vnuſij Collatio abbatis. I A morbi huius penitus iam extirpaſſe cognouerit. explorande ſi volet gratia caſtitatis. interdum etiam aliquam exploratricem ſui imaginationē poſſit admit. tere. Ceterum ab his qui adhuc minus firmi atqꝫ perfecti ſunt. hanc examinati. onē nullatenus ꝯuenit vſurpari. vt con iūctionē femineā. ⁊ palpationeꝫ qd̓ āmodo tenerā atqꝫ mollē. corde ꝑtractēt. erit enī eis magis noxia qͣꝫ ſalubris. Qd̓ eī experimentū huiuſcemodi hominibꝰ p̄t ī hac ratione ſuppetere. vbi et ī experito ip̄m eſt qd̓ vitatur. et in ipſa exploratione diſcrimen. Cum ergo perfectiſſima quis virtute fundatus. ad illecebra blā dientium cogitationum. nullum mētis aſſenſum. nullam carnis cōmotioneꝫ in ſe deprehenderit excitari. certiſſima puri tatis ſuę capiet documēta. ita vt ad hāc ſe firmitatē puritatis exercens. caſtitatis atqꝫ incorruptionis bonū. nō ſolū mēte poſſideat. ſꝫ etiā ſi corꝑalē femīe attactū cauſa cuiuſcunqꝫ vt ſolet neceſſitatꝭ attulerit. penitus ſenſū paſſionis ignoret. Hoc abbas iohannes cū hore none refe ctionē imminere ſenſiſſet. collationē fine concluſit. ¶ Explicit collatio abbatis iohānis de fine cenobite ⁊ heremite ¶ Incipiunt capitula collatiōis abbatis pynutij de penitētię fi ne et ſatiſfactionis indicio. ¶ Cap. l. E abbatis pynufij humilitate et eiuſdem latebra. ij De aduētu noſtro ad abbatē pynufium. iij Interrogatio de penitentie fine et ſatiſfactionis indicio iiij. Reſponſio de humilitate interro gationis noſtrę. v De modo penitentie ⁊ indulgentie documento. vi Interrogatio an r̄miniſcēda ſint pro cordis compūctiōe pctā. vij Reſponſio quouſqꝫ anteriorum actuū recordatio ſit habēdaviij De diuerſis pnīe fructibus. ix Ꝙ vtilis ſit ꝓfectus obliuio peccati et ꝙ flagicioruꝫ recordatio ſit vitandā. x De ſatiſfactiōis īdicio et obliui one preteritorū criminū. xi In quo temꝑaliter ſit agenda penitudo. et in quo finem habere poſſit. Expliciūt capitula. Incipit collatio habita cum abbate pynu fio de penitētie fine et ſatis factionis indicio. ¶ De abbatis pynufij humilitate et eiuſdem latebra. ¶ Cap. i. Reclari ac ſingularꝭ viri ab batis pynufij de fime penitentie precepta dicturus. magnā materie parteꝫ I mihi videor amputare. ſi humilitatꝭ eiꝰ laudem. quā in quarto inſtitutionum libro. qui eſt ſuper inſtituendis renunciātibus titulatus. breui ſermone perſtrinx. eram. lectoris faſtidio conſulens. hic ſilē tio pretermittam. cum preſertim multi il lius opuſculi noticiam nō habentes in hanc poſſint incurrere lectionē. et om̄is dictoruꝫ vacillet auctoritas. ſi dicentis meritum ſubtrahatur. Hic ſiquideꝫ cū haud longe a panephiſi egyptia vt illic dictum eſt ciuitate. abbas et preſbiter in genti cenobio preſideret. tantumqꝫ eum in omni illa prouincia virtutum ſuaruꝫ atqꝫ ſignorum gloria ſublimaſſet. vt ſibi iam videretur retributione laudis humane laborum ſuorum recepiſſe mercedem. timēs ne ſibi ſpecialiter inuiſa popularis fauoris inanitas. fructum premij vacuaret eterni. occulte monaſterium ſuum fugiens. ad intima thabennē. ſium monachorum ſecreta contendit.
