perpetuo nunqͣꝫ qꝫ laxanda. Stola obediētie humilitatē q̄ ſuaue iu gum dn̄i ⁊ leue onus ferendū eſt: repn̄tat: cuiꝰ duo fines patientiā ⁊ prudentiā vite ſacerdotali neceſſarias deſignāt. Manipulus vigilantiā ac cordis deuotōem in importat qͥbꝰ ſacerdos ſtrēnuꝰ eſſe de bet ⁊ vigilanter diſcernere quē tractaturus ⁊ ſumpturꝰ eſt. qͥs ſacerdos ipſe tanto miniſterio aſſumptus. Planeta ſiue caſula q̄ veſtis eſt ſuperior ceteras formans ⁊ ſupercellens ac tegens: charitas eſt q̄ ⁊ veſtis nuptialis dr̄: qua ſi caret ſacerdos in hͦ regali ac nuptiali conuiuio: ligatis manibꝰ ⁊ pedibꝰ eijciet̉ in tenebras exteriores. Sacerdos ergo ſacris veſtibꝰ ſe induens: hoc credat ⁊ memoret̉ in xp̄o: hͦ hr̄e in ſeip̄o conet̉ qd̓ veſtes ille repn̄tant in capite ⁊ in mēbris. De his lec. 12. ☞ Capl̓m tertiū Que requirunt̉ ad dignam celebratio nem ex parte circūſtantiaꝝ temporis loci et miniſtrorū. Emū requirūtur aliqua ex parte circūſtantiaꝝ loci ⁊ tꝑis ⁊ miniſtroꝝ: hec qͥdc̄ nō de neceſſitate: qꝛ vbicūqꝫ locoꝝ ⁊ quocunqꝫ tꝑe ⁊ pn̄tibꝰ vel abſentibꝰ miniſtris miſſa rite celebret̉ veꝝ eſt ſacrificiū. Sed de congruitate: certa tꝑa ⁊ loca ⁊ miniſtri ꝓ iſto ſacrificio ſunt ab eccleſia determinati. Unde pro iſto ſacrificio triplicia loca ſunt deter minata. remota. propinqua. ⁊ propria. que ſunt. eccleſia: altare. catix. Un̄ non niſi in eccleſia ⁊ ſuper altari cōſecratis: atqꝫ in calice au reo argenteo: aut ſtāneo licet celebrare. Nō in ligneo. vitreo. criſtallino nec de auricalco aut cupro celebrare licet. In altari aūt mobili ꝯſecrato extra eccl̓iam in neceſſitate. aut de licentia ep̄i celebrari pōt ſine crimine. Debet aūt altare eſſe lapideū integrū: non enormit̉ fra ctū. Et debet altare eſſe tectū duabꝰ pallis ⁊ corꝑali: lineis ⁊ mūdiſſimis: nō ſericeis neqꝫ tinctis: ſed de terra ꝓcreatis. Nam ⁊ lintheo dn̄s ſe p̄cinxit ⁊ in ſindone mūda corpus eius inuolutū ſepultū eſt. Fuitqꝫ mūdiſſimū ſūma innocentia candidū. ☞ Nec debet abeſſe ignis luminoſus. ſignificās xp̄m ignē eſſe conſumentē rubiginē no ſtroꝝ pctōꝝ Deutro.iiij. Deꝰ tuꝰ ignis ꝯſumens eſt: ip̄m eſſe lumē veꝝ ⁊ ſplendidū illuminās oēm hōiem venientē in hunc mundum Ioh̓.j. Etiā ad repreſentandū lumē fidei ⁊ charitatis ignē ppl̓i chri ſtiani circūſtantis. De hoc lec 3. De tꝑe qͦ licet celebrare ſtatutū eſt: ꝙ miſſe ſolēnes ſiue cōuētuales celebrent̉ hora diei. tertia. ſexta. vel nona. vt ſupra dictū eſt. Priuate vero miſſe celebrari pn̄t a diei pͥncipio: vſqꝫ ad horā publice miſſe incluſiue. Nocte aūt niſi de ſpe cli pͥuilegio ⁊ extra caſum neceſſitatꝭ celebrare nō licet. exceptꝭ no Lectio. 13 Lec. 14.