Seite
a ſit humilis deprecatio vt percepta cōmunio effectum ſalutis in par ticipātibus operetur. Hec autem deprecatio ſit per orationes que cōplende dicuntur: eo ꝙ per eas completur ⁊ finitur miſſe officiū. ⁊ ille etiam variantur ẜm variationem officiorū. Premittit autem ſacerdos ſalutationem populi: optans diuinam aſſiſtentiam in finē per ſumptioēm ſacramenti perdurantem. populumqꝫ hortatur ad ſecum ſimul orandū dicens: Oremus. Deinde orationem ſubiun­git qua regulariter petit: vt ſacra cōmunio effectum ſuum operetur ſcilicet gratiam augeat in preſenti: ⁊ gloriam conferat infuturo. Ad hec enim petenda frequenter ſonant complende: vel ſaltem ad ali­qua ad gloriam cternam ordinata. ☞ Sequuntur collecte eo numero quo collectas in miſſe princi­pio ⁊ ſecretas ante canonē prerogauit. Et has dicens redit ad dex­trum cornu altaris: ad ſignificandum ꝙ infine mundi predicatio chriſti reditura eſt ad populum iudeorum: ẜm illud Romanorū.s. Iſaias autem clamat pro iſrael. ſi fuerit numerus filiorum iſrael ſi­cut arena maris: reliquie ſalue fient. ☞ Finita hac oratione redit ad medium altaris: Quia ſicut per dextrum cornu altaris repreſentatur iudaicus populus: ⁊ per ſini­ſtrum gentilis: ita per medium altaris ſignificatur chriſtus: qui eſt lapis angularis duos in ſe parietes: iudeos videlicet ⁊ gentiles: in fidei ſue vnitate connectens. Ut ſicut miſſe officium incipiendū eſt in chriſto: ita ⁊ in eo finiendū: quoniam ip̄e eſt Alpha et o: principi­um ⁊ finis: a quo oīs noſtra or̄o ⁊ actio ſumere debet initium: et in ipſo finalit̉ tanqͣꝫ in fine vltimo ſummo ⁊ optimo terminari. Etiā. redit ad mediū: id eſt xp̄m vt ab ipſo petat benedictōem: qua benedi cturus eſt ppl̓m abeuntē. ☞ Ad finē or̄onis iteꝝ ſalutat ppl̓m dicens Dominus vobiſcum) optans vt recedentes a tēplo: nō ce cedant a dn̄o: vt ſatagant quatinus dn̄s ſemꝑ cum eis in om̄ibꝰ agē­dis maneat ⁊ nunqͣꝫ ab eorum intentione ⁊ amore recedat. Et po­pulus rn̄dēs. Et cum ſpiritu tuo: optat vt ip̄e ſacerdos poſt miſſam non carnalibꝰ ſed ſpūalibꝰ vacans exercitijs dn̄o ſꝑ adhereat: or̄oni­buſqꝫ iugibus dn̄o vniatur. Nam ſpūs eſt dn̄s ⁊ eos qui adorant in ſpū ⁊ veritate adorare oportet. Ioh̓.4. quaſi diceret: ppl̓s. Et cū ſpiritu tuo ſit dominus: vt ſpiritu ambules ⁊ deſideria carnis non perficias. Et nota ꝙ ſepties ſacerdos ſalutat populum: quatinus excluſis vicijs ſeptem capitalibus: ſuſcipiat gratiā ſeptiformis ſpi­ritus. Et quinqꝫ vicibus ſe vertit ad ppl̓m ſcꝫ ante primā collectā: an̄ offertoriū: pꝰ offertoriū cū d̓t orate pro me: ante vltimā collectā: poſt cōionem: ⁊ poſt eandem orationē: ſignificās quinqꝫ apparitio­nes quibꝰ dūs in die reſurrectōis ſuis dilectoribꝰ apparuit.