Cōio omnes ſacerdotes vt cōmuniter premittunt hos verſiculos. Ideo alij ꝓbabilius dicunt: benedictio ſolennis eſt bn̄diciio pontifica­lis: que dat̉ ante agnus dei cum orōnibꝰ ſpecialibꝰ in pontificali ad hoc ordinatis. Hanc ſacerdotes dare ꝓhibent̉. Benedicit̉ autē ppl̓s: vt donis celeſtibꝰ repleatur in bonis ꝯtra oēs inimici aduer ſitates cuſtodiat̉: preſtante hoc diuina maieſtate beatiſſime trinita­tis. Patris filij ſpūſſancti. Ad hoc ſonant verba benedictōis: qui bus pleriqꝫ ſacerdotes vtunt̉: illa ſcꝫ. Celeſti benedictiōe benedicat cuſtodiat vos diuina maieſtas vna deitas. Pater filius: ſpi rituſſanctus: quaſi dicerēt: Pater filius ſpūſſanctus ſunt vna deitas diuina maleſtas benedicat vos qui officio miſſe interfuiſti celeſti benedictōe: qua bonis gr̄e ſuꝑnaturalibꝰ repleamini cuſto­diat ab omni aduerſitate impugnatōe: vos ꝓſternente. carnis. di. ſpūs inimici. Reſpondetur Amen. fiat. Signat etiam ſacerdos benedicendo ſeip̄m ppl̓m crucis ſigno: ad oēm poſitiōis differentiā quo triumphali ſigno ſanctificamur. defendimur ab inſidijs inimici: qui ſignum quo victus eſt erubeſcit: timet fugit. Poſt bn̄dictōem ſeqͥt̉ vltima portiūcula: oratio ſcilicet. acceptum ſit et gratum. deus vnus. pater et fi­lius ſpirituſſanctus Laceat tibi ſcta trinitas miſſe a te inſtitutū et offerri tibi preceptum. gradus ordinis mei hoc obſequiū ſeruitutis mee peri corꝑis ſanguinis xp̄i et preſta vt ſacrificiū qḋ ocu­omnia nude contuentis preſpyter ex me dig­nificatus ex te. lis tue maieſtatis ego īdignus non tm̄ ex ſe ſed etiam quantum eſt ex offerente. obtuli ſit tibi acceptabile. ſacerdoti fidelibꝰ viuis defunctis. mihiqꝫ et oībus pro quibus