Tractatus commodi abſolute. ⁊ ſic cauſat̉ amor.; vel libido qͥ vel q̄ eſt coaptatio vel inclinatio quedā ad bonū ꝯmodi. Uel reſpicit illd̓ vt abſens. ⁊ ſic cauſat̉ deſideriū ⁊ concupi ſcentia ſeu cupido vel cupiditas. qͣſi ſatagens illd̓ adipiſci Uel reſpicit bonū ꝯmo divt iā adeptū. ⁊ ſic cauſat̉ delectatio vel le ticia vel voluptas. ¶ Dicendū qͦꝫ eſt ꝓportōnabil̓r de tribꝰ alijs paſſionibꝰ reſpectu mali ſeu incōmodi. Quale ſi apprehēdit̉ abſolute ſic cauſat̉ odiū qd̓ eſt diſcōueniē tia quedā ⁊ diſproportio paſſi ad ip̄ꝫ ma lū Uel apprehēdit̉ malū vt abſens. licꝫ vt imminēs. ⁊ ſic orit̉ fuga vel abominatō ⁊ horror. Aut apprehēdit̉ ip̄m malū vt iaꝫ pn̄s. ⁊ ſic orit̉ triſticia dolor ⁊ anguſtia cū ſil̓ibus. ¶ Et ita ſex reꝑimꝰ paſſiones in cōcupiſcibili. tres reſpectu boni. amoreꝫ. deſideriū ⁊ delectatōeꝫ. ⁊ tres reſpectu ma li. odiū ſcꝫ fugā ⁊ dolorē ¶ Rurſus ip̄a vis iraſcibil̓ cū nō reſpiciat. bonū vel malū ni ſi ſub rōe difficilis ⁊ ardui ad adipiſcēdū: vel fugiendū quale nullū eſt bonū vel ma lū vt pn̄s/ propterea manet ſolū in tendē tia vel fuga. nā quicqͥd eſt pn̄s vel adeptū vt tale eſt cadit in cōcupiſcibilis rōꝫ Ten dit ergo vis iraſcibilis in ſolū bonū vl̓ ma lū abſens. tanqͣꝫ difficile ad obtinendū vel refugiendū ſeu depellendū. Et ſi quidē hͦ fiat reſpectu boni futuri cū fiducia adipiſcēdi. ſic d̓r ſpes Si cū diffidētia ſic d̓r de ſperatio. Si vero fiat reſpectu mali futuri. ⁊ hoc cū fiducia repellēdi ⁊ oppugnādi ſic habemꝰ audaciā. Si cū diffidentia ſic metꝰ aut timor exorit̉. Et vtrobiqꝫ fiducia vel diffidētia p̄t inueniri. nūc cū certitudi ne. nūc ſine certitudine. qͣꝫuis iſte paſſiones certitudinē magis importare videan tur ¶ Sic ergo quatuor habemꝰ paſſiōes in iraſcibili/ duas reſpectu boni difficilis futuri. ſpē ⁊ deſꝑatōꝫ. ⁊ duas reſpectu ma li futuri difficil̓ audaciā ⁊ metū ſeu timoreꝫ. Suꝑaddit̉ qͥnta paſſio reſpectu mali p̄teriti quā dicimꝰ irā dum vis iraſcibil̓ aſſurgit ad vindictā illate iniurie q̄ iniuria apprehēdit̉ vt leſiua ꝓprie excellētie. ⁊ inductiua minoratōis ſeu vilipēſionis. id̓o querit̉ viciſſitudo quedā leſiōis qͣſi agēs cōtra patiat̉ vt dignū eſt. ⁊ ſic fiat quedaꝫ eqͣlitas. ⁊ hoc app̄hendit̉ vt difficile vel ar duū ¶ Sꝫ cur hec paſſio nō hꝫ ꝯͣriā? Rn̄ demꝰ ꝙ virtꝰ iraſcibil̓ ſic offirmet̉ ꝙ nullo modo ſatagat vel audeat aſſurgere in vindictā iniurie iā illate. hoc nō ſit niſi dupli ci cā. Una qꝛ malū apprehēdit̉ vt pn̄s et ineuitabile. ⁊ ita cadit ſub rōe triſtabilis ⁊ doloroſi. nec exit cōcupiſcibilis rōeꝫ Aut hoc fit qꝛ vis iraſcibilis nō ſatagit in vindictā. ⁊ ita cadit a rōne ire. qꝛ reputat ꝙ in iuriās ſatis ꝯtra paſſus eſt aūt ꝯtra patie tur abſqꝫ vlla difficultate qn̄cūqꝫ placuerit. ⁊ ita qͥetat̉ ſeu qͥeſcit ⁊ quodāmō delectat̉ tanqͣꝫ in adepta victoria. ⁊ hͦ iteꝝ ſpectat ad ꝯcupiſcibilis rōꝫ Hic ſeqͥt̉ arbor Conſideratio. VI. Aſſionū aīaliū/ prīa ⁊ velut vnica radix eſt amor ſeu libido ¶ Amor quippe aīmalis eſt inclinatio vel motꝰ ꝯſurgēs in aīali. ex apprehēſione bo ni vel tāqͣꝫ boni ſibi. vtpote qꝛ valet ad ſuum eē vel bn̄ eſſe ꝯſeruādū. Cū igit̉ bonū prius ſit qͣꝫ malū(nā malū nō dicit̉ niſi pͥ uatio boni) ⁊ habitꝰ nō eſt dubiū prior eſt priuatōe(vn̄ nec aliqͥd odio habet̉ niſi qꝛ alicui qd̓ diligit̉ apprehendit̉ eſſe ꝯͣrium) ſuꝑeſt vt oēs paſſiones reſpectu boni/ p̄cedāt eas q̄ directe ⁊ de proxīo malū reſpiciunt/ tam incōcupiſcibili qͣꝫ in iraſcibili Inter eas vero que circa bonū verſant̉. vt ſunt deſideriū. delectatio. ſpes. deſperatio amor qͥ abſolute bonū reſpicit. p̄cedere hꝫ paſſiones hn̄tes pro obiectis bonū vt ab ſens. vel vt iā adeptū. vel vt futurū ⁊ arduum. aut ſub aliqua tali cōtracta rōe ¶ Ha bemꝰ conſeq̄nter ꝙ vis cōcupiſcibilis pri or eſt ad iraſcibilē. qͣꝫuis paſſiones iraſcibilis freq̄nter ad cōcupiſcibilē terminent̉ vt ſpes aūt audacia ad delectatōem ſi vincant. deſꝑatio ⁊ metꝰ ad triſticiā ſi vincāt̉ cadūt ¶ Inueniemꝰ p̄terea ꝙ oēs paſſiones/ reducunt̉ ad qͣtuor prīcipales. duas in cōcupiſcibili q̄ ſunt delectatio ⁊ dolor. ⁊ duas in iraſcibili q̄ ſpes ⁊ metꝰ appellāt̉. Sed ⁊ ſub generaliori ꝯſideratōe oēs reducūt̉ ad duas ẜm duplicē rōem. ſcꝫ boni ⁊ mali. ⁊ ille ſunt delectatio ⁊ dolor. Tandē fit oīm ad vnā velut radicalē originē re ductio. ſcꝫ ad amorē. lꝫ ꝯſummatior ⁊ prīcipalior paſſio ſit delectatio. ꝯſequēs hūc amorē vt qͥeſcit in re iā adepta ¶ Ampliꝰ vero lꝫ amor ſeu libido ſit prīa paſſionū/ ſortitur tn̄ ipſa cōcupiſcibil̓ nomē a cōcu piſcētia vel cupidine. Etiā ẜm fictōeꝫ poe ticā dicit̉ ꝙ cupido deꝰ amoris eſt ⁊ filiꝰ ve neris. ⁊ hoc qꝛ bonū abſens vel deſidera