Prefatio Capitula I ¶ Incipit prefatio caſſiani in ſeptem alias collationes. Um vir tutem ꝑfectōnis veſtrę qua velut magͣ quędam lumīaria in hoc mūdo admiCrabili claritate fulgetis. etiam multi ſanctorū qui vr̄o erudiuntur exemplo. vix queāt emulari. tn̄ vos o ſancti fratres honorāte ⁊ eucheri. tanta illorū ſublimiū virorū a quibꝰ pri ma anachoreſeos inſtituta ſuſcepimus laude flammam. vt vnus quidem veſtrum ingenti fratrum cenobio preſidēs ꝯgregationē ſuam q̨̄ quotidiano ſancte cōuerſationis vr̄ę docet̉ intuitu. illoruꝫ qͦꝫ patrū p̄ceptis oꝑtet inſtitui. alter ꝟo vt etiā corꝑali eorūdem edificaret̉ aſpectu egiptū penetrare voluerit. vt hāc qͣ ſi frigoris gallicani rigore torpentē ꝓuīciam derelinquēs. ad illas qͣs ſol iuſticie ꝓximꝰ reſpicit terras. maturꝭ ꝟtutū fructibus redundātes. velut turtur caſtiſſi mus trāſuolaret. neceſſario hͦ mihi virtus charitatꝭ extorſit. vt vniꝰ deſiderio alteriꝰ etiā labori conſulēs. tā abruptuꝫ ſcribendi periculū non vitareꝫ. dummō ⁊ pͥori apud filios adderet̉ auctoritas. ⁊ ſcd̓o tam ꝑiculoſe nauigationis neceſſitas demeret̉. Proinde qꝛ fidei vr̄ę atqꝫ feruori. nec illa inſtituta cenobioꝝ q̨̄. xij. libellis ad beate memorie ep̄m caſtorem quo potuimus ſermone conſcripſimus nec decem collationes in ſcythiotica heremo cōmorantium patrū qͣs p̄cipientibus ſanctis elladio ⁊ leontio ep̄is vtcū qꝫ digeſſimꝰ. ſatiſfacere potuerunt. nūc etiā vt itinerꝭ nr̄i ratio ⁊ ordo cognoſcatur. triū in alia heremo conſiſtentiuꝫ qͦs pͥmos vidimꝰ patrū ſeptem collatiōes pari conſcriptas ſtilo vobis credidi cōſecrandas. quibꝰ ea quę de ꝑfectione in p̄teritis opuſculis noſtris obſcuriꝰ forſitan comp̄henſa vel pretermiſſa ſūt ſuꝑpleantur. Si vero ſanctā ſtudij veſtri ſitim etiā hec ſatiare nō quiuerint. ſeptem alie collationes quę ad ſanctos qui inſtoechadibus conſiſtūt inſulis emitten de ſunt fratres. deſideriū vt arbitror ve ſtri ardoris explebunt. Explicit p̄fatio ¶ Incipiunt capitula collatōnis prime abbatis cheremonis de perfectionē. Cap̄. primū Eſcriptio thenneſeos oppidiij De epiſcopo archebio. iij Deſcriptio heremi ī qͣ mora bat̉ cheremō neſteros ⁊ ioſeph iiij De abbate cheremone et excuſatione eiꝰ ſuꝑ poſtulata doctria v De reſponſione noſtra contra excuſationem eius. vi Propoſitio abbatꝭ cheremonis ꝙ tribus modis vicia vincant̉ vij Quibꝰ gradibꝰ ad ſublimitateꝫ charitatis poſſit aſcendi ⁊ que ſit in ea ſtabilitas viij Quantū excellant qui ꝑ charita tis affectum declinant a vitijs ix. Ꝙ charitas non ſolū de ſeruis filios faciat. ſed etiam imagine dei ac ſimilitudinem conferat. x Ꝙ perfectio charitatis ſit pro inmicis orare. ⁊ quo indicio ani ma necdum purgata noſcat̉ xi Interrogatio cur affectum timo ris ⁊ ſpei dixerit imꝑfectum xij Reſpōſio d̓ diu̓ſitate ꝑfectōnū xiij De timore qui charitatꝭ magnitudine generatur. xiiij Interrogatio de conſummatiōe caſtitatꝭ. xv Dilatio expoſitōis poſtulate. ¶ Expliciunt capitula. ¶ Incipit collatio prima abbatis Cheremonis de perfectione. Cap̄. i. Um ī ceno bio ſyrie ꝯſiſtentes. pꝰ pͥma fidei rudimēta ſuccedētibꝰ aliqͣtenus incremētꝭ. maiorem perfectionis deſiderare gr̄am cepiſſe mus. ſtatuimus confeſtim egiptū petere ac remotiſſima etiā thebaydos heremo penetrata. ſanctorum plurimos quoruꝫ
