Collatio V abbatis Theodori atqꝫ abijciens adiecit ſuꝑ illaꝫ quā du­riſſimus predo intulerat ſpontaneā nu­ditatem. Comā quoqꝫ capitis: quę ſo­la de priorꝭ glorie reliquijs intacta remā ſerat: vexatori ſuo ꝓiecit abſciſam. am putans etiā id qd̓ ſeuiēs reliquerat ini micus. illa celeſti aduerſus eum voce tri pudiat inſultat. Si bona ſuſcepimꝰ de manu domī: mala ſuſtinebimus: Nudus egreſſus ſum de vtero matris meę: nudus reuertar illuc. Dominꝰ de­dit dn̄s abſtulit: quō dn̄o placuit ſic fa ctum eſt. ſit nomen domini benedictum. Ambidextrū merito dixerim et ioſeph. in ꝓſperis gratior patri: religioſior fra­tribus: acceptōr deo. in aduerſis cauſis domīo fidelis. carcerꝭ mitiſſimus vinctꝭ. iniuriarū immemor. beneficus inimicis inuidis. qͣꝫtum in ip̄is fuit interfectori bus fratribꝰ ſolū pius: ſꝫ etiā muni­ficus inuenit̉. Hi ergo eorūqꝫ conſimi­.i. ambidex les recte tri nuncupāt̉. vtraqꝫ em̄ manu vtūtur dextra. inter hec quę apl̓us dinume­rat tranſeuntes parit̓ dicūt. Per arma iuſticie quę a dextris ſunt et a ſiniſtris. gloriam et ignobilitatem. infamiaꝫ et bonam famam ⁊cͣ. De qua dextra vel ſi­niſtra ita ſalomon ex ꝑſona ſponſe loqͥ­tur in cantico canticoꝝ. Leua eius ſb̓ ca pite meo. dextera eius amplexabit̉ me Quas licet vtraſqꝫ vtiles eſſe ſignificet tn̄ illam ſub capite ſuo ponit. qꝛ ſubiace­re debent aduerſę ꝑtes pͥncipalitati cor­dis. Ad hoc ſiquidem tm̄ vtiles ſunt: vt tempore nos exerceant erudiāt ad ſa lutem. ac ꝑfectos ad patientiaꝫ reddant dexterā vero ad confouendam ſe ac ꝑpe­tuo conſeruandā ſalutari amplerū ſpō­ſi ſibimet coerere: atqꝫ inſolubiliter ei optat innecti. Erimus igitur ambidex­tri. qn̄ nos quoqꝫ rerū pręſentiuꝫ copia vl̓ inopia non mutarit. nec illa nos ad voluptates noxię remiſſionis impulerit nec iſta ad deſperatōem attraxerit que relaꝫ. ſed ſimilit̓ deo grates in vtroqꝫ re ferentes parem fructum de ſcd̓is aduer­ſiſqꝫ capiamus. qualem ſe ille verꝰ am­bidexter doctor gentiū fuiſſe cōſecutum teſtatur dicens. Ego em̄ didici in quibꝰ ſum ſufficiens eſſe. ſcio humiliari. ſcio et abūdare. vbiqꝫ et in omnibus inſtitu tus ſum. ſaturari et eſurire: abūdare et penuriam pati. omnia poſſum in eo me confortat. De duplici genere tēptationuꝫ triplici mo inferuntur. Ca. xi. Rgo licet dixerimꝰ bi partitam eſſe temptatōnem. id eſt in rebꝰ vel ꝓſperꝭ vel aduerſis. ſciendū eſt tn̄ omēs hoīes triplici rōne temptari Plerūqꝫ ob ꝓbatōnem: nonnunqͣꝫ ob­emendatōem. interdū ob merita delicto rum. Et ob ꝓbatōꝫ qͥdē. vt btm̄ abraā vt iob multoſqꝫ ſanctorū: tribulatōnes innumeras legimꝰ ꝑtuliſſe. vel illud qd̓ in deuteronomio dicit̉ ad populum per moiſen. Et recordaberꝭ cūcti itinerꝭ illiꝰ quod adduxit te dn̄s deus tuus qͣdra ginta annis deſertum: vt affligeret te­atqꝫ temptaret. et nota fierent quę ī tuo animo ꝟſabantur. vtrū cuſtodires mā­data illius an. illud quod in pͣs. dr̄ ꝓbaui te apud aquam contradictōnis Ad iob qͦꝫ. An putas me tibi aliter locu­tum: qͣꝫ vt appareres iuſtus: Ob emēda tōem vero iuſtos ſuos paruis qui­buſdaꝫ leuibuſqꝫ peccatꝭ. ſeu pro elatōe ſue puritatis humilians diuerſis tem ptatōnibus tradit: vt omnem ſordē co­gitatōnum. vt ꝟbis ꝓphetę dicaꝫ: ſco­riam quā in occultis eorū ꝑuidet eſſe cretā excoquēs in p̨̄ſenti: velut auꝝ pu­rum futuro trāſmittat examini. nihil in eis reſidere ꝑmittēs qd̓ ſcrutās. poſt hęc iudicij ignis penali cruciatu expurgatu rus inueniat. ẜm illud. multe tribulatō. nes iuſtorū. fili. noli negligere diſcipli­nam dn̄i: neqꝫ fatigerꝭ ab eo increpa ris. queꝫ em̄ diligit dn̄s corripit. flagel lat aūt omnē filiū quē recipit. qͥs enī eſt filiꝰ queꝫ corripit pr̄: ſi exͣ diſcipli­nam eſtis cuiꝰ participes facti ſunt oēs. ergo adulterini filij eſtis. in apo­