Ozee Die weyſſagung iſrahel hat ſich geneyget als ein ſpilende kuͦ. Der herre weydēt ſÿ nun als ein lamb in der weytte. Du teylhafftiger der abgoͤtter ef­frann laße jn. Ir wirtſchafft iſt geſündert mit gememſamung haben ſÿ geebrechet. vnd ſein be­ſchirmer hetten lieb zetragen dz laſter. Der geyſt band jn in ſeine flügeln. vnd ſÿe werden geſchen. det von jren opfern. capitel v Das Sagt von der ſtraff der ſünd der prieſter. Arumb jr prieſter hoͤ­ret. vnnd jr hauß jſra­hel mercket. vn̄ jr heü­ſer des künigs erfaret wann das vrteyl iſt eüch. Wann jr ſeyt worden ein ſtricke der ſpe­hung. vnd als ein außgeſpantes netz vndter dem berge thobar. vn̄ jr habet geneyget dye opffer in die tieffe. Vnd ich bin jr aller le­rer. vnd ich weyß effran. vnnd iſrahel iſt nit verborgen vor mir wann nun hat gemeynſamet eff­raymm. vnd jſrahel iſt vermeyli­get. Sy geben nitt jr gedancken. das ſÿ widerkeren zuͦ jrem herrē got. wan̄ der geyſt der vnkeüſch­ung iſt in jrer mitte. vnnd ſÿ er­kanten nit den herren. Vnnd der übermuͦt antwurt jſrahel in ſein antlütz. vnd jſrahel vnnd effraim werden fallen in jrer hoßheyt. vn̄ juda felt mit jn. Sy geen in jren herden. vnnd in jren ſchwaygen zeſuͦchen den herren vnnd vinden ſein nitt. Er iſt abgenōmen von jm. Sy ſind übergangen jm̄ her­ren. wān ſÿ gebaren frembd ſün. Nun verwuͤſt ſÿ das monet mit jren vaͤtern. Singet mit heer­horn in gabaon mit horn in ra ma. ſchreiet in bethauen. nach dei nem rucken bemamin. Effraym wirt in der verwuͤſtung Ich hab gezeyget den gelauben vnder den geſchlaͤchten iſrahel an dem tage der ſtraffe. Die fürſten juda ſind worden als die da auffnemen ein ende. Ich wird außgieſſen meinē zoren über ſÿ als das waſſer. Eſ frann iſt leydent die zwangkſal zerbrochen mit dem vrteyl. wan̄ er begunde zegeen nach dem vn̄ flat. Vnnd ich bin als ein ſchabe effrann. vnd als ein ſeül hauß juda. Vnnd effrann ſahe ſeynen ſiechtumb. vnnd juda ſein band. Vnd effrann gieng hin zuͦ aſſur. vnd ſandt den recher zuͦ dem kü­nig vn̄ mocht eüch nit behaltē vn̄ mocht nit aufloͤſen das band eüch. Wann ich bin effraim als ein lewin. vnnd als ein welff des lewen dem hauß juda. Ich vahe vnd nym̄. vnnd der iſt nit der da erloͤſet. Ich gee vnnd kerewider zuͦ meiner ſtat. vntz biß dz jr ab­nemet vnd ſuͦchet meyn antlütz. vi Capitel Das Woͤlchen menſchen die barmher czigkeyt gots gegeben oder ver­ſagt wirt. Ie werdē fruͤ auffteen zuͦ mir in jrem truͤbſal­Rōmet vnd laſſet vns widerkerē zuͦ herren wān er ſelb vahet an. vnd heÿlet vns. er ſchlehet vn̄ wirt vns ge­