Seite
ſibus. v̓. item pone quedā vicina. ⁊ ꝑ Guil. de conſti. pēcu. .l. lutius. ⁊ ꝑ archi. xxij. q. v. c. de forma. Iteꝫ facit hec. l. ꝗ ſi ruſtico eſt impoſita collecta rōne alicuius domūcule quā poſſidet. ⁊ in tm̄ ſunt multiplicate collecte ꝙ excedāt vallē tiam illius domūcule ꝙ renunciādo illi domuncule non co gitur ad collectas. Sed in contrariū facit qꝛ iſtud onus ē iam cauſatū vt. jͣ. ad municipa. l. incola. ⁊. l. is. Preterea iſtud nō eſt onus reale tm̄. ſed eſt onus annexū ꝑſone ꝓpter rem. vt in. l. ſi p̄ſcripto.§. finali. jͣ. de muneribus ⁊ oneribus ergo non dꝫ liberari cedēdo rei nec obſtat lex noſtra qꝛ onꝰ de quo hic loquit̉ non erat in obligatione. Itē res erat ſo la ⁊ īmediata cā oneris. ⁊ ſic non obſtat. ⁊ facit ad p̄dicta d̓ terminatio. l. ſeꝗ. que dicit ꝙ vbi ꝗs ⁊cͣ. quam. l. no. hic ⁊cͣ. Ed cum fructuarius Ubi quis cōuenit ex ſuo facto nō liberatur dicē do rei. ⁊cͣ. Etīs. Iˢtex. ibi ꝑtinere iure dn̄ij ẜꝫ frā. ac. No. ꝙ homo nō eſt ī fructu non enī dꝫ homo ꝑꝑ ſua dignitatē quā hꝫ vltra oēs alias creaturas iudicari ad paria cuꝫ alijs rebus īfimis. Et iſta fuit rō bruti. ⁊ vltra ⁊ ſemꝑ allegatur hec. l. ⁊ facit ad qōnem pro illo ꝗ emit gabellā fructuū vtrū ad cū ꝑtineat gabella que imponit̉ pro capitibus hominum ſicut eſt in ꝗbuſdā locis cōſuetudo ꝙ pro quolibꝫ hoīe qui naſcit̉ aliquid fiſco ſoluat̉. ⁊ certe non qꝛ gabella fructuū n̄ cōprehēdit ꝑtus mulierū vt hic cū ſimilibus loquor de his qui naſcunt̉ ſerui. qꝛ de liberis hominibus nō eſt dubiuꝫ ꝙ non ſunt in fructu. Uid ergoᵐ Sed quod Nō dr̄iam inter vniuerſale ⁊ dicIIUI pāle non in vniuerſalibuſ vnū ſubrogat̉ pro alio. ſed non in ſpālibus facit. sͣ. e. ti. l. vſufruc tuarium.§. ſi vinarijs. Bal. Idominus. 3ᵐᵇex vr dicere ꝙ ſi hn̄s nudā ꝓprietatem legat vſumfructū videat̉ legare ſolā ſpe conſoli dationis. ⁊ in eo cāu admittit̉ fructuarius ad le gatum ⁊ nō ante facit. jͣ. de le. i. l. ẜuuꝫ filij. ⁊. l. ſi domus.§. fi. de vſufru. lega. l. ſticho ⁊. C. de lega. l. vxor patrui glo. di cit contrariū. ⁊ eā noͣ. non obſtant cōtraria qꝛ loquunt in iu re canonico illa. l. cū ſeruū filij videt̉ multū obſtare. De vſufructu accreſcendo. Rubrica. Iiter legatarios vſuſ Uotiens fructus ſi ſunt cōiunc ti hꝫ locū ius accreſcēdi ſecus ſi ſunt oīno diſiuncti. h. d. hoc prin. In tex. ibi ſepe ratim re ⁊ verbis ẜm fran. accur. Nō ꝙ ius accreſcēdi eſt fundatū in coniunctō ne ⁊ iō vbi non eſt cōiunctio aliqua ibi non ē ius accreſcen di ius ergo accreſcēdi cātur a cōiunctione. nec obſtat. jͣ. de condi. ⁊ demō. l. mulieri ⁊ titio qꝛ legit̉ de legatario qui ad mittit̉ ex diſpēſatione legali ꝑꝑ voluntatē defuncti cui non eſt attributū ius accreſcēdi ⁊ eſt rō qꝛ ius accreſcēdi requi rit tacitā ſeu p̄ſumptam voluntatē teſtatoris vt no. jͣ. ad tre bel. l. apud iul. ⁊ de le. ij. l. ſi titio ⁊ meuio.§. iul. Conſtat aūt ꝙ ille qui venit ꝓpter voluntatē deffuncti hꝫ tacitaꝫ vo luntatē deffuncti vt notat̉ in. l. i.§. vel maxime. jͣ. d̓ colla. bo no. Modo habes intellectum. l. mulieri ⁊ titio. que eſt. l. ſingularis. .Ex legati cōiūctōne ꝓcedit ius accreſcē DeNIqdi in vſufructu hoc. d. nec ob. jͣ. de le. ij. .l. proculo qꝛ ibi in legato proprietatis ⁊ eſt rō dr̄ie qꝛ lega tum vſuſfructus fundatur ī ꝑſona dn̄oꝝ vt. jͣ. de ſtip. ẜuo. l. vſuſfructus. Sed legatū proprietatis vadit ad eos ꝑ quod dam mediū ⁊ per obliquum vt. jͣ. de acquir. heredi. l. placet ⁊ de le. i. l. cum filio ⁊ vt le. no. ea. l. i.§. minorem. Eſt autem potentius ius ꝑ dirrectū ꝙ ꝑ opliquuꝫ vt. jͣ. de fideicōmiſ. liber. l. filius.§. erit. .Coniunctus cōiunctōe legali p̄fert̉ IdeN Alt cōiuncto tm̄ ꝙͣtum ad ius accreſcēdi in vſufructu. hoc. d. ⁊ noͣ. ꝙ cōiunctus legis auctoritate in terpretatur eſſe coniunctus re ⁊ verbis. ⁊ glo. dicit quod hoc eſt nonduꝫ. L. Hoc dicit ꝙ cōiunctus re ⁊ verbis IdeN Et gtertur cōiuncto re tm̄ ⁊ ē rō qꝛ due rōnes vincūt vnam. facit. jͣ. de le. iij. l. re cōiuncti. ⁊c̄. Inter cōiunctos re tm̄ procedit Inter dūNius non decreſcendi in viufructu ⁊ expedita in acꝗſitōe ꝙͣ ex acꝗſiti admiſſione lꝫ ſecus eſſet in proprietate hoc dicit notabiliter multuꝫ. In tex. ibi cō curſu.ſ. interueniente. In tex. ibi.§. repudiāte ⁊ ſic ceſſan te cōcurſu. In tex. ibi ſꝫ ī vſufructu. noͣ. tex. ꝗ nō eſt alibi In tex. ibi ius accreſcendi large ponitur tam pro iure ac creſcendi ꝙͣ pro iure n̄ decreſcendi. In tex. ibi ergo quot tidie.ſ. ſucceſſiue. Et eſt rō qꝛ non recipit in inſtanti plenam cōſumatōnem vt. C. de vſufructu. l. corruptōem ⁊ sͣ. ti. i. l. .iij. dare qꝛ quottidie naſcitur quodāmodo reſpectu futuri tp̄ris vr̄ procedere ius accreſcendi magis ꝙͣ in expedita ac ꝗſitione ꝙ ex acꝗſiti admiſſione quaſi ſemꝑ alias ſuper reſ pectu futuri tēporis ſimilis. Nō. quod non eſt ita ī ꝓprie tate qꝛ ꝑfc̄e acꝗritur in inſtanti ⁊ non hꝫ dependentiam de futuro ⁊ iſta ē ſubtilis rō iſtius.§. ⁊ tene menti. Sꝫ dubium eſt de emphiteoſi vtꝝ cenſeatur ad inſtar vſuſfructus vl̓ ad inſtar ꝓprietatis in emphiteota enī cadit inſtātanea traditō nec ſibi eſt ſucceſſoria obligatō ⁊ vr̄ idē quod in ꝓprietate. Contra vr̄ idem quod in vſufructū qꝛ acꝗſitio nō ē ꝑpe tua ſꝫ tp̄ralis vnde pro tp̄re quo non erit videtur proceder̄ ius accreſcēdi quaſi ex impedita acquiſitione ꝑ rōnem litte re non hꝫ locum in cōtractu qn̄ cōtrahit̉ ſuper vſufructu vt pꝫ ex verbo conſtituit̉ quod ad cōtractus reſert̉. ⁊ verbuꝫ legat̉ quod ſequit̉ refertur ad vltimā voluntatē ſed de hoc dic vt no. jͣ. de ver. ob. l. ſi mihi ⁊ titio. ⁊ facit ꝙ no. in ſpec. de dona. in prin. v̓. ꝗd ſi pluribuſ ⁊. C. de cadu. tol. l. i. ad fi. In gl. vltima p̄mitte ad euidētiā ꝙ cōiunctio tripliciter fit vt noͣ. jͣ. de pecul. le. l. ꝗdam ⁊ hic p̄mitte vltra aliā diuiſiōeꝫ que fit hic. ⁊ in. l. cōiuncti. In ea. glo. ibi vel ſeperati quā do in diuerſis orationibus pondus. ergo verbalis cōiunctō ſtat in eadc rōne vt. C. de caduc̄. tol. l. i.§. his ita varie pon dus verbalis diſiunctionis ſtat in diuerſis orationibꝰ vt hic ⁊ ibi realis vero cōiunctio eſt quot̓. ad eandē rem concurri tur que ꝑ teſtatorē non eſt diuiſa inter legatarios vt inſti. de lega.§. ſi eadē. In. e. glo. ibi admitto. qꝛ plus pacis potē tie ſunt cōiunctio realis tm̄ ⁊ verbalis tm̄. vt. jͣ. de le. ij. l. me uio. Oltimo adde hic qd̓ dixi. sͣ. ti. i. l. dn̄s.§. fi. Itē ad de ꝙ in diuiduis ꝓprie non reperit̉ ius accreſcēdi vel non decreſcēdi. Et iō ibi non eſt dr̄ia inter cōtractus. ⁊ vltimas doluntates. vt. jͣ. co. p̄di. l. ꝓprium. ⁊. jͣ. quēadmodum ſer. amit. l. aquā. ⁊ ar. jͣ. de euic. l. rem hereditariam. .Heredes p̄tēdētes vſum I duobus cuctum ex except̓. rōne teſtatoris non dicuntur in eo cōiuncti. h. d. ⁊ e nouus cāus ⁊ eſt rō qꝛ non ſunt verbis cōiūcti Item nec re qꝛ ꝗlibꝫ videtur exceptuatus vſuſfructus ſue ꝑtis que haberet in ꝓprietate ⁊ ſic diuiſim ſequitur. l. ſi tibi. . Inter hn̄tem ẜſumfructum cauſalē c IIl bl zv ſumfructum formalem eſt eius accreſcēdi rōne coniunctionis verbalis i. Nota. 1Tem ſi Si mihi pn̄ hūc .§. qui petatur ⁊ dic vt ibi. Baldus.