pitula Ca tibꝰ corrupta ſenſim fuerit munimenta tectoꝝ. qͥbꝰ vetuſtā negligentiā ī ma­iorem modū patefactꝭ atqꝫ collapſis ri­uatim poſt influet pluuiaꝝ imbriūqꝫ tempeſtas. In pigricijs enī hūiliabit̉ tignatio. in ſegnicie manuum ſtillabit domꝰ. Qd̓ aīę ſpiritalit̓ euenire idē ſa­lomon alijs ꝟbis ita deſignat. Stillici dia inqͥens eijciūt hoīem in die hyemali­de domo ſua. Elegant̉ mentꝭ incuriaꝫ domati ꝯꝑauit tectoqꝫ neglecto. quaꝫ pͥmo qͥdem velut minutiſſima quędam penetrat ad aīaꝫ ſtillicidia paſſionum. ſi velut parua ac leuia negligant̉ cor­rupunt tigna ꝟtutū. poſt influūt im­bre largiſſimo viciorū quē in die hye­mali.i. in tꝑe tēptatiōis ingruēte impu­gnatione diaboli expellet̉ mens de habi­tatione ꝟtutū in ſcꝫ aliqn̄ circūſpectā diligentiā retinens velut in domo ꝓprie poſſeſſionis reqͥeuerat. His itaqꝫ cōꝑtꝭ īfinitā ſpirital̓ cibi ꝑcepimꝰ voluptatē. ita vt ex hac collatōe maiore animi gau­dio replerem qͣꝫ ante triſticia ſuper nece ſanctoꝝ fueramꝰ affecti. ſolū enim de qͥbus heſitabamꝰ edocti ſumꝰ: verū etiā illa q̨̄ tenuitate ſenſus noſtri mi­nus inqͥrere noueramus: ſub illius quę­ſtionis interrogatione cognouimus Explicit collatio abbatis theo dori. Incipiūt capitula collatō nis prime abbatis Sereni. Capitulum primum. E caſtitate abbatis Sereni. ij Interrogatio predicti ſe nis ſuꝑ ſtatu cogitatōnū nr̄aꝝ iij Reſpōſio nr̄a ſuꝑ aīe mobilitate iiij Diſputatio ſenis de ſtatu aīme ac virtute eius. v De perfectione aīe ad ſimilitudi nem euangelici centurionis aſſumpte. vi De ꝑſeuerantia erga cogitatio­num cuſtodiam. vij Interrogatio de mobilitate ani­me impugnatione nequitiaꝝ celeſtiū. viij Reſponſio ſuper adiutorio dei liberi arbitri poteſtate ix Interrogatio ſuper anime ac de­monum coniunctione x Reſponſio in queꝫ modum ſpūs immūdi humanis mentibꝰ copulantur xi Obiectio vtrū poſſint ſpūs īmu­di eoꝝ qͥs ſuppleuerit aīabꝰ iſeri vniri xij Reſponſio quemadmodum ene­guminis immundi ſpiritus dominent. xiij ſpiritus ſpiritui penetrabilis eſſe non poſſit. ſed in corporeo ſoli deo. xiiij Obiectio qua demones credi de beant cogitationes hominum peruidere xv Reſpōſio quid poſſint demones in cogitationibꝰ hoīm qͥd veno poſſint. xvi Similitudo qua ſpūs immundi cogitationes hoīm doceant̉ agnoſcere xvij De eo ſinguli quiqꝫ demo­nes vniuerſas homībꝰ ingerat paſſiōes xviij Interrogatio an inter demones impugnationis ordo ac viciſſitudīs di­ſciplina ſeruetur. xix Reſponſio in quēmodū ꝯcio de­monū ſuꝑ viciſſitudīs īpugtōe ſb̓ſiſtat xx De eo non ſint vnius fortitudi nis contrarie poteſtates. nec temptandi ſacultas in eorum ſit arbitrio collocata xxi De eo demones cum homini bus non ſine ſuo labore confligant xxij De eo non ſit poteſtas nocēdi in arbitrio demonum collocata. xxiij De imminuta demonū poteſtate xxiiij Qua rōne demones ſibi in eorū corpora qͣs arrepturi ſunt aditū parent xxv De eo miſerabiliores ſint hi vicijs qͣꝫ qui ip̄is demonibus poſſidēt̉. xxvi De nece ꝓphetę ſeducti infirmi­tate abbatꝭ pauli quā ſua emūdatiōe promeruit. xxvij De temptatione abbatis moyſi xxxviij De eo ſperni non debeant hi ſpiritibus traduntur immundis xxix. Obiectio cur hi qui ſpiritibꝰ ver­antur īmūdis a cōmuniōe dn̄ica ſeꝑat̉. xxx Reſponſio ſuꝑ ꝓpoſita queſtiōe xxxi De eo miſeri ſint hi qui ſubdi temporalibꝰ iſtis temptatōibꝰ meret̉ xxxiij De diuerſitate ſtudiorū ac volū