Transkription / 3 [228

¶ De perfectione cordis Tractatus per modum dialogi/ de perfectione cordis a magiſtro Iohanne de Gerſon compoſitus. ano. M.ccccxxiij. Theologꝰ loquitur ad animam criſtianam. Iliges dominū deum tuum ex toto corde. Cum hoc tibi preceptū ſit o anima chriſtia na. tu ad impletionē eius. totum cor p̄para ⁊ vigilāter in tende. ¶ Aīa ¶ Deſidero agnoſcere. totalitas cordis in quo conſiſtit. quoniam tot varijs ⁊ ad varia motibus continue ſpargitur. ⁊ nunc hac nunc illac celeriter diuiditur. ꝙ vix aūt nunqͣꝫ totum in ſe collectū feratur in vnū. preſertim ſpūale ⁊ inuiſibi le quale deus eſt obiectū. ¶ T ¶ Totū ſicut dicit Areſto. idem eſt qd̓ perfectū. Per fectū vero dicit̉ illud cui nihil deeſt. Si au tem hec ꝑfectio ſimpliciter ⁊ abſolute conſideret̉. ſolus deus ꝑfectus et totus eſt. qꝛ ſolus eſt cui ſimpliciter nihil deeſt. in quo ſcꝫ omne illud eſt/ qd̓ melius eſt eſſe qͣꝫ nō eſſe. ¶ A ¶ Hec ita eſſe nedū fide ſed ph̓ica ⁊ metaphyſica demonſtratione ꝯfiteor. Uerūtn̄ aliter loqͥ de totalitate vel ꝑfectione/ cogūt hec verba. Diliges dominū deū tuū ex toto corde tuo. ¶ T ¶ Recte ſentis et dicis o aīa. Propterea totalitas aliqua vel ꝑfectio dicit̉ in creaturis ẜm quid vel contracte. duꝫ videlicet alicui rei nihil deeſt eoruꝫ que ſibi competere debent/ iuxta hanc vel illam conditionem ſue ſpeciei vel nature vel gratie ſuꝑaddite. Sic enim dicitur homo ꝑfectus in corpore dum nihil corporei deeſt qd̓ ad eius integritatē ⁊ cōpoſitionē ꝑtineat ſed membris omnibus plene donatū eſt. ¶ A ¶ Nolo per multa vageris. Dic in ꝓpoſito. Quid ſit cor totū vel perfectū. Non quidem perfectione nature ſed moris ⁊ gratie. Sic enī lr̄e circun ſtantia iubet intelligi. ¶ T ¶ Triplex ſo let a mgr̄is. ipſa qua queris totalitas cordis diſtingui. que ſub quadam latitudine vnita/ totalitas dici pōt/ diuerſos ẜm maius ⁊ minus gradus habens Unde cor to tum ſeu perfectū dicitur. qd̓ ſpirituſſanctꝰ inhabitat per gratiā gratū facientē. quoni am tali cordi ſic ſe habenti non ſtat vt aliquid deſit eoꝝ que ſibi neceſſaria ſunt ad ſalutē. Iam enī nō in gratia. ſed in mortali culpa eſſet ſi careret neceſſarijs ad ſalutē A ¶ Diligūt igit̉ deū ex toto corde. ⁊ iſtud implent p̄ceptum pueri nouiter baptiſati. Dormiētes etiā adulti duꝫ ſunt in gratia. īmo ⁊ vigilantes dum venialiter peccant cor ſpargentes ꝑ varia creaturarū oblecta menta. ſalua tamen caritate. ¶ T Illi quos dicis/ quēadmodū dicūtur deo placere per fidem ſine qua impoſſibile eſt pla cere deo dicūtur inſuper deo placere et credere. Ita ⁊ dici poſſunt deuꝫ ex toto corde diligere. quia etſi non actualiter/ tamen et habitualiter cor habent iunctum deo. Ce terū diſtenſio varia cordis ꝑ venialia/ cuꝫ non auertant a deo nō expellit cor extra la titudinē totalitatis ſeu ꝑfectionis de qua loquimur. Habet aūt ſicut p̄miſimus hec latitudo totalitatis gradus aliquos/ videlicet tres in genere/ quorū gradus mō numeratus eſt infimus. Alius eſt ſup̄mus in beatis. vbi cor fert̉ actualiter ⁊ aſſidue ẜm caritatis motionē in dei dilectionē ⁊ amorem. ita qd̓ nihil eſt qd̓ retardat/ aut rūpat aut interpolet/ aut impediat hmōi continuam cordis in deū lationē. Tertiū ⁊ hūc mediū nominamꝰ gradū/ qui ſecum venia lia actualiter admittit. Nec ſolum ꝑficitur in ip̄m cor ꝑ caritatis habitū ſed frequenter ꝑ actū/ quātū humane vite huiꝰ fragilitas agi ſinit. qͣꝫuis ad beatitudinis finem non attingat. ¶ A ¶ Placet hec diſtinctō Sed ex ip̄a ꝯfeſtim ſequi videt̉. oēm exiſtē tem in gr̄a habere ſtatū ꝑfectionis. ¶ Tel Quare? ¶ A Quia ꝑfecte deū diligit ex toto corde ⁊ hoc actualiter ſepe vt adulti. vel ſolum habitualiter vt infantes baptiſati. ¶ T ¶ Utiqꝫ ſic fateri neceſſe eſt. qm̄ omnis talis eſt in ſtatu ſalutis eterne ⁊ religionis xp̄iane. qui ſtatus merito ꝑfectus habendꝰ eſt. ¶ A ¶ Quid ſibi volunt igit̉ tot de ſtatuū varietate ⁊ ꝑfectione conquiſitiones? ſi ſtatus vnicus chriſtiane religionis ſufficiens ſit ſtatus ꝑfectionis. ¶ T ¶ Preſuppoſito ſemꝑ ⁊ retento eo ꝟo qd̓ nūc intulimꝰ. nec aliquis ambigere de bet xp̄ianus/ ꝙ ꝑfectio ſtatꝰ humane vite cōſiſtit in caritate. Multi ꝯſequēter cona ti ſunt tradere modos ⁊ media nō in quibꝰ eſſentialiter ꝯſiſteret perfectio cordis. Iuxta Caſſianū coll̓. prima. ſed ꝑ q̄ media ꝑfectio talis tanqͣꝫ finis attingeret̉ ꝯmodiꝰ/ et augeret̉/ vel roboraret̉ efficacius. qm̄ iu xta p̄dicta ꝑfectionis huius latitudo/ ſuſci pit ī ſe maius atqꝫ minꝰ ¶ A ¶ Suꝑflua