Seite
cuius rei agnoſcere accipe noīs diffinitionē. Illa enim hec demonſtrat. ⁊ iō querit̉ hic cum cautio de vtēdo. ⁊ fruēdo non ſit inſerta diffinitioni vtrū ſit de eſſentia diffiniti. ſeu de forma vſuſfructus. quidā dixerunt ꝙ ſic. qꝛ ſine iſta cautōe vſuſfructus eſſe non pōt ẜm eos. vt. jͣ. queadmodū vſuſfru ctus caue. l. ſi vſuſfructus noīe. ⁊. jͣ. de vſuca. l. ſi homo. C. vt in poſſeſſione legatorū. l. pe. Glo. dicit contrariū cum iſta cautio poſſit remitti a dn̄o. Preterea ꝙ cautio nō ſit forma ſubſtantialis ſuſfructus ꝓbatur qꝛ illa eſt forma ſubſtātia lis que aduenit rei empte in potētia.i. per quā id quod erat in fieri efficit̉ eſſe. ſed iſta cautio reſpicit vſumfructū iā cau ſatum. Itē pōt obmitti. vt noͣ cy. C. e. l. vſufructū. ſed illa q̄ ſunt de eſſentia alicuius rei illa non pn̄t remitū vel obmitti. vt. l. i.§. eum ꝗ. jͣ. de conſti. pecu. primo.n. eſt vſufructuariꝰ ꝙͣ caueat prius eſt in rerū natura vſuſf ructus ꝙͣ cautio er go iſta cautio non eſt forma eſſentialis. Iſta eſt veritas ⁊ iō qn̄ uir relinquit vxori vſumfructuꝫ ſi quidē iſta verba acci piātur pro alimetis ē planū ꝙ non requirit̉ cautio. ſꝫ ſi iſta verba accipiant̉ ꝓprie pro vſufructu formali ēt ſi tūc poſſi det paciēte herede ſatis eſt lꝫ non cauerit nec tenet̉ ad reſtō nē fructuum. vt nōt cynus ī. d. l. vſu ructu. Adde ꝙ vſuſ fructus eſt duplex quidā eſt vſuſfructus non ſeperatus aꝓ prietate. ⁊ iſte vocat vſuſfructus cauſalis. qꝛ cauſat̉ a ꝓprie tate quidā eſt vſuſtructus diſtinctus a ꝓprietate. ⁊ reſidēs in ꝑſona non ꝓprietarij. ⁊ iſte appellat̉ vſuſfructus formal̓ ⁊ de hoc ponit̉ diffinitio hic. Itē adde ꝙ hoc nomē vſuſ fructus qn̄qꝫ accipit̉ pro ꝓprietate. ⁊ iſtud eſt incertū rōne adiuncti. vt. jͣ. e. l. ꝓculus vel ꝑꝑ intētionē loquentis vt. jͣ. d̓ dona. l. donationes ī concubinā.§. ſpēs. Itē quidā ē vſuſ fructus facti meri. vt. sͣ. de capit̓. dimi. l. legatu d̓ auro ⁊ ar gēto lega. l. ſpēs ꝑ Ia. ⁊ in clemē. in. ca. exiui de paradiſo. e facit. jͣ. de ſtip. ẜuo. l. vſuſfructus. h. d. ⁊cͣ. Nō. ꝙ remoto ſubiecto re Si entimnouet qualitas ẜm Ray. ⁊ iſtud naturaliter apparet. ⁊c. .Hic ni Onium predioium pu eſt. 4. Nō. hunc.§. valde nā hic videt̉ Oal dici ꝙ ille qui tenet̉ care ſit obli gatus ad tradēdum ⁊ ſic vr̄ ꝙ ſit obligatus ad factum hoc tꝫ glo. in. l. ij. de verbo. obli. Ia. de raue. dicit contrariuꝫ. q̄ factum non eſt in obligatione. ſꝫ in exceptione obligationis hoc refert cy. C. e. l. corruptionē. Saluando glo. potes diſtī guere inter corporalia ⁊ incorporalia. nā in rebus corpora libus dicit verū Iaco. Sꝫ in corporalibus dicit verū glo. ꝙ eſt ibi quedā obligatio ad pactum.i. ad paciētiā ſucceſſiuaꝫ vt noͣ. jͣ. de ver. ob. l. ſi pluribus.§. fi. ⁊ ſi. l. placet ⁊ facit ad hunc.§. jͣ. de vſuris. l. ſi ſtippullatus ⁊. jͣ. de le. ij. l. is cuius. §. fundo. Sō noͣ. ꝙ ſicut eſt reperire dn̄iū ꝓprietatis ita eſt reperire dn̄ium vſuſtructus cū verbum dare cadat ſuꝑ vſufructu. vt hic facit. jͣ. ſi vſuſtructus petat̉. l. iij. de hoc ꝑ G. C. e. in rubrica adde ēt hic qd̓ no. Inno. de īmunitat̉ ec cleſi. c. i. ⁊ in ſpec. de loca.§. nc̄ aliqua. v̓. cēteſimo trigeſſimo Nō ꝙ ꝓprietas non dꝫ eſſe ꝑpe Ne tameſt tuo inutilis. Et ideo oē ius quod ſubalternat̉ dn̄i. vel ſaltem pōt eſſe tꝑale vt vſuſfructus em̄ phiteoſis ⁊ feudū. ⁊ rō naturalis reddit̉ ī iſto.§. notabili te ne menti. In glo. que incipit non extinguit̉ ibi ſed tu dic cōtra contrariū noͣ. C. de libera. cā. l. ſi poſt certi. ſed dic vt noͣ. C. e. antiquitas. ⁊ in ſpecu. de feudis.§. qm̄. v̓. prīo aūt. ⁊ facit ad notata ꝑ dy. in. l. ij. de liber. homi. exhi. In. ea. ibi ad ſimilitudinē. dic vt ibi. ⁊ vide cy. in aūt. ingreſſi ꝓpe finē. ⁊ eſt argumētum pro vaſſallo ꝗ non pōt ire ꝙ ſatis ſi di ſit mittere in ẜuitium dn̄i. Et adde quod noͣ. archi. lxx xviii. di. c. ep̄s. ⁊..xvj. q. i. c. generaliter. ⁊c̄. ¶Suſfructus in multis In gloſa. que incipit.ſ. ſpes ibi ẜm placentinuꝫ ⁊ bene ⁊ recte exponendo nam dominium in genere habet plures ſpecies.ſ. dominium proprietatis ⁊ dominium uſuſ fructus ſꝫ cōſtat ꝙ oīs ſp̄s ē ꝑs predicam̄talis ſui generis vt. sͣ. de adopt̉. l. i. cū ſi. noluit aūt dicere placentinus ꝙ eſſꝫ ꝑs cōcreta vel integralis īmo eſt ꝑs diſcreta a modo ꝓprie tatis de hoc. jͣ. de verboꝝ ſig. l. recte dicemus. Sꝫ glo. ex ponit quia dicatur ꝑs improprie ⁊ ſimilitudinarie ⁊ facit .jͣ. de le. ij. l. cum filius.§. dominus ⁊ in. l. meuius.§. penul. vbi oīno vide. Nō. hic iſta v̓ba red Sufructū qlus ⁊ obuentōes. In tex. ibi ꝗcꝙͣ admittere qꝛ iſtud lucrū aduēticiuꝫ non ꝑtinet ad eum ꝑ modum vſuſfructus ſꝫ ꝑ modum ꝓprietatis īſeꝑabilis. eodem modo ſi ꝗs haberet vſumfructu iuriſdictionis bāna exacta non tenent̉ reſtituer̄ ſicut nec alios fructus vel obuētiones. qꝛ hic conſideramus effectum de pt̄o facit qd̓ no. cy. in. l. extra territorium ad fi nem. Baldus de peruſio. In tex. ibi modica igit̉. Nō Ac tenus ganc concluſionē ꝙ modica impēſa ꝑtinet ad fructuariū. magna vero nō. ⁊ hoc eſt verū de impēſa refectionis. ſed impenſa aliorum onerū extrinſecorum que imponit̉ rōne poſſeſſiōis vel fructuuꝫ ꝑtinet ad eum vt ſoluere datas collectas tribu ta. ⁊ decimas. ⁊ ad refectionē viarū ⁊ ſimilia vt in. v̓. qm̄ ⁊ .jͣ. e. l. ſi pēdētes.§. ſi quid cloacharij. ⁊ plene ꝑ. G. C. de ac qui. poẜ. lꝫ in. vj. columna. ⁊ vide ꝑ cy. in. l. in ſumma. C. d̓ pigno. ⁊ Ia. de impēſis. l. neqꝫ ſtipedium. ⁊ adde quod noͣ. .jͣ. de dāno infec. l. ſi finita.§. ſi quis dāni. h. d. ⁊cͣ. In tex. ibi ampliare facit ad qōnē Neratius deduſa rotatā per cy. in. l. ius ciui le. In glo. que incipit melius in fi. Idem no. in. l. i. de cōdi. ob. cauſam hoc dicit. . No. ꝙ ēt fructꝰ na Tem ſi fundi qruleſ grinēt ad fru ctuariū ẜm franc. accur. Sō no. ꝙ fructuari us non pōt obmittere culturā. ſed cogit̉ ad eam rō eſt. qꝛ res inculta deterioratur. vt. jͣ. locati. l. ſi merces.§. conductor ⁊ cetera. Nō. diſtinctionē de alluuione ⁊ inſula. Et ē OULS qꝛ alluuio continet augmētū coniunctum ⁊ vnitū inſula diſiunctū ⁊ ꝑ ſe ſtans. Et iō vnitorū eſt eadem natura ſeperatorū aūt ſeperata eſt natura. ⁊ hoc dicit facit. jͣ. de tribu. l. ꝓcuratoris.§. ſi plures. ⁊ qd̓ no. C. de donat̉. inter virum ⁊ vxorē. l. ſi maritus. ⁊ quottidie allegat̉ iſte.§. ⁊ ſpeculator allegat eum in ſpecu. ti. ij.§. nunc dicamus. v. penultimo. ⁊cͣ. . Nō. ꝙ granum ad ſeminā Seminarios qum ꝑtinet ad vſufructua rium ⁊ ꝙ ſemen dꝫ remanere de anno in annum ⁊ facit ꝙ coloni qui ex pacto debent habere ſemē a domīo ⁊ vide ꝙ noͣ. Ia. jͣ. de le. i. l. ſi ẜuus.§. qui quinqꝫ. 2º noͣ. ꝙ potētiꝰ eſt ius ꝙ ꝗs hꝫ directe ꝙͣ ꝑ obliquum nā ſi ꝗs habꝫ directe vſumfructu rei poteſt et vendere. Sꝫ ſi ꝗs habet indirre cte ꝑꝑ aliud poteſt vti ſed non vendere ad idem facit. l. i. de ẜuitu. leg. ⁊ quod ibi ꝑ Ia. 3º nō. hic ꝙ ſi maritꝰ legauit vxōi vſūfructū fūdi ⁊ ī illo fūdo hēbat boues aratorios ꝙ hers non poteſt illos boues amouere in p̄iudicium vſufru ctuarij qꝛ ſunt inſtr̄m fundi ⁊ ideo ꝑtinent ad ꝯmoditatem vſufructuarij vt hic quod ē noͣndum ⁊ m̄ti tenenduꝫ ⁊ add̓ quod no. jͣ. e. l. ſed ſi ꝗdem.§. ꝓprietates ⁊ facit. jͣ. loca. l. ſꝫ addes.§. illud nobis. No. hic ꝙ arbores ꝑti Rboribusn ent ad vſufructuariū ac hoc dicit. Ille ꝗ vtitur re ad ꝑiculum ⁊ quod ordi Na UISnatur non dicit̉ male vti nec dr̄ culpabili ter vti ⁊cͣ.