¶ De exercitiis diſcretis Tractatus eiuſde Cancell̓. Pariſien̄. pro deuotis ſimplici bus Qualiter ſe in ſuis exercitijs diſcrete ⁊ caute habere debent de gallico in latinum trāſlatꝰ per quēdā. Qui quidē trāſlator ad vitandū ruſticitatē latini eloquij q̄ reſultaſ ſet magis ex vulgari in ſenſu ē ſenſu qͣꝫ verbū ex verbo trāſferre curauit. vnde nec mirandum ſi opuſculum iſtud non ꝯuenerit ſatis in ſtilo cū alijs eiuſdē cācellarijoꝑibꝰ. Eus vult vt ſit ratiōabile ob ſequiū noſtrum. ita vt cuncta que in eius ſeruitio facimus fiāt cum diſcretōne. tam quo ad corpus. qͣꝫ quo ad animā Nam iuxta cōmune ꝓuerbiuꝫ. Omne qd̓ eſt nimiū/ vertitur invitiū. Studeat ergo aīa ſic regere corpus ſuum. vt ex vna parte non contra ſe preualeat. ⁊ ex alia parte vt in ſeruiendo ſibi/ etiaꝫ non deficiat. Quorum primū fit/ cum nō nimis laute ipſum corpus enutritur. Secundū quādo non nimiū exercitijs ſiue corꝑalibus ſiue ſpiritualibꝰ fatigat̉. Et maxīe ī ſpiritualibꝰ ſeu ad ſpiritualitatem tendentibꝰ exercitijs/ eſt cantela adhibenda. quia in talibus ꝓpter ſimplicitatem nōnullorum deuotoꝝ ⁊ an tiqui hoſtis inſidias ſub ſpecie boni poſſet homo incurrere periculum magni mali Exempli gratia. Si quis nimis/ ⁊ nō cuꝫ debita diſcretione nec cum conſilio aliorū deuotorum expertoꝝ ⁊ ſuorum ſuperioꝝ intendere vellet. ieiunijs. fletibꝰ. vigilijs. diſciplinationibus. orationibus. medita tionibus. imaginatōnibus circa ſubtilita tes quaſlibet ⁊ diuinas res. terroribꝰ mor tis extremi iudicij ⁊ inferni. ⁊ ceteris his ſi milibus. Hic poſſet caput ⁊ cerebrum ſuū aliaqꝫ organa quibus anima vti habet in ſuis operationibus/ intantū ledere. vt vſū rationis amitteret. aut fieret totus debilis fantaſticus ⁊ melancolicus ſibijpſi/ deo et hominibus inutilis non ſolū ſed ⁊ periculoſus ⁊ grauis. ¶ Unde conſilium meum eſt. vt homo deuotus ſi omnino menſuraꝫ ſeruare nequit. nutriat potius corpus ſuu aliquali cū exceſſu/ qͣꝫ ſubtrahat ſibi nimis cū defectu. Ratio qꝛ difficilius immo qn̄qꝫ nullatenꝰ ſubueniri poteſt corꝑi leſo perhuiuſmodi nimliam neceſſariorum ſubtractionem. vbi tamen facile per vnaꝫ aūt du as abſtinentias/ reprimi poſſet quod exceſ ſum erat ꝑ nimis delicatā educatōem. Cuſtodiat ergo hō d̓uotus ꝓ regulis ea q̄ ſubiunguntur documenta(coram deo. De humiliando ſe Rimo det obliuiōi totū tꝑs ſuū p̄teritū. ita vt n̄ nimis ꝯtinue in ſpecie recogitet de ſuis ꝑactis peccatis. pͥus ꝯtritis et ꝯfeſſis. ſed ſufficit vt qn̄qꝫ ꝑ ꝯtritionē generalē. ſic dicat ore vel corde. ¶ Dn̄e deuſ meus ꝯfiteor tue bonitati paterne; ꝙ vſqꝫ in p̄ſens male ꝓchdolor ꝑdidi tempus vite mee in peccatis ⁊ vanitatibus. quia tibi digne nunqͣꝫ ẜuiui. Sed ⁊ inſuꝑ te multipl̓r offēdi. ⁊ nihil hēo qͦ poſſum tibi pro ne glectis ⁊ male geſtis ſatiſfacerē niſi cor meum. vtinā debite ꝯtritū ⁊ hūiliatū. Hoc ergo tibi dn̄e offero. ⁊ rogo ne deſpicias ⁊ delicta iuuentutis mee ⁊ ignorantias meas immo ⁊ neqͥcias meas ne memineris. ¶ Etiā ſcio dn̄e. ꝙ totis viribꝰ meis nō ſufficio talē facere ꝯfeſſionē/ qͣleꝫ bn̄ exigerent pctā mea. Sꝫ ⁊ tu ſcis deꝰ meꝰ deſideriuꝫ meū ⁊ volūtatē meā bonā. qꝛ exͣ tuo dono ⁊ tua inſpiratōne nihil volui vicario tuomeo confeſſori celare de peccatis meis. Et ip̄e ꝯfeſſor/ ſe ſatis putat informatum de mea vita. ¶ Rogo igit̉ pie dn̄e. ſufficiat tibi. ⁊ da vt oblitꝰ ea q̄ retroacta ſunt/ extēdere ꝑ āpliꝰ me poſſim in āteriora in tuo ſctō ẜuitio. Si āt dn̄e in futuꝝ aliqͥd aliud tibi de me placuerit ſuꝑ ꝯfitēdis meis pctīs iteratis vicibꝰ/ offero me ꝑatū. iuxta ꝯſiliū cuiuſcūqꝫ ꝑ quē tuā mihi dignariſ īnoteſce re ſuꝑ hͦ volūtatē. Nihil enī intendo retine re apd̓ me qd̓ ſit ꝯtra te. Tn̄ nō ignoro eti am dn̄e deꝰ meus ꝙ qͣꝫuis milleſies ꝯfiteor/ ex hͦ nō poſſum ſatis iuſtificari. ſꝫ ex tua ſola mīa/ mea depēdet iuſtificatio. Cū enī tu mihi nō īputaueris pctm̄. tūc iuſtꝰ ſum ⁊ non alias. Informatio ⁊ con ſolatio officialiū qͥ circa exteriora occupāt̉ Irca p̄miſſa ēt notādū ꝙ ꝑſona de uota q̄ circa curā reifamiliarꝭ ⁊ erga exterioꝝ diſpēſatōꝫ/ ml̓tū ē occupata. n̄ dꝫ cū nimia āxietate conari ad hn̄dū. talē pacē trāqͥllitatē ⁊ puritatē cordis; qͣleꝫ ꝑſona ſoli deo ⁊ ſpūalibꝰ vacās p̄t ⁊ dꝫ hr̄e. Nec deꝰ reqͥrit hͦ a tali d̓ ncc̄itate ſalutꝭ Scit eī ꝙ hūane īfirmitati id īpoſſibile ē. Ad hoc enim conari nimium eſſet ſignum
