vſus fruictiōi ineſt ex neceſſitate. ⁊ ſi teſtator legat vſumfru ctū ſine vſu. ita ꝙ in legando adimat yſum qui eſt de ſubſtā tia legati non tꝫ legatū. ſecus ſi poſt legatum adimat. qꝛ non tꝫ ademptio. h. d. ſubtiliter. Nō. ergo quod qn̄ id quod eſt ſubſtantiale admittit̉ in legando non tꝫ legatu. ſed ſi adi mat̉ in alia oratione poſt legatū non viciat legatuꝫ. ⁊ ſic eſt dr̄ia vtrum eodē contextu vel diuerſo contextu ꝙ facit. ad multa. Nec obſtat. sͣ. ſi vſuſfruc. petat̉. l. i.§. i. qꝛ loquit̉ ī accidentalibus hic in ſubſtātialibus. Itē non ob. jͣ. de p̄car. .l. cum p̄cario in principio. qꝛ ibi adiectio fiebat ad augen̄. vn̄ non viciat. hic āt fiebat ad detrahēdum ⁊ ad derrogādū quod eſt nō. In glo. que incipit. qꝛ vtilitas in fi. nā aliqn̄ inutile addicit̉ vtili. ⁊ tunc non viciat aliqn̄ vtile ⁊ inutile ſi mul ꝓferunt̉ ⁊ tunc cōſtituunt vnū totuꝫ. ⁊ ideo totū vicia tur ẜm Ia. bu. Et noͣ. hic aliud ar. ꝙ aliud eſt dicere cō fiteor me feciſſe ad meā deffenſſonē. qꝛ eſt idē ſermo indiui ſibilis. aliud eſt dicere cōfiteor me feciſſe. ſed ego dico ꝙ fe ci ad meā deffenſſonē qꝛ tūc ſunt duo capitula. ⁊ ſtat̉ ei qd̓ contra me ⁊ non ei ꝙ pro me. ⁊ ita dicebāt antiqui aduoca ti. Sꝫ. d. Bar. non approbat hoc qꝛ dicit ꝙ factū eſt ꝓbatuꝫ qꝛ eſt p̄ſumptio cōtra confitentē que tranſfert in eū onus ꝓ bandi ꝙ ad ſuā deffenſſonē ar. jͣ. de ꝓba. l. cū de indebito. ⁊ in. l. i. C. de ſica. ſecus ſi non eſſet p̄ſumptō cōtra eum vt. jͣ. depoſititi. l. publia. in fi. Preterea nō eſt verum ꝙ ſint due or̄ones vbi non ſunt duo verba principalia ymo ē vna or̄o ꝙͣ dialectici dicunt cathegoricam. ypotetica dr̄ illa que hꝫ duo verba prīcipalia. accur. dicit hoc ſꝫ nō recordor ul. bal. Nō. ꝙ cIita Dominus qs ꝗͦbꝫ t̓ in re poteſt adeſſe cuſtodie. Item noͣ. ar. ꝙ licet comes cōceſſerit militi caſtrum in feudum tamē poſſet ibi ponere cuſtodes tp̄re ncceſſitatis facit. jͣ. como. l. ſi vt certo.§. ſi d̓ me petijſſes ẜm dy. deroſſinis d̓ muſclo vn̄ in oībus terris in quibus aliquami iuriſdictōem habemus poſſumus licite mittere milites ad cuſtodiam. bal. Seruitꝰ vſus eſt eſſentia Sus parS liter indiu dua ẜuitꝰ vſuſ fructus eſt diuidua. h. d. Glo. laborat hic pro rō ne. ſed vide eā latiuſ ꝑ Ia. de are. in. l. i.§. ſi vſuſ fru. jͣ. ad. l. falci. ⁊ declarant doc. in. l. ſtippullationes non di uiduntur. Baldus. . Noͣ. ꝙ facultas ¶Iuus. Licet alicui compciens non eſt anguſtāda ſeu artanda. qꝛ ēt magnū iuſ in habilitate. ⁊ in potentialitate conſiſtit ⁊ ma gnū intereſſe verſat̉. h. d. Baldus de peruſio legum doctor. Oſufructuarius quemadmoduꝫ caueat. Rubrica. Nō Icuius rei Recte po inſtrumentū cōfici ſuꝑ qualitate rei. Item noͣ. ꝙ vulnerans pēt petere a iudice medi cos ad inſpiciendū vulneris qualitatē. ita ꝙ per eas poſſit ꝓbari. an vulnus fuerit mortale. nec ne facit. l. ij. sͣ. de ferijs ẜm̄ doc. ⁊. jͣ. de oꝑ. no. nun. l. non ſolum.§. ſed vt probari. Bal. . Nō. ꝙ vſufructuarius pōt intē Interdumtgare rei vendicationē nommine ꝓ prietarij ſine alio mandato hꝫ enī tacitū mandatū lꝫ ſimplex ⁊ cuius expēſis fit vide hoc ꝑ G. in. l. fi.§. vbi aūt. C. de bo niſqꝫ li. vbi dicit ꝙ qn̄ ꝗs hꝫ vſumfructū ex ꝓuiſione legis intemptat actiones ſuo ſumptu ſecus ſi ex ꝓuiſione homīs quod eſt noͣ. Noͣ. ꝙ appellatione cure vt hic ⁊ cuſtodie vt. jͣ. l. ꝓxima cōtinet̉ ius agendi. ⁊ ſic ꝑ glo. huius.§. ſeu. l. ⁊ per glo. l. homo. jͣ. de vſuc. dicimus ꝙ ille qui hꝫ ſolaꝫ cu ſtodiā rei habeat actionem pro illa re. ſed G. dicit ꝙ ſuccur rit̉ ꝑ offm̄ iudicis non iure actionis. l. non tm̄ in princ. sͣ. de peti. heredi. l. manifeſtiſſimi. C. de furt̉. l. ⁊ ideo. jͣ. de cōdic. furti. non ob. hec glo. qꝛ non loquunt̉ in ſimplici cuſtode. ſꝫ in eo qui hꝫ ius in re. ar. jͣ. de le. ij. l. ſi ꝗs titio. ⁊ quod iⁱ noͣ. ẜm Ray. ⁊ de hac qōne vide ꝑ G. de cu. ī. l. ſancimus nemi ni. C. de ſac. ſan. ec. Querit glo. vtrū dirrecte vr̄ dici ꝓpͥo tarius. ⁊ dicit ꝙ nō. ſecus in colono. ⁊ in inꝗlino. qꝛ illi p̄bēt monaſteriū dn̄o niſi forte eſſent ad longū tp̄s ar. eius quod nō. jͣ. de iti. actuqꝫ priua. l. iij.§. vti videmur qd̓ non firmo. ⁊ adde ad glo. C. locati. l. ſi ꝗs cōdictionis in prin. in. i. glo. ⁊. jͣ. ſo. ma. l. ſi filio.§. fi. ⁊ ꝑ G. de acꝗ. poſ. l. fi. Ones. Si heres.ᵐō.ꝙ in fi. huius. l. ex glo. hic poſita ꝙ ſuccedēti in locum dn̄i vaſſallus dꝫ iurare fidelitatē add̓ ꝙ noͣ. jͣ. de fideicō. lib. l. īuict̓. ⁊ sͣ. de vſufr. l. ſi cuiꝰ.§. i. Bal. Nō. hic in glo. ꝙ Iuſuſfructusa anpbiteota em phiteote dn̄s conſequit̉ cenſum ꝑ expulſionem non ꝑ actionē ꝑſonalem. qꝛ non hꝫ eū obligatuꝫ ſed bene pōt eū conuenire reali iudicio. nec hꝫ ius excipien di niſi ſoluat canonē. vt hic. ⁊ facit. jͣ. de pigno. act̉. l. ſolutuꝫ .§. vnde ſi domum. Etiam cohabitās cum Sus quodꝫ ꝓprio dꝫ ei cauere de vtendo arbitrio boni viri. h. d. ⁊ noͣ. glo. que noͣ. ar. de ſcolari ꝙ non minus tenet̉ de equo cōduo to ſi male vſus ē eo lꝫ nunciꝰ locatoris iuerit ſecū tene mēti. Nemo cōdicit rem ſuā Iuaſor um gterquaꝫ a fure ad hoc allegat̉ vel ſic. Omnis cōdictio degenerat cōtra furem. h. d. Nō. ꝙ ſi ille cui eſt relictus vſuſ vaſorū non vult cauere ꝙ poſſeſſio ſibi tradita recuperat̉ ꝑ rei vendicationē non ꝑ condictionē. qꝛ cū non ſit fur eo ꝗ Sꝫ cām ab agēte ergo ab eo cōdici non pōt. qꝛ ꝓprietarius rem ꝓpriā condicere non pōt niſi a fure. b. d. intellige qn̄ ꝯ dictio intemptat̉ reſpectu rei ſed qn̄ intēptatur reſpectu ſo lius poſſeſſionis tunc dic vt noͣ. jͣ. de cōdic. inde. l. indebiti. .§. ſed ſi nummi. Explicit liber ſeptimus incipit octauus d̓ ſeruitutibꝰ ℟ In glo. i. ibi.§. cuꝫ Eruitutes iale. ⁊. jͣ. de. v. obli. l. ſtippullatio iſta.§. ſi quis ita. ⁊ de noua. .l. ſi vſuſfructus. In. e. glo. ibi tranſcūt īmo. qꝛ rei inherent vt. sͣ. de neg. ge. l. qui aliena.§. fi. ⁊. jͣ. de contrahēda empt. l. ſi aque ductus. ⁊ de act. emp. l. ſi in vendicatione ſic. jͣ. de cenſi. l. forma.§. ꝙͣꝙͣ ⁊ de aqua quotti. ⁊ eſti. l. i.§. ꝑmittitur. In. ea. glo. ibi. sͣ. de ſtatu. ho. ibi loquit̉ de ſeruitute que eſt dn̄ium in habēte. vt noͣ. sͣ. de iuſti. ⁊ iur̄. l. manumiſſiones hic loquimur de ſerui tute que eſt ēt ſeruitus in habente. ⁊ ſic dr̄ actiue ⁊ paſſiue hoc dicit. Galdus. In glo. i. ibi quaꝫ hꝫ ſuꝑ Eruitutes nciarius ſupple vel em̄ phiteota ar. contra. jͣ. de le. i. l. ſi tibi homo in fi. ſed ibi ꝓprie loquimur ⁊ vtimur hoc iure ſuper ficiarij in eo quod quottidie fit qn̄ emittitur ſoluꝫ iure liuel li ⁊ edificium iure ꝓprio. qꝛ non efficimur dn̄i edificij. niſi