deſcendit ens ad ſpecies ſuas differenti­as vſqꝫ ad indiuidua. Rurſus econuerſo reſoluendo venit vſqꝫ ad ens primum at­qꝫ puriſſimum/ cōſtituendo agalma pul­cerrimum/ atqꝫ prefulgidaꝫ anime marga­ritam. Ens vniuoce dictum de deo creatura ſcd̓m rationeꝫ poſitiuam incōple­xam prime intentionis formaliter/ ē ſub­iectum methaphiſice. ſic̄ ens dictum ſcd̓m rationem poſitiuam ſcd̓e intentionis for­maliter ē ſubiectū logice grāmatice/ qͣꝫuiſ vtrobiqꝫ tractet̉ de omni ente prime qͣm ſcecunde intentionis materialiter. Et hec eſt origo omnis philoſophice diſcipline. Theologia duplex reſultat ex ente ſim pliciter quod eſt deus. Una naturalis de d̓o que ſubalternatur methaphiſice ex qua ſupponitur demonſtratum/ deum eſſe. Al tera ſupernaturalis que poteſt aliquo mo­do dici ſubalternari theologie beatorum. Uel ē ipſamet theologia in beatis tanqͣꝫ precioſa margarita. que venditis omnibꝰ emi debet. Theologia beatoꝝ naturalis precioſi­or eſt margarita qͣꝫ alia quelibet ſciētia ſpe cialis/ quia tractat de ente primo ſimplici­ter/ tam ſcd̓m rem qͣꝫ ẜm rationē ſeparato­non methaphiſica autphiſica vel moralis autrationalis philoſophia/ que ſunt de en tibus vel non abſtractis vel tantum perra tionem abſtractis. Theologia ſuꝑnaturalis fidelium via­toꝝ precioſior eſt margarita/ qͣꝫ aliqua que cunqꝫ naturalis ſcientia/ vt merito dici de beat venditis omnibus/ hoc eſt curis ali­is derelictis/ comparari: Eſt inſuper vna vnitate prime veritatis/ cui ſemper inniti­tur in credendis/ vt omne reuelatuꝫ a d̓o eſt verum. Theologia ſupernaturalis fidelium viatorum/ conſiſtit principaliter fundatur in vna et triplici margarita vir tutis theologice/ que dicitur fides. ſpes. et charitas. Sed quo ad intelligentiam cō­paratur multis modis/ vt per abnegatio­nem omnium/ quaſi per vmbram atqꝫ cali ginem/ rurſus per aſſimilationem ſymbo­licam. Rurſus per viam cauſalitatis. Rur ſus per appropriationem ſupereminen­tiam. Tādem per miſticam analogiam afectu mentis in deum totaliter tranſfor­mato. Una precioſa margarita cuius nomen eſt purum vſquequaqꝫ perfectum relucet et inuenitur in omnibus creaturis tanquam in veſtigijs ſignantibus poten­tiam. ſapientiam bonitatem ipſius. Sꝫ precipue refulget in creaturis rationalibꝰ/ tanquā in imaginibus/ que ſunt diuine eſſentie vel nature. nedum repreſentatiue ſed participes et capaces. Unde recte pa­tet imaginis atqꝫ veſtigij diſtinctio. Una precioſa margarita diuini nominis quod eſt ens ſimpliciter perfectum/ dum ſola refulget in puro corde viatoris/ tunc deforme conſpicitur/ teſte Gregorio. quic­quid pulcrum offertur ex creaturis. Precioſa hec margarita/ que deus eſt/ ſic vna eſt vt diſtinctio eſſentialis nulla ſit pe nitus in eo/ immo nec diſtinctio formalis ad intra nec extra naturaꝫ rei/ niſi tantum/ modo diſtinctio perſonalis relatiua/ que large poteſt dici realis/ qualis non inueni­tur in aliqua creatura. Una hec pre­cioſa margarita/ diſtinctionem admittit rundam nominum/ que conſurgit ex ope­ratione intellectus/ per comparationeꝫ ad diuerſas res ſeu reſpectꝰ/ ex modis quos fabricat/ cognoſcendo creaturas/ vel ex ſo­la diſtinctionerationis/ dum ſibi compa­ratur ipſe deus in quo non formaliter ſed ſupereminenter eſt omnis perfectio eadeꝫ penitus et vnica ſimplex et illuminata ali­ter qͣꝫ in creatura. Exemplum tamen habe tur aptiſſimum de centro ſpere cuiuſdam ignee quod ſtans penitus indiuiſibile/ li­neas terminat infinitas. Unde poteſt in­tellectus varios formare conceptus/ dum ſcit tales comparare reſpectꝰ. Una hec precioſa margarita/ diſtinctionem non ad mittit eſſentialem vel formaleꝫ aut aliquā non identitatem inter intellectum diuinū et humanum/ nec inter perſonas et eſſenti am/ nec inter ꝓprietates et attributa. Sed deus vno ſimpliciſſimo et vnico actu illi­mitato/ ſupereminenter eſt intellectus/ et voluntas/ eſſentia/ et perſona/ vnitas/ ve ritas/ bonitas/ ſapiētia/ iuſticia/ miſericor­dia. et qͥcquid de deo dici poteſt/ non habi­ta vel incluſa ad res extra ſe collatione vel reſpectu. Uoluit hōc pluries īculcare dio­nyſi. dicens deum ſuper vitam. ſuper bo­nitatem. ſuperens Una hec precioſa margarita diſtinctionē admittit diuinarū r̄uelationū adinuicē/ ex ſe hn̄di fac̄ vt ꝯͣdictoria verificent̉ de eēntia ꝑſona/