Transkription / 3 [237

¶ De meditatione 68 de premiſſis omnibus circa perfectionem cordis in dei dilectione conquiſitis. ¶ Pri mum ⁊ principium eſt ſemper oculuꝫ cordis habere prout ſapiens iuſſit ad illa que precepit deus. Cetera vero omnia tāqͣꝫ iu uātia q̄dā acceſſoria reputare/ niſi pro qͥnto fuerint vel voto proprio/ vel ſuperioris iniūcto precepta. Non ita tamen vt accipiamus quaſi velamen malicie libertatem in diuinorum latitudine preceptoruꝫ/ ſed bona ⁊ equa fide ſtudeamus ſeruire deo in ſanctitate ⁊ iuſticia coram ipſo omnibus diebus noſtris nec ita periculum amemꝰ vt pereamus in illo. ¶ T ¶ Recte colligꝭ vere ſentis. hec fac vt diligerere deum ex to to corde perfectoqꝫ cognoſcaris. ¶ Finit. ¶ Tractatulꝰ doctoris conſolatorij venerabilis magiſtri Iohannis de Gerſon Cancellarij pariſienſis de meditatione. Prima conſidera. Quid ſit meditatio/ ⁊ de triplici oculo. Editatio cordis mei in conſpectu tuo ſemper. Felix certe qui cuꝫ propheta poteſt ex ſententia dicere verbū iſtud Sed videamus primo quid ſit meditatio cordis. non pro carnali/ ſed ſpirituali corde. Eſt autem meditatio vehemens cordis applicatio ad aliquid inueſtigandum et inueniendum fructuoſe. Et hec applicatio fortis habet difficultatem/ que quandoqꝫ eſt maior/ quandoqꝫ minor. Quod vt intelligamus preſupponamus ex creditis. ⁊ ab experientia/ cor noſtrum conditum eſſe. ⁊ habere tres ſpecies oculorum. Oculos ſcilicet mentales. ratō nales. ⁊ ſenſuales. Et ex illis eſt vtrobiqꝫ vnus oculus in cognitione ⁊ alius in affe ctione. Fundatur hec diſtinctio in quadā alia diſtinctione qua diſtinguimus homi nem habere portionem ſeu faciem rationis duplicem. Quarum ſuperior vertitur ad leges eternas/ altera ad tēporales. neutra tamen in actu ſuo dependet ab organo corporeo. Sub iſtis eſt ratio demerſa cor pori que ſenſualitas appellatur. Primus horum oculorum vocatur ab aliquibꝰ ocu lus mentis. Alter oculus rationis. Tertiꝰ eculus corpans. Secunda conſide. Iſte triplex oculus per peccatum conturbatus eſt. Uit ab initio bene cōdite rationalis creature talis ordo/ ordinisqꝫ trāquillitas. ꝙ ad nutū ⁊ merū imperium ſenſualitas rōi inferiori ⁊ inferior ratio ſu periori ſeruiebat. Et erat ab inferioribus ad ſuꝑiora ꝓnus ⁊ facilis aſſenſus/ faciente hoc leuitate originalis iuſticie/ ſubuehētis ſurſum corda. quēadmodū naturaliter ignis ſua leuitate fert̉ ſurſuꝫ. Atuero pꝰ qͣꝫ aduerſus dn̄m ſupremū ingrata proditio demeruit auferri hāc iuſticiā originalem. ſubintrauit pōdus grauiſſimū ꝯcomitās peccatū. qd̓ miſerā ⁊ captiuā animā trahere nō ceſſat ad infima/ tanqͣꝫ circūligata ſit funibꝰ. catenis ⁊ cōpedibꝰ vincta. ⁊ in mēdicitate et ferro. Sicqꝫ mō mirabili. īmo cōfuſione miſerabili eſt facta ordinis prio ris cōuerſio. īmo ꝑuerſio. ꝙ in hoīe ſic merſo tenebris ⁊ carcere ceco. conturbatꝰ eſt in ira oculus vtriuſqꝫ triplex/ ꝑ infectionem in ſenſualitate. ꝑ obnubilatōeꝫ in inferiori rationis portione. ⁊ ꝑ quādam excecationem in rationis portione ſuperiori. ¶ Tertia conſidera. Meditandi difficultas prouenit ex pena peccati principaliter. Abemus ecce primariam cauſam difficultatis/ quā in meditatione ſentimus quā in habendis ſemꝑ ad dn̄m oculis experimur. facit hoc penalis grauedo deorſum iugiter impellens. quēadmodum videre eſt ſenſibiliter in aqueductu. qͥ tota facilitate defluit in ima/ continet̉ autem cū ſurſum leuat̉. nō tamē cū violentia Non aliter eſt de humano corde qd̓ ad infinia ꝓnum leuiter effluit. hacqꝫ ⁊ illac veluti fine retinaculo vel labore deſcendit. Qm̄ facilis eſt/ vt ait poeta/ deſcēſus auer ni. Sed reuocare gradū ſuperasqꝫ euade re ad auras. hoc opus. hic labor eſt. Quarta conſidera. Meditatio nō ſolum fit in cognitiua ſed etiam in affectiua. Erſcrutemur conſequenter ex pre dictis naturam ſeu proprietatem meditationis/ quoniaꝫ ex hocip̄o ſͣꝫ neceſſaria nobis ad deuꝫ tendentibus rr̄ 3