De nece ſanctorum ita poterimꝰ nos quoqꝫ intellectualit̓ poſſidere. ſi ea q̄ ꝓſpera ſunt dexteraqꝫ cenſent̉. et ea quę aduerſa ſunt ac ſiniſtra dicunt̉. bono rectoqꝫ vſu ad partē fecerimꝰ dexterā ꝑtinere. vt q̄cūqꝫ fuerint illata fiant nob̓ ẜm apl̓m arma iuſticię. Duabꝰ nāqꝫ partibꝰ(⁊ vt ita dix erim manibꝰ) interiorem hoīem noſtrū ſubſiſtere ꝑuidemus: nec qͥſqͣꝫ ſanctorū carere hac ſiniſtra quā dicimꝰ pōt. ſꝫ in hoc ꝟtus ꝑfecta diſcernit̉. ſi vtrāqꝫ in dextrā bn̄ vtendo cōuertat. Et vt manifeſtius hoc quod dicimus poſſit ītelligi. habet vir ſanctꝰ dexterā ſucceſſus videlicꝫ ſpiritales. in qua tunc cōſiſtit. qn̄ feruens ſpū deſiderijs et ꝯcupiſcentijs omībꝰ dn̄atur. qn̄ ab omī diabolica impugnatiōe ſecurus abſqꝫ vllo lalore ac difficultate vicia carnis vel reſpuit vel abſcidit. cū ſublimatꝰ a terra vniuerſa pręſentia atqꝫ terrena: velut inanem fumū vmbrāqꝫ vacuā ꝯtēplatur. et mox tranſitura contemnit cū futura ꝑ exceſſum mentis. nō ſolū ardentiſſime concupiſcit: verūetiaꝫ clariꝰ intuetur. cū efficacius ſpiritalibꝰ paſcitur theorijs. cum lucidius ſibi reſerari conſpicit celeſtia ſacramenta: cū orationes purius atqꝫ alacrius emittit ad dn̄m. cū ita ſpūs ardore ſuccenſus ad ea que īuiſibilia ſunt et eterna tota animi alacritate tranſmigrat. vt nequaqͣꝫ ſe iam credat in carne cōſiſtere. Habet ſil̓iter et ſiniſtrā cum temptatōnum turbinibꝰ implicatur: cū ad deſideria carnis incē tiuorum eſtibꝰ inflammat̉. cū ad iracū die feruorem ꝑturbationū igne ſuccenditur. cū ſuperbie ſeu cenodoxię elatōe pulſatur. cū triſticia mortē operāte depͥmitur. cū machinis accidie et īpugna tione ꝯcutit̉. cūqꝫ oī ſpiritali feruore ſb̓ tͣcto qͦdā tēpore atqꝫ irratōnabili mero re torpeſcit: vt nō ſolū cogitatōibꝰ rectꝰ ac feruentibꝰ deſeratur: ſed etiā pſalmꝰ or̄o. lectio. remotio celle ſiml̓ horreant. ⁊ ītolerabili quodā tetroqꝫ faſtidio vniuerſa ſordeant inſtrumēta virtutum. qͥ bus cū pulſat̉ monachus ſiniſtris ꝑtibus ſe cognoſcat vrgeri. Quiſqͥs igit̉ in ill̓ quę dextrę partꝭ eſſe p̨̄diximꝰ mīme fuerit ſubintrate gl̓ia vanitatis elatus ⁊ in iſtis que ſiniſtre ꝑtis ſunt viriliter dimicās: nulla deſperatōe ꝯciderit. ac potius de cōtrarijs arma quedā patīe ad exercitiū ꝟtutis aſſumpſerit. vtraqꝫ manu vtetur ꝓ dextra. ⁊ in vtroqꝫ actu triūphator effectꝰ tam de ſiniſtro ſtatu qͣꝫ de dextro palmā victorie conſequet̉ Qualē btm̄ iob legiꝰ meruiſſe. qͥ vtiqꝫ ꝑ dexterā coronabat̉ qn̄ ſeptē filioꝝ pr̄ opulentus ac diues incedens quotidia na ꝓ eorū purificatōe ſacrificia dn̄o offerebat. nō tā ſibi eos qͣꝫ deo ſuſceptos ac familiares cupiēs exhibere qn̄ ianua eius oī aduenienti patebat. qn̄ erat pes claudoꝝ: et oculus cęcoꝝ. qn̄ de velleri bus ouiū eius humeri calefiebāt infirmorum. qn̄ erat orphanoꝝ pater et virviduarū. qn̄ nec in corde quidē ſuo ſuꝑ inimici ſui ruina gauiſus eſt. Idēqꝫ rurſus ꝑ ſiniſtrā partem ſublimiore ꝟtute de aduerſitatibꝰ triūphabat. cū ſeptem filijs vno orbatus momēto: non vt pa ter acerbo luctu cōficiebat̉. ſed vt verus dei famulus ſuꝑ creatoris ſui volūtate gaudebat. cū ex locuplete pauperrimꝰ nudus ex diuite: ex valido tepidus: ex inclyto et glorioſo ignobilis atqꝫ deſpectus. incorruptam animi fortitudinē re tentabat. Cū deniqꝫ omī ſubſtātia atqꝫ oꝑbꝰ deſtitutus ſterquilinij erat factus habitator. ⁊ velut qͥdaꝫ corporꝭ ſui ſeue riſſimus carnifex teſta radebat ſaniē ꝓfluentem. atqꝫ ex omī parte mēbroꝝ gle bas ꝟmium merſis in ꝓfunda vulneꝝ digitis detrahebat. In qͥbus cunctꝭ in nullā deſperando ꝓlapſus eſt blaſphemiam. nec aduerſus creatorē ſuū in aliquo murmurauit quinimo neqͣqͣꝫ tanta temptationum mole atqꝫ acerbitate cōterritus. ip̄m quoqꝫ qd̓ ex oī priſtina facultate ſuo corpori ſuꝑfuerat indumē tum qd̓qꝫ ſolū qꝛ ip̄o veſtiebat̉. a diabo li potuerat vaſtatiōe ſaluari reſidens
