Des propheten ccxxviii on die figuren des tempels. Vnd nach diſen dinge die ſün iſrahel keren wider. vnd ſuͦche jren her­ren got. vnnd dauid jren künig. vnnd ſÿ erſchrecken zuͦ jrem her­ren. vnnd zuͦ ſeim gut in jung ſten tage. Capitel iiii Das Wie got ſtraffet die ſünd der jhe nen. die wider got vnd die naͤch ſten mißthuͦn. R ſün iſrahel hoͤrt das wort des herren. wān es das vrteyl iſt dem her­ren mit den jnwonern der erde. wann die warheytt iſt nit. vnnd die erbaͤimbde iſt nitt vnd die wiſſenheyt gotes iſt nit in der erde Der fluͦch vnd die lü­ge. vnd die manſchlacht vnd die diebſtal. vnd die eebrechung ha­ben überhandt genōmen. vnd das bluͦt hat das bluͦt geruͤret. Vmb diſes klaget die erd. vnd ein yeg klicher der da wonet ni jr. wirt kranck. In dem thier des ackers. vnd in geflügel des hymmels Sunder auch die viſche des moͤ­res werdē geſameit. Vedoch ein yegklicher ſol nit vrteylen. vnnd der man werd nit geſtraffe. wān dein volck iſt als die. die da wid̓­ſprechen prieſter Vn̄ du wirſt heüt fallen. vnnd dem weyſſage wirt auch fallen mit dir Ich chet ſchweygen dein muͦter in der nacht. mein volck ſchwig darūb das es nicht het die wiſſenheyt. wann du haſt vertriben die wiſ­ſenheyt. vn̄ ich vertrib dich das du mir nit braucheſt die prieſter ſchafft. vn̄ du haſt vergeſſen ee deines gots. vnd ich vergiß dey ner ſün nach jrer menig. alſo ha­ben ſÿ mir geſündet. vn̄ ich wird verwandlen jr glori in ein laſter ſÿ werdē eſſen die ſünde meines volckes. vnnd heben auff jr ſelen zuͦ jrer boßheyt. vnd als das vol cke wirt. alſo wirdt der prieſter. Vnd ich heymſuͦche über es ſein weg. vn̄ widergib jm ſein gedan cken. vnd ſÿ eſſen vnd werdē nit geſatt. Vnd ſÿ vnkeüſchten vnd hoͤrten nit auf wān ſÿ lieſſen den herren nitt in der behuͤtung. Die vnkeüſchung vnd der wein vnd die trunckenheyt nemen hin das hertz. Mein volck fraget in ſenn holtz. vn̄ ſein ſtab verkundet jm Wann der geyſt der vnkeüſchun ge betrog ſÿ. vnnd ſÿ gemeinſa­meten von jrem got. Vnd ſÿ op­ferten auff die haubt der berg. vn̄ zündeten an die weÿrauch über die bühel. vndter der eych vnnd vnder dem therebint. vnnd vnd ter dem alber. wann jr ſchat was guͦt. Darumb eüer toͤchter wer­den gemeyn vnkeüſchen. vnd eü­er breüte werden eebrecherin ich wil nit heimſuͦchē über eüer toͤch ter ſo ſÿ vnkeüſchē. vn̄ über eüer breüt. ſo ſÿ brechen die ee. wann ſÿ wandern mit gemeinē wey ben vnd opferten mit den vnſtet­ten. Vnnd das volck das da nitt vernymmet das wirdt geſchla­geen. O jſrahel ob du gemeinſa­meſt. yedoch juda ſünde nit. vnd nit woͤlt eingeen in galgala vnd ſteyget nitt auff in bethauen. no­ch ſchweret der herr lebet. Wan̄