¶ Prefatio¶ Incipit prefatio beati Iohannis heremite qui Caſſianus dicitur in duodecim libros de inſtitutis cenobiorum. et de octoprincipalium vicioꝝ remedijsEterisinſtrumēti narrat hiſtoria ſapientiſſimū ſalomonem poſtacceptam diuinitus ſapiētiāprudentiamqꝫ multam nimis. ⁊ latitudinem cordis quaſi arenam maris innumerabileꝫ. ita vt domini teſtimonio nullus ei ſimilis retroactis temporibꝰ extitiſſe. neqꝫ poſt eū ſurrecturus eſſe dicatur.illud magnificū dn̄o templum extruerecupientem. alienigene regis tyri auxiliūpopoſciſſe. Qui miſſo ad ſe hyram filiomulieris viduę. quicquid diuina ſapīaſuggerente p̨̄clarum in templo dn̄i. vel īſacris vaſis moliebat̉. miniſterio eiꝰ acdiſpoſitione ꝑfecit. Si ergo ille vniuerſis regnis terrę ſublimior principatus. ⁊iſraelitici generꝭ nobilior excellentiorqꝫꝓgenies. illaqꝫ ſapientia diuinitus īſpirata. quę cunctorū orientaliū ⁊ egyptiorum diſciplinas ⁊ inſtituta ſuꝑabat. nequaqͣꝫ pauperis atqꝫ alienigene viri cōſilium dedignat̉. recte etiam tu his eruditus exemplis. beatiſſime papa caſtor.verum ac rationabile deo templū. nō lapidibus inſenſibilibꝰ. ſed ſanctorū virorum cōgregatione. nec temporale ⁊ corcuptibile. ſed eternū atqꝫ inexpugnabl̓eedificare diſponēs. vaſa etiam precioſiſſima dn̄o cupiens cōſecrare. non multoauri metallo argentive conflata. q̨̄ poſtrex babilonius capta concubinarū ſuarum ac principum deputet voluptati. ſꝫanimabus ſanctis quę innocentię iuſticię ⁊ caſtitatis integritate fulgētes. regēchriſtum in ſemetip̄is circūferant cōmorantem. egenum me omīqꝫ ex parte pauperrimum. ad cōmunioneꝫ tanti operisdignaris adſciſcere In prouincia ſiquidem tua cenobiorū ex parte orientaliuꝫmaximeqꝫ egiptiorum volens inſtitutafundare. cum ſis ip̄e cunctis virtutibusſcientiaqꝫ ꝑfectus. ⁊ vniuerſis ita refertus diuitijs ſpiritalibus. vt ꝑfectionemquerentibꝰ ſatis abundeqꝫ non mō tuꝰſermo. ſed etiam ſola vita ſufficiat ad exemplum. me qͦꝫ elinguem ⁊ pauperē ſermone atqꝫ ſcientia. vt aliquid ad explementum tui deſiderij de inopia ſenſusmei conferam poſcis. precipiſqꝫ vt inſtituta monaſteriorū quę ꝑ egyptum ac paleſtinam cuſtodiri cōſpeximus. ita vt ibinobis a patribus tradita ſunt qͣꝫuis imperito digeram ſtilo. non leporem ſermonis inquirēs in quo ip̄e adprime es eruditus. ſed ſanctorū ſimplicem vitaꝫ ſimplici ſermone fratribꝰ in nouello monaſterio tuo cupiens explanari. Cui rei qͣntum me pius ardor deſiderij tui ꝓuocatobedire. tantū ꝑmultiplices eſtuum moles volentem obtemꝑare deterrent. Primum quia nec vitę meę ita equiparantmerita. vt cōfidam me res tam arduas.tam obſcuras. tam ſanctas. digne poſſeanimo ac mēte complecti. Scd̓o qd̓ eaquę a puericia noſtra inter eoſdem cōſtituti atqꝫ ip̄orum īcitati quotidianis adhortationibus ⁊ exemplis. vel agere temptauimus. vel didicimus. vel viſu percepimus. minime iam poſſumꝰ ad integrūretinere. tot annorū circulis ab eorū conſortio ⁊ imitatione conuerſationis abſtracti. preſertim cū harū rerum ratio. nequaqͣꝫ poſſit ocioſa meditatione doctrinaqꝫ ꝟborum. vel tradi vel intelligi velmemoria contineri. totū nanqꝫ in ſola experientia vſuqꝫ conſiſtit. ⁊ quemadmodum tradi niſi ab exꝑto non queunt. itanec percipi quidem vel ītelligi niſi ab eoqui ea pari ſtudio ac ſudore apprehēdere elaborauerit poſſunt. quę tamen ſi collatione iugi ſpiritaliū virorū frequēterdiſcuſſa nō fuerint ⁊ polita. cito mētꝭ retrorſum īcuria dilabūt̉. Tertio quia idA
